គម្ពីរជួយមនុស្សឲ្យកែប្រែជីវិត
ខ្ញុំសុំសេចក្ដីសុខតែមួយឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ
-
ឆ្នាំកំណើត: ១៩៧១
-
ប្រទេសកំណើត: បារាំង
-
ប្រវត្ដិ: ធ្លាប់ប្រឡូកក្នុងបទឧក្រិដ្ឋឃោរឃៅ ធ្វើអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ និងសេពគ្រឿងញៀន
អតីតកាលរបស់ខ្ញុំ:
ក្រុមគ្រួសារខ្ញុំរស់នៅភូមិមួយឈ្មោះតែលឡង់គួ ដែលស្ថិតនៅភាគខាងជើងឆៀងខាងកើតនៃប្រទេសបារាំង។ ឪពុកខ្ញុំជាជនជាតិបារាំង ហើយម្ដាយខ្ញុំជាជនជាតិអ៊ីតាលី។ ពេលខ្ញុំមានអាយុ៨ឆ្នាំ ក្រុមគ្រួសារយើងបានរើទៅនៅជាយក្រុងរ៉ូម ប្រទេសអ៊ីតាលី ក្នុងតំបន់ក្រីក្រដែលមានសុទ្ធតែកម្មករ។ ការរស់នៅទីនោះពិបាកណាស់។ ឪពុកម្ដាយរបស់ខ្ញុំតែងតែឈ្លោះប្រកែកគ្នាខ្លាំងៗ ដោយសារតែរឿងលុយ។
ពេលខ្ញុំអាយុ១៥ឆ្នាំ ម្ដាយរបស់ខ្ញុំបានលើកទឹកចិត្ដខ្ញុំចេញពីផ្ទះទៅរាប់អានមិត្ដភក្ដិខ្លះ។ ដូច្នេះ ខ្ញុំក៏បានចេញទៅដើរលេងខាងក្រៅកាន់តែយូរទៅៗ។ មិនយូរក្រោយពីនោះ ខ្ញុំចាប់ផ្ដើមមានការសេពគប់អាក្រក់។ ថ្ងៃមួយ មានបុរសម្នាក់ដែលមើលទៅជាមនុស្សរួសរាយបានចូលមកនិយាយជាមួយនឹងខ្ញុំ។ គាត់បានឲ្យគ្រឿងញៀនដល់ខ្ញុំ ហើយខ្ញុំក៏យក ដោយសារខ្ញុំចង់ឲ្យគេចាត់ទុកខ្ញុំជាមនុស្សពេញវ័យ។ មិនយូរប៉ុន្មានក្រោយពីនោះ ខ្ញុំក៏បានធ្លាក់ខ្លួនទៅក្នុងសង្គមគ្រឿងញៀន និងអំពើប្រាសចាកសីលធម៌។ ខ្ញុំបានត្រូវគេប្រព្រឹត្ដអំពើអនាចារមកលើជាច្រើនលើកច្រើនសា។ ខ្ញុំលែងចាត់ទុកជីវិតខ្លួនថាសំខាន់ទៀតហើយ ទោះស្លាប់ឬរស់ ខ្ញុំមិនខ្វល់ឡើយ។ ខ្ញុំពិតជាឯកោខ្លាំងណាស់។ ពេលខ្ញុំអាយុ១៦ឆ្នាំ ខ្ញុំបានប៉ុនប៉ងសម្លាប់ខ្លួនដោយផឹកស្រាមួយដប រួចលោតចូលទៅក្នុងបឹង។ ជាលទ្ធផល ខ្ញុំបានសន្លប់អស់រយៈពេលបីថ្ងៃ។
ក្រោយពីនោះមក ខ្ញុំចាប់ផ្ដើមឲ្យតម្លៃចំពោះជីវិត។ ប៉ុន្ដែដំណាលគ្នានោះ ខ្ញុំក៏ក្លាយទៅជាមនុស្សសាហាវ និងជាអ្នកបោកបញ្ឆោតគេ។ ខ្ញុំបបួលគេរួមភេទ រួចដាក់ថ្នាំសណ្ដំគេ ហើយលួចរបស់មានតម្លៃដែលនៅក្នុងផ្ទះគេ។ ក្រុមបងធំដែលជួញដូរគ្រឿងញៀនបានប្រើខ្ញុំឲ្យចែកចាយគ្រឿងញៀននៅទូទាំងប្រទេសអ៊ីតាលី។ ជាញឹកញយខ្ញុំត្រូវប៉ូលិសចាប់។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាជីវិតខ្ញុំគ្មានន័យខ្លឹមសារសោះ ហើយខ្ញុំក៏មិនមែនជាម្ចាស់លើជីវិតរបស់ខ្ញុំដែរ។ ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ ខ្ញុំបានជឿថាគឺត្រូវតែមានមូលហេតុដែលខ្ញុំរស់នៅ។ ខ្ញុំបានអធិដ្ឋានទៅព្រះសុំលោកឲ្យសេចក្ដីសុខដល់ខ្ញុំតែមួយឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ។
