១, ២. តើរបៀបដែលយើងបានត្រូវចិញ្ចឹមអប់រំនិងមជ្ឈដ្ឋានយើងរស់នៅមានឥទ្ធិពលលើយើងយ៉ាងដូចម្ដេច?

យើងទាំងអស់គ្នាទទួលឥទ្ធិពលយ៉ាងខ្លាំងពីរបៀបដែលយើងបានត្រូវចិញ្ចឹមអប់រំនិងពីមជ្ឈដ្ឋានដែលយើងរស់នៅ។ យើងទាំងអស់គ្នាមានរបៀបស្លៀកពាក់របស់យើង មានម្ហូបអាហារដែលយើងចូលចិត្ដ និងរបៀបដែលយើងប្រព្រឹត្ដ។ ហេតុអ្វី? មូលហេតុមួយ គឺដោយសារឥទ្ធិពលរបស់មនុស្សដែលនៅជុំវិញយើង និងស្ថានភាពក្នុងជីវិតរបស់យើង។

^២ ប៉ុន្ដែ មានអ្វីៗដែលសំខាន់ជាងជម្រើសរបស់យើងស្ដីអំពីម្ហូបអាហារ និងរបៀបដែលយើងស្លៀកពាក់ឆ្ងាយណាស់។ ជាឧទាហរណ៍ យើងបានត្រូវចិញ្ចឹមអប់រំឲ្យចាត់ទុកថារឿងខ្លះគឺត្រឹមត្រូវនិងអាចទទួលយកបាន តែរឿងខ្លះទៀតគឺជាអ្វីដែលខុសនិងមិនអាចទទួលយកបានទេ។ ប៉ុន្ដែមនុស្សមានគំនិតផ្សេងៗគ្នាស្ដីអំពីអ្វីដែលត្រូវនិងអ្វីដែលខុស។ សមត្ថភាពវិនិច្ឆ័យរបស់យើងក៏អាចមានឥទ្ធិពលលើការសម្រេចចិត្ដរបស់យើងដែរ។ គម្ពីរទទួលស្គាល់ថា ជារឿយៗ«ជនជាតិដទៃដែលមិនមានច្បាប់ នៅតែធ្វើអ្វីៗក្នុងច្បាប់ដោយសារជាលក្ខណៈធម្មជាតិរបស់ពួកគេ»។ (រ៉ូម ២:១៤) ប៉ុន្ដែតើនេះមានន័យថាដរាបណាគ្មានច្បាប់ជាក់លាក់ដែលមកពីព្រះ ដរាបនោះយើងអាចធ្វើតាមរបៀប និងខ្នាតតម្រាដែលយើងបានត្រូវចិញ្ចឹមអប់រំ ហើយធ្វើតាមមនុស្សទូទៅក្នុងតំបន់ដែលយើងរស់នៅឬ?

៣. តើមានមូលហេតុពីរយ៉ាងអ្វី ដែលគ្រិស្ដសាសនិកមិនធ្វើតាមការប្រព្រឹត្ដនិងខ្នាតតម្រាដែលមនុស្សទូទៅគិតថាត្រឹមត្រូវ?

^៣ យ៉ាងហោចណាស់មានមូលហេតុសំខាន់ពីរយ៉ាងដែលគ្រិស្ដសាសនិកមិនធ្វើដូច្នេះឡើយ។ ទី១ គម្ពីររំលឹកយើងថា៖ «មានផ្លូវមួយដែលមើលទៅដូចជាត្រឹមត្រូវល្អដល់មនុស្ស តែចុងបំផុតនៃផ្លូវនោះ គឺជាសេចក្ដីស្លាប់»។ (សុភ. ១៦:២៥) ដោយសារតែភាពមិនល្អឥតខ្ចោះ យើងមិនមានសមត្ថភាពពេញលេញដើម្បីដឹងថាអ្វីណាមួយដែលពិតជាមានប្រយោជន៍សម្រាប់យើង ដើម្បីដឹកនាំយើងឲ្យបានល្អឥតខ្ចោះឡើយ។ (សុភ. ២៨:២៦; យេ. ១០:២៣) ទី២ គម្ពីរបង្ហាញថាអ្វីដែលមនុស្សចូលចិត្ដនិងខ្នាតតម្រារបស់ពិភពលោកនេះគឺបានទទួលឥទ្ធិពលពីសាថាន ហើយនៅក្រោមអំណាចរបស់វាដែលជា«ព្រះនៃរបៀបរបបពិភពលោកនេះ»។ (២កូ. ៤:៤; ១យ៉ូន. ៥: ១៩) ដូច្នេះ ប្រសិនបើយើងចង់បានពរនិងការពេញចិត្ដពីព្រះយេហូវ៉ា យើងត្រូវធ្វើតាមការដាស់តឿននៅរ៉ូម ១២:២ (សូមអាន)។

៤. តើយើងនឹងពិចារណាអ្វីក្នុងអត្ថបទនេះ?

^៤ មានចំណុចសំខាន់មួយចំនួនដែលបានត្រូវកត់ទុកនៅរ៉ូម ១២:២ដែលយើងគួរយកចិត្ដទុកដាក់ឲ្យបានដិតដល់។ (១) ហេតុអ្វីយើងត្រូវទទួល«ការកែប្រែទាំងស្រុង»? (២) តើការកែប្រែទាំងស្រុងជាប់ទាក់ទងនឹងអ្វី? ហើយ (៣) តើតាមរបៀបណាយើងអាចទទួលការកែប្រែទាំងស្រុង? សូមយើងពិចារណាសំណួរទាំងនេះ។

៥. តើពាក្យរបស់ប៉ូលនៅរ៉ូម ១២:២មានអត្ថន័យពិសេសសម្រាប់អ្នកណា?

^៥ ពាក្យរបស់សាវ័កប៉ូលដែលបានកត់ទុកក្នុងសំបុត្រទៅកាន់មនុស្សនៅក្រុងរ៉ូម មិនមែនសំដៅទៅអ្នកមិនជឿឬមនុស្សជាទូទៅទេ ប៉ុន្ដែសំដៅទៅបងប្អូនដែលជាគ្រិស្ដសាសនិកដែលព្រះបានរើសតាំង។ (រ៉ូម ១:៧) ប៉ូលបានដាស់តឿនពួកគាត់ឲ្យទទួលការកែប្រែទាំងស្រុង ហើយ«ឈប់យកតម្រាប់តាមរបៀបរបបពិភពលោកនេះ»។ សម្រាប់គ្រិស្ដសាសនិកនៅក្រុងរ៉ូមនៅសម័យនោះ ប្រហែលជានៅឆ្នាំ៥៦ គ.ស. «របៀបរបបពិភពលោក»ជាប់ទាក់ទងនឹងខ្នាតតម្រា ទំនៀមទម្លាប់ សុជីវធម៌ និងរបៀបស្លៀកពាក់ ដែលជាលក្ខណៈសម្គាល់របស់ចក្រភពរ៉ូម។ ពេលប៉ូលប្រើពាក្យ«ឈប់» នេះបង្ហើបឲ្យដឹងថាគ្រិស្ដសាសនិកខ្លះនៅតែទទួលឥទ្ធិពលពីរបៀបរបបពិភពលោកនោះ។ តើរបៀបរបបពិភពលោកនៅសម័យនោះជះឥទ្ធិពលយ៉ាងណាទៅលើបងប្អូនយើង?

៦, ៧. នៅសម័យរបស់ប៉ូល តើតាមរបៀបណាជីវភាពនៃសង្គមនិងសាសនានៅក្រុងរ៉ូមនាំឲ្យគ្រិស្ដសាសនិកមានការពិបាក?

^៦ សព្វថ្ងៃនេះ ភ្ញៀវទេសចរនៅក្រុងរ៉ូមច្រើនតែឃើញប្រាសាទ ទីបញ្ចុះសព វិមាន កីឡាដ្ឋាន រោងល្ខោន និងអ្វីៗផ្សេងទៀតដែលនៅសេសសល់។ របស់ខ្លះទាំងនេះមានតាំងពីសតវត្សរ៍ទី១។ អ្វីដែលនៅសេសសល់ទាំងនេះបង្ហាញអំពីជីវភាពនៃសង្គមនិងសាសនារបស់រ៉ូមនៅសម័យបុរាណ។ យើងក៏អាចអានក្នុងសៀវភៅប្រវត្ដិសាស្ដ្រអំពីកីឡាដែលមានការប្រកួតប្រជែងដោយបង្ហូរឈាម ការប្រណាំងរទេះចម្បាំង និងការលេងល្ខោន ហើយល្ខោនខ្លះមានអមជាមួយបទភ្លេងដែលលេងរឿងផ្សេងៗ រឿងខ្លះក្នុងចំណោមរឿងទាំងនោះជារឿងថោកទាប។ ក្រុងរ៉ូមក៏ជាមជ្ឈមណ្ឌលពាណិជ្ជកម្មដ៏រីកចម្រើនដែរ ដូច្នេះមនុស្សមានឱកាសជាច្រើនដើម្បីមានទ្រព្យសម្បត្ដិ។—រ៉ូម ៦:២១; ១ពេ. ៤:៣, ៤