វិធីដែលគម្ពីរបានជួយខ្ញុំឲ្យកែប្រែជីវិត:
ពេលខ្ញុំអាយុ២៤ឆ្នាំ ខ្ញុំបានសម្រេចចិត្ដផ្លាស់ទៅនៅប្រទេសអង់គ្លេស តែដោយសារខ្ញុំធ្វើការជាមួយពួកអ្នកជួញដូរគ្រឿងញៀន ជីវិតរបស់ខ្ញុំស្ថិតក្នុងគ្រោះថ្នាក់។ មុននឹងខ្ញុំផ្លាស់ទៅ ខ្ញុំបានទៅលេងម្ដាយរបស់ខ្ញុំ។ ពេលទៅដល់ទីនោះ ខ្ញុំភ្ញាក់ផ្អើលជាខ្លាំង ដែលបានជួបអតីតឧក្រិដ្ឋជនម្នាក់ឈ្មោះអាណឺនស៊ីអាតូ លូហ្គារ៉ា។ * ពេលនោះ គាត់កំពុងនិយាយជាមួយម្ដាយខ្ញុំអំពីគម្ពីរបរិសុទ្ធ។ ដោយសារខ្ញុំស្គាល់ប្រវត្ដិរបស់គាត់ ខ្ញុំចាប់ផ្ដើមភ័យ ហើយបានសួរគាត់អំពីមូលហេតុដែលគាត់មកផ្ទះម្ដាយខ្ញុំ។ គាត់បានប្រាប់ខ្ញុំថាគាត់បានកែប្រែជីវិតទាំងស្រុង ដើម្បីក្លាយទៅជាសាក្សីព្រះយេហូវ៉ា។ គាត់ឲ្យខ្ញុំសន្យា ថា ខ្ញុំនឹងទៅរកសាក្សីព្រះយេហូវ៉ា ពេលខ្ញុំទៅដល់ប្រទេសអង់គ្លេស។ ខ្ញុំក៏បានសន្យានឹងគាត់។ ប៉ុន្ដែ ពេលខ្ញុំទៅដល់ទីនោះភ្លាម ខ្ញុំមានរបៀបរស់នៅដូចពីមុនដដែល។
ថ្ងៃមួយ ខ្ញុំបានជួបសាក្សីព្រះយេហូវ៉ាម្នាក់កំពុងផ្សព្វផ្សាយនៅតាមផ្លូវមួយក្នុងក្រុងឡុងដ៍ដែលមានមនុស្សជាច្រើនដើរឆ្លងកាត់ ពេលនោះគាត់កំពុងស្នើផ្ដល់ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមនិងទស្សនាវដ្ដីភ្ញាក់រឭក! (Awake!)។ ពេលនោះ ខ្ញុំនឹកចាំពាក្យដែលខ្ញុំបានសន្យាជាមួយនឹងអាណឺនស៊ីអាតូ។ ដូច្នេះ ខ្ញុំក៏បានសុំរៀនគម្ពីរជាមួយនឹងសាក្សីនោះ។
អ្វីដែលខ្ញុំបានរៀនពីគម្ពីរពិតជាធ្វើឲ្យខ្ញុំកោតស្ងើចណាស់។ ជាឧទាហរណ៍ ខ្ញុំបានរំជួលចិត្ដពេលអានអំពីអារម្មណ៍របស់ព្រះនៅយ៉ូហានទី១ ១:៩ ដែលថា៖ «បើយើងទទួលសារភាពការខុសឆ្គងរបស់យើង នោះព្រះនឹងអភ័យទោសចំពោះការខុសឆ្គងទាំងនោះ ហើយសម្អាតយើង»។ ខនេះមានឥទ្ធិពលមកលើចិត្ដរបស់ខ្ញុំយ៉ាងខ្លាំង ពេលដឹងថាព្រះអាចសម្អាតខ្ញុំបាន ទោះជារបៀបរស់នៅរបស់ខ្ញុំសែនស្មោកគ្រោកក៏ដោយ។ ភ្លាមៗនោះ ខ្ញុំចាប់ផ្ដើមចូលរួមកិច្ចប្រជុំនៅសាលប្រជុំរបស់សាក្សីព្រះយេហូវ៉ា។ អ្នកនៅទីនោះបានស្វាគមន៍ខ្ញុំយ៉ាងកក់ក្ដៅ។ ពេលខ្ញុំសង្កេតឃើញពួកគេមានចំណងមិត្ដភាពជិតស្និទ្ធនឹងគ្នា ប្រៀបដូចជាក្រុមគ្រួសារតែមួយ ខ្ញុំពិតជាចង់នៅក្នុងចំណោមពួកគេណាស់ ព្រោះនោះជាអ្វីដែលខ្ញុំចង់មានជាយូរមកហើយ។