^៧ ទោះជាជនជាតិរ៉ូមមានវិហារដែលមានព្រះជាច្រើនក៏ដោយ ជាទូទៅពួកគេមិនមានឈ្មោះជាមនុស្សដែលមានចំណងមិត្ដភាពជាមួយព្រះដែលពួកគេគោរពបូជាទេ។ សាសនារបស់ពួកគេច្រើនតែជាទម្លាប់ផ្សេងៗដែលជាផ្នែកមួយក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃ ដូចជាពេលកើតកូន ពេលមានពិធីអាពាហ៍ពិពាហ៍ និងពេលធ្វើពិធីបុណ្យសព។ អ្នកអាចស្រមៃគិតថាសកម្មភាពទាំងនោះ នាំឲ្យមានការពិបាកយ៉ាងណាដល់គ្រិស្ដសាសនិកនៅក្រុងរ៉ូម។ គ្រិស្ដសាសនិកជាច្រើនបានមកពីមជ្ឈដ្ឋានបែបនោះ ដូច្នេះពួកគេប្រាកដជាត្រូវកែប្រែទាំងស្រុងដើម្បីក្លាយជាគ្រិស្ដសាសនិកពិត ហើយការកែប្រែទាំងស្រុងនោះមិនបានបញ្ចប់នៅថ្ងៃដែលពួកគេទទួលការជ្រមុជទឹកទេ។

៨. តើពិភពលោកនេះនាំឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់ដល់គ្រិស្ដសាសនិកនៅសព្វថ្ងៃនេះយ៉ាងដូចម្ដេច?

^៨ ដូចចក្រភពរ៉ូម ពិភពលោកសព្វថ្ងៃនេះក៏អាចនាំឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់ដល់គ្រិស្ដសាសនិកដែរ។ ហេតុអ្វីក៏ដូច្នេះ? ដោយសារចិត្ដគំនិតរបស់ពិភពលោកនេះបង្ហាញឲ្យឃើញតាមរបៀបជាច្រើន។ (សូមអាន អេភេសូរ ២:២, ៣; យ៉ូហានទី១ ២:១៦) ពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ យើងត្រូវប្រឈមមុខនឹងសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នា របៀបគិតគូរ ខ្នាត តម្រា និងសីលធម៌របស់ពិភពលោកនេះ ហើយនេះអាចនាំឲ្យយើងមានគ្រោះថ្នាក់ជានិច្ចពីការទទួលយកចិត្ដគំនិតរបស់ពិភពលោកនេះ។ ដូច្នេះ យើងមានមូលហេតុជាច្រើនដើម្បីធ្វើតាមការដាស់តឿនដែលមកពីព្រះឲ្យ«ឈប់យកតម្រាប់តាមរបៀបរបបពិភពលោកនេះ» ហើយ«ទទួលការកែប្រែទាំងស្រុង»។ តើយើងត្រូវធ្វើអ្វី?

៩. មុននឹងមានលក្ខណៈគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីទទួលការជ្រមុជទឹក តើមនុស្សជាច្រើនបានកែប្រែអ្វីខ្លះ?

^៩ កាលដែលបុគ្គលម្នាក់សិក្សា ហើយធ្វើតាមសេចក្ដីពិតក្នុងគម្ពីរ គាត់ចាប់ផ្ដើមជឿនទៅមុខក្នុងការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះ។ ដោយបង្ហាញជំនឿនបែបនេះ គាត់ធ្វើការកែប្រែក្នុងជីវិតស្របតាមអ្វីដែលគាត់បានរៀន។ គាត់បោះបង់ចោលទំនៀមទម្លាប់របស់សាសនាមិនពិត និងលក្ខណៈមិនល្អនៃជីវិតរបស់គាត់ពីមុន ហើយអប់រំខ្លួនឲ្យមានបុគ្គលិកលក្ខណៈដូចគ្រិស្ដ។ (អេភ. ៤:២២-២៤) យើងសប្បាយចិត្ដពេលឃើញមនុស្សរាប់សែននាក់មានជំនឿនបែបនេះជារៀងរាល់ឆ្នាំ ហើយមានលក្ខណៈគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីទទួលការជ្រមុជទឹក ដែលជាតំណាងការប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះយេហូវ៉ា។ នេះច្បាស់ជាធ្វើឲ្យព្រះយេហូវ៉ារីករាយ។ (សុភ. ២៧:១១) ប៉ុន្ដែយើងគួរពិចារណាសំណួរដែលថា: តើការកែប្រែទាំងអស់នេះគឺគ្រប់គ្រាន់ហើយឬ?

១០. តើការកែប្រែទាំងស្រុងខុសគ្នាយ៉ាងណាពីការធ្វើឲ្យប្រសើរជាង?

^១០ តាមការពិត ការកែប្រែទាំងស្រុងជាប់ទាក់ទងនឹងអ្វីៗច្រើនជាងការជឿនទៅមុខ ឬការធ្វើឲ្យប្រសើរជាង។ ផលិតផលមួយប្រហែលជាបានបិទស្លាកឬបានផ្សាយថា«ថ្មី» ប៉ុន្ដែនៅតែជាផលិតផលដដែល។ គេប្រហែលជាគ្រាន់តែបន្ថែមគ្រឿងផ្សំណាមួយ ឬគ្រាន់តែបានតុបតែងកញ្ចប់ខាងក្រៅឲ្យមើលទៅទាក់ទាញជាងមុនប៉ុណ្ណោះ។ កំណត់ពីវចនានុក្រមគម្ពីរមួយពន្យល់ពាក្យ«ការទទួលការកែប្រែទាំងស្រុង»ថា៖ «នៅរ៉ូម១២:២ ការទទួលការកែប្រែសម្បកក្រៅឲ្យស្របតាម . . . របៀបរបបពិភពលោកនេះ គឺផ្ទុយគ្នាពីការទទួលការកែប្រែទាំងស្រុង . . . នូវបុគ្គលិកលក្ខណៈឲ្យមានរបៀបគិតគូរថ្មី ដោយមានជំនួយពីសកម្មពលបរិសុទ្ធ» (Vine’s Expository Dictionary)។ ដូច្នេះ ការកែប្រែទាំងស្រុងដែលគ្រិស្ដសាសនិកត្រូវធ្វើមិនគ្រាន់តែជាការលះបង់ចោលទម្លាប់អាក្រក់ ពាក្យសម្ដីមិនល្អ និងការប្រព្រឹត្ដដែលប្រាសចាកសីលធម៌ប៉ុណ្ណោះទេ។ មនុស្សខ្លះដែលមិនមានចំណេះពីគម្ពីរ នៅតែព្យាយាមរក្សាឲ្យមានរបៀបរស់នៅដោយមិនសូវប្រព្រឹត្ដអំពើទាំងនេះឡើយ។ ដូច្នេះ តើការកែប្រែទាំងស្រុងដែលគ្រិស្ដសាសនិកត្រូវធ្វើទាក់ទងនឹងអ្វីខ្លះ?

១១. តើប៉ូលបានបង្ហាញថាការកែប្រែទាំងស្រុងត្រូវធ្វើឡើងតាមរបៀបណា?

^១១ ប៉ូលបានសរសេរថា៖ «ចូរទទួលការកែប្រែទាំងស្រុង ដោយផ្លាស់ប្ដូរជាថ្មីនូវរបៀបគិតគូររបស់អ្នករាល់គ្នាវិញ»។ ពាក្យ«របៀបគិតគូរ»ជាប់ទាក់ទងនឹងសមត្ថភាពរិះគិតរបស់យើង។ ប៉ុន្ដែក្នុងគម្ពីរ ពាក្យនេះរួមបញ្ចូល បំណងចិត្ដ ចិត្ដគំនិត និងសមត្ថភាពវែកញែករបស់យើង។ នៅដើមសំបុត្ររបស់ប៉ូលទៅកាន់គ្រិស្ដសាសនិកនៅក្រុងរ៉ូម គាត់បានរៀបរាប់អំពីមនុស្សដែលបង្ហាញ«របៀបគិតគូរដែលលោកមិនពេញចិត្ដ»។ មនុស្សទាំងនោះច្រើនតែមាន«ភាពមិនសុចរិត ភាពទុច្ចរិត ចិត្ដលោភលន់ និងភាពអាក្រក់សព្វបែបយ៉ាង ក៏ពេញទៅដោយសេចក្ដីច្រណែន ឃាតកម្ម ការឈ្លោះប្រកែកគ្នា ការបោកបញ្ឆោត»និងអ្វីៗឯទៀតដែលអាក្រក់។ (រ៉ូម ១:២៨-៣១) យើងអាចយល់អំពីមូលហេតុដែលប៉ូលបានដាស់តឿនពួកអ្នកដែលបានធំឡើងក្នុងមជ្ឈដ្ឋានបែបនេះ ហើយបានក្លាយជាអ្នកបម្រើរបស់ព្រះ ឲ្យ«ទទួលការកែប្រែទាំងស្រុង» ព្រមទាំង‹ផ្លាស់ប្ដូរជាថ្មីនូវរបៀបគិតគូររបស់ពួកគេ›។