ការផ្ដាច់គ្រឿងញៀននិងកែប្រែរបៀបរស់នៅដែលប្រាសចាកសីលធម៌របស់ខ្ញុំ មិនសូវពិបាកប៉ុន្មានទេ។ ទោះជាដូច្នោះក៏ដោយ ខ្ញុំឃើញថាអ្វីដែលពិបាកខ្លាំងជាង គឺការកែប្រែបុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំត្រូវរៀនឲ្យចេះគោរពនិងចេះគិតដល់អ្នកឯទៀត។ តាមពិត រហូតមកដល់ឥឡូវខ្ញុំនៅតែត្រូវយកឈ្នះទំនោរចិត្ដអាក្រក់ខ្លះៗរបស់ខ្ញុំ។ ប៉ុន្ដែ ដោយមានជំនួយពីព្រះយេហូវ៉ា ខ្ញុំរីកចម្រើនបន្ដិចម្ដងៗ។ ក្រោយពីខ្ញុំបានរៀនគម្ពីរអស់រយៈពេល៦ខែ ខ្ញុំបានទទួលការជ្រមុជទឹកជាសាក្សីព្រះយេហូវ៉ា គឺនៅឆ្នាំ១៩៩៧។
ផលប្រយោជន៍ដែលខ្ញុំទទួល:
ក្រោយពីបានទទួលការជ្រមុជទឹក ខ្ញុំបានរៀបការជាមួយនឹងយុវនារីម្នាក់ឈ្មោះបាប្រឺ ដែលពេលនោះទើបតែបានក្លាយទៅជាសាក្សីព្រះយេហូវ៉ា។ ពេលមិត្ដភក្ដិចាស់ម្នាក់របស់ខ្ញុំបានឃើញថាខ្ញុំខុសគ្នាឆ្ងាយ បើប្រៀបនឹងពីមុន នោះបាននាំឲ្យគាត់ចាប់ផ្ដើមសិក្សាគម្ពីរ។ មិនយូរប៉ុន្មាន គាត់បានក្លាយទៅជាសាក្សីព្រះយេហូវ៉ា រួមទាំងបងស្រីរបស់គាត់ផងដែរ។ ក្រោយមក បងស្រីរបស់យាយខ្ញុំដែលមានអាយុជាង៨០ឆ្នាំ បានចាប់ផ្ដើមរៀនគម្ពីរ ហើយបានទទួលការជ្រមុជទឹកមុននឹងគាត់ស្លាប់។
សព្វថ្ងៃនេះ ខ្ញុំបម្រើជាអ្នកចាស់ទុំក្នុងក្រុមជំនុំ ហើយខ្ញុំនិងប្រពន្ធរបស់ខ្ញុំបម្រើជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយពេញពេល ដើម្បីជួយបង្រៀនគម្ពីរដល់មនុស្សដែលនិយាយភាសាអ៊ីតាលីនៅក្រុងឡុងដ៍។ ពេលខ្លះខ្ញុំបានធ្លាក់ទឹកចិត្ដដោយសាររបៀបរស់នៅពីមុនរបស់ខ្ញុំ ប៉ុន្ដែប្រពន្ធខ្ញុំបានផ្ដល់កម្លាំងចិត្ដយ៉ាងខ្លាំងដល់ខ្ញុំ។ នៅទីបំផុត ខ្ញុំមានក្រុមគ្រួសារមួយដែលមានសេចក្ដីសុខ និងមានបិតាដែលប្រកបដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលខ្ញុំចង់មានតាំងពីយូរមកហើយ។ ខ្ញុំបានសុំព្រះឲ្យសេចក្ដីសុខតែមួយឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្ដែលោកបានឲ្យខ្ញុំច្រើនជាងនោះឆ្ងាយណាស់!
នៅទីបំផុត ខ្ញុំមានក្រុមគ្រួសារមួយដែលមានសេចក្ដីសុខ និងមានបិតាដែលប្រកបដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលខ្ញុំចង់មានតាំងពីយូរមកហើយ
^ វគ្គ 10 សូមមើលអត្ថបទ“The Bible Changes Lives—I Never Went Anywhere Without My Gun” រៀបរាប់ដោយអាណឺនស៊ីអាតូ លូហ្គារ៉ា ក្នុងទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ថ្ងៃទី១ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០១៤ ទំព័រ៨-៩។