១២. តើមនុស្សជាទូទៅនៅសព្វថ្ងៃនេះមានចិត្ដគំនិតបែបណា ហើយតើចិត្ដគំនិតបែបនេះអាចនាំឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់ដល់គ្រិស្ដសាសនិកយ៉ាងដូចម្ដេច?

 ^១២ គួរឲ្យស្ដាយណាស់ នៅជុំវិញយើងមានមនុស្សដូចប៉ូលបានរៀបរាប់។ ពួកគេទំនងជាគិតថាការរស់នៅស្របតាមខ្នាតតម្រានិងគោលការណ៍ផ្សេងៗគឺជាអ្វីដែលហួសសម័យ ឬជាគំនិតចង្អៀតចង្អល់។ គ្រូបង្រៀននិងឪពុកម្ដាយជាច្រើនបណ្ដែតបណ្ដោយកូនក្មេងឲ្យធ្វើអ្វីៗក៏ដោយតាមចិត្ដរបស់ពួកគេ។ ពួកគេថែមទាំងបង្រៀនថា មនុស្សម្នាក់ៗមានសេរីភាពដើម្បីសម្រេចថាអ្វីគឺត្រូវ ឬអ្វីគឺខុស។ ចំពោះពួកគេ អ្វីដែលខុសនិងអ្វីដែលត្រូវគឺអាស្រ័យទៅលើទស្សនៈរបស់មនុស្សម្នាក់ៗ។ សូម្បីតែមនុស្សជាច្រើនដែលអះអាងថាជឿលើសាសនាយ៉ាងខ្លាំងក៏ដោយ ក៏គិតថាពួកគេមានសេរីភាពដើម្បីធ្វើអ្វីដែលពួកគេគិតថាត្រូវ ដោយមិនចាំបាច់ស្ដាប់បង្គាប់ព្រះនិងបញ្ញត្ដិរបស់លោកឡើយ។ (ទំនុក. ១៤:១) ចិត្ដគំនិតបែបនេះអាចនាំឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់ដល់គ្រិស្ដសាសនិកពិត។ គ្រិស្ដសាសនិកដែលមិនប្រុងប្រយ័ត្នអាចមានចិត្ដគំនិតដូចនេះចំពោះការរៀបចំរបស់ព្រះ។ ពួកគេប្រហែលជាមិនសុខចិត្ដធ្វើតាមការរៀបចំក្នុងក្រុមជំនុំ ហើយថែមទាំងត្អូញត្អែរអំពីអ្វីដែលពួកគេមិនចូលចិត្ដទៀតផង ឬពួកគេប្រហែលជាមិនប្រាកដថា ឱវាទដែលមានមូលដ្ឋានលើគម្ពីរស្ដីអំពីការកម្សាន្ដ ការប្រើអ៊ីនធឺណិតនិងការរៀននៅសកលវិទ្យាល័យ ជាអ្វីដែលត្រឹមត្រូវទាំងស្រុងទេ។

១៣. ហេតុអ្វីយើងគួរពិនិត្យពិចារណាអំពីខ្លួនយើងយ៉ាងស្មោះ?

^១៣ ម៉្លោះហើយ ដើម្បីកុំឲ្យយើងយកតម្រាប់ ឬទទួលឥទ្ធិពលពីពិភពលោកនេះទៀត យើងត្រូវពិនិត្យពិចារណាយ៉ាងស្មោះអំពីចិត្ដគំនិតនិងអារម្មណ៍ដែលកប់ជ្រៅនៅក្នុងចិត្ដ គោលដៅ និងខ្នាតតម្រាសីលធម៌របស់យើង។ មនុស្សឯទៀតប្រហែលជាមិនអាចមើលឃើញអ្វីៗទាំងនេះទេ។ ពួកគេប្រហែលជាប្រាប់យើងថាយើងកំពុងបម្រើព្រះយ៉ាងល្អ។ ប៉ុន្ដែមានតែខ្លួនយើងទេដែលអាចដឹងថា យើងបានឲ្យអ្វីដែលយើងបានរៀនពីគម្ពីរកែប្រែយើងទាំងស្រុងក្នុងរឿងសំខាន់ៗទាំងនេះ ហើយឲ្យបន្ដកែប្រែយើង។—សូមអាន យ៉ាកុប ១:២៣-២៥

១៤. តើអ្វីអាចជួយយើងឲ្យធ្វើការកែប្រែដែលចាំបាច់?

^១៤ ការកែប្រែទាំងស្រុងជាប់ទាក់ទងនឹងអ្វីដែលមាននៅក្នុងចិត្ដយើង ដូច្នេះដើម្បីកែប្រែទាំងស្រុង យើងត្រូវការអ្វីមួយដែលអាចចូលយ៉ាងជ្រៅទៅក្នុងចិត្ដរបស់យើង។ តើអ្វីអាចជួយយើងឲ្យធ្វើដូច្នេះ? ពេលយើងរៀនអំពីអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាតម្រូវពីយើង ស្របតាមគោលបំណងរបស់លោកដែលបានចែងក្នុងគម្ពីរ ប្រតិកម្មរបស់យើងចំពោះអ្វីដែលយើងបានអានបង្ហាញឲ្យឃើញអ្វីដែលនៅក្នុងចិត្ដរបស់យើង និងអ្វីដែលយើងត្រូវកែតម្រូវដើម្បីប្រព្រឹត្ដសមស្របតាម«បំណងប្រាថ្នាដ៏ . . . ល្អឥតខ្ចោះរបស់ព្រះ»។—រ៉ូម ១២:២; ហេ. ៤:១២

១៥. តើការអប់រំរបស់ព្រះយេហូវ៉ាអាចនាំឲ្យមានការកែប្រែទាំងស្រុងបែបណា?

^១៥ សូមអាន អេសាយ ៦៤:៨។ ឧទាហរណ៍ដែលអេសាយដែលជាអ្នកប្រកាសទំនាយបានប្រើ បង្រៀនយើងនូវមេរៀនដ៏សំខាន់មួយ។ ដូចជាងស្មូនដែលសូនដីឥដ្ឋ តើព្រះយេហូវ៉ាអប់រំយើងយ៉ាងដូចម្ដេច? លោកច្បាស់ជាមិនកែប្រែសម្បកក្រៅរបស់យើង ប្រហែលជាធ្វើឲ្យយើងកាន់តែស្អាតជាងមុននោះទេ។ ព្រះយេហូវ៉ាមិនផ្ដល់នូវការហ្វឹកហាត់ខាងខ្លួនប្រាណទេ តែផ្ដល់ការអប់រំខាងចិត្ដគំនិតវិញ។ កាលណាយើងធ្វើតាមការអប់រំរបស់លោក យើងឲ្យលោកកែប្រែយើងទាំងស្រុងពីខាងក្នុង ពោលគឺលោកជួយយើងឲ្យកែប្រែចិត្ដនិងរបៀបគិតគូររបស់យើង។ នេះជាអ្វីដែលយើងត្រូវការដើម្បីទប់ទល់នឹងឥទ្ធិពលរបស់ពិភពលោកនេះ។ តើការអប់រំនោះធ្វើឡើងយ៉ាងដូចម្ដេច?

១៦, ១៧. (ក) សូមរៀបរាប់អំពីអ្វីដែលជាងស្មូនធ្វើចំពោះដីឥដ្ឋ ដើម្បីធ្វើភាជនៈដែលមានគុណភាពល្អ។ (ខ) តើតាមរបៀបណាបណ្ដាំរបស់ព្រះអាចជួយយើងឲ្យកែប្រែទាំងស្រុងដើម្បីក្លាយជាមនុស្សដែលមានតម្លៃចំពោះព្រះយេហូវ៉ា?

^១៦ ដើម្បីធ្វើភាជនៈដែលមានគុណភាពល្អ ជាងស្មូនប្រើដីឥដ្ឋដែលមានគុណភាពខ្ពស់។ ប៉ុន្ដែមានអ្វីពីរយ៉ាងដែលជាងស្មូនត្រូវធ្វើ។ មុនដំបូងគាត់ត្រូវតែលាងជម្រះអ្វីផ្សេងៗ ឬធាតុដែលជាប់នឹងដីឥដ្ឋសិន។ បន្ទាប់មកគាត់ត្រូវលាយដីឥដ្ឋជាមួយចំណុះទឹកត្រឹមត្រូវ ហើយច្របាច់វា ដើម្បីកាលណាគេបានសូនវាជាភាជនៈ នោះវានឹងរក្សារូបរាង។

^១៧ សូមកត់សម្គាល់ថាជាងស្មូនប្រើទឹកដើម្បីលាងជម្រះអ្វីដែលមិនស្អាតដែលជាប់នឹងដីឥដ្ឋ ហើយលាយចំណុះទឹកត្រឹមត្រូវជាមួយនឹងដីឥដ្ឋដើម្បីឲ្យដីឥដ្ឋទន់ងាយនឹងសូនធ្វើជាភាជនៈ ឬជាភាជនៈដ៏មានតម្លៃមួយ។ តើអ្នកអាចឃើញថាបណ្ដាំរបស់ព្រះអាចមានតួនាទី ស្រដៀងគ្នានេះក្នុងជីវិតរបស់យើងឬទេ? បណ្ដាំរបស់ព្រះអាចជួយយើងឲ្យបោះបង់ចោលរបៀបគិតគូរចាស់ តាំងពីពេលដែលយើងមិនទាន់ស្គាល់ព្រះ ហើយអាចជួយយើងឲ្យកែប្រែទាំងស្រុងដើម្បីក្លាយជាមនុស្សដែលមានតម្លៃចំពោះលោក។ (អេភ. ៥:២៦) សូមគិតថាយើងបានត្រូវដាស់តឿនជាច្រើនលើកច្រើនសាឲ្យអានគម្ពីរជារៀងរាល់ថ្ងៃ និងឲ្យចូលរួមជាទៀងទាត់ក្នុងកិច្ចប្រជុំដែលមានការពិចារណាបណ្ដាំរបស់ព្រះ។ ហេតុអ្វីយើងបានត្រូវលើកទឹកចិត្ដឲ្យធ្វើអ្វីៗទាំងនេះ? ដោយធ្វើដូច្នេះ យើងសុខចិត្ដឲ្យព្រះយេហូវ៉ាអប់រំយើង។—ទំនុក. ១:២; សកម្ម. ១៧:១១; ហេ. ១០:២៤, ២៥

១៨. (ក) ហេតុអ្វីការរំពឹងគិតជាអ្វីដែលសំខាន់ចាំបាច់ បើយើងចង់ឲ្យបណ្ដាំរបស់ព្រះមានឥទ្ធិពលមកលើយើង ហើយកែប្រែយើងទាំងស្រុង? (ខ) តើសំណួរអ្វីខ្លះដែលអាចជួយយើង?

^១៨ ដើម្បីឲ្យបណ្ដាំរបស់ព្រះកែប្រែយើងទាំងស្រុង យើងមិនគ្រាន់តែអាននិងសិក្សាគម្ពីរជាទៀងទាត់ប៉ុណ្ណោះទេ។ មនុស្សជាច្រើនអានគម្ពីរម្ដងម្កាល ហេតុនេះហើយពួកគេស្គាល់បទគម្ពីរខ្លះដែរ។ ប្រហែលជាអ្នកបានជួបមនុស្សបែបនោះពេលអ្នកចូលរួមក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយ។ អ្នកខ្លះប្រហែលជាទន្ទេញចាំបទគម្ពីរទៀតផង។ ប៉ុន្ដែ នេះប្រហែលជាមានឥទ្ធិពលបន្ដិចបន្ដួចលើចិត្ដគំនិតនិងរបៀបរស់នៅរបស់ពួកគេ។ តើពួកគេត្រូវធ្វើអ្វីទៀត? ដើម្បីឲ្យបណ្ដាំរបស់ព្រះមានឥទ្ធិពល ហើយកែប្រែបុគ្គលម្នាក់ទាំងស្រុង គាត់ត្រូវឲ្យបណ្ដាំរបស់ព្រះចូលយ៉ាងជ្រៅក្នុងចិត្ដរបស់គាត់។ ដូច្នេះយើងត្រូវចំណាយពេលដើម្បីគិតអំពីអ្វីដែលយើងកំពុងសិក្សា។ ជាការល្អដែលយើងគួរសួរខ្លួនយើងថា ‹តើខ្ញុំជឿជាក់ថា នេះមិនគ្រាន់តែជាសេចក្ដីបង្រៀនខ្លះរបស់សាសនាប៉ុណ្ណោះឬ? តើខ្ញុំដឹងថា នេះជាសេចក្ដីពិតឬទេ? ម្យ៉ាងទៀត តើខ្ញុំដឹងអំពីរបៀបអនុវត្ដក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំនូវអ្វីដែលខ្ញុំកំពុងរៀន ហើយមិនចាត់ទុកអ្វីនោះថាគ្រាន់តែជាអ្វីមួយដែលខ្ញុំអាចបង្រៀនអ្នកឯទៀតប៉ុណ្ណោះឬ? តើខ្ញុំគិតថាព្រះយេហូវ៉ាកំពុងនិយាយមកខ្ញុំផ្ទាល់ឬទេ?›។ បើយើងរំពឹងគិតអំពីសំណួរបែបនេះ យើងនឹងចូលកាន់តែជិតព្រះយេហូវ៉ា។ សេចក្ដីស្រឡាញ់របស់យើងចំពោះលោកនឹងមានកាន់តែខ្លាំងឡើង។ ពេលដែលអ្វីដែលយើងរៀនមានឥទ្ធិពលមកលើចិត្ដរបស់យើង នេះនឹងជំរុញចិត្ដយើងឲ្យកែប្រែជីវិតរបស់យើងដើម្បីធ្វើឲ្យព្រះរីករាយ។—សុភ. ៤:២៣; លូក. ៦:៤៥

១៩, ២០. តើការធ្វើតាមឱវាទអ្វីខ្លះក្នុងគម្ពីរ ដែលអាចនាំឲ្យយើងទទួលប្រយោជន៍ពិតប្រាកដ?

^១៩ ការអានបណ្ដាំរបស់ព្រះនិងការរំពឹងគិតជាទៀងទាត់នឹងជំរុញចិត្ដយើងឲ្យបន្ដធ្វើអ្វីដែលយើងទំនងជាបានធ្វើរួចហើយមួយកម្រិត គឺ«ដោះចេញនូវបុគ្គលិកលក្ខណៈចាស់និងការប្រព្រឹត្ដរបស់វា រួចបំពាក់ខ្លួនដោយបុគ្គលិកលក្ខណៈថ្មី ដែលកំពុងត្រូវកែប្រែឲ្យថ្មីឡើងតាមរយៈចំណេះត្រឹមត្រូវ»។ (កូឡ. ៣:៩, ១០) យើងអាចធ្វើដូច្នេះបានដោយជោគជ័យជានិច្ច បើយើងយល់បណ្ដាំរបស់ព្រះច្បាស់ ហើយឲ្យបណ្ដាំនោះមានឥទ្ធិពលមកលើយើង។ ជាលទ្ធផល បុគ្គលិកលក្ខណៈថ្មីជាគ្រិស្ដសាសនិកនោះនឹងជួយការពារយើងពីកលល្បិចទាំងប៉ុន្មានរបស់សាថាន។

^២០ សាវ័កពេត្រុសរំលឹកយើងថា៖ «ក្នុងនាមជាកូនដែលស្ដាប់បង្គាប់ ចូរឈប់បណ្ដោយខ្លួនតាមសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នាដែលអ្នករាល់គ្នាធ្លាប់មាន . . . ប៉ុន្ដែចូរក្លាយទៅជាមនុស្សបរិសុទ្ធក្នុងការប្រព្រឹត្ដទាំងអស់»។ (១ពេ. ១:១៤, ១៥) ដោយខំអស់ពីសមត្ថភាពរបស់យើងដើម្បីលះចោលរបៀបគិតគូរនិងចិត្ដគំនិតដែលយើងធ្លាប់មាន ហើយទទួលការកែប្រែទាំងស្រុង នោះយើងនឹងទទួលពរ ដូចយើងនឹងឃើញនៅអត្ថបទបន្ទាប់។