ចាប់ផ្ដើមការសន្ទនា
មេរៀនទី ២
ការសន្ទនាធម្មតា
គោលការណ៍៖ «ពាក្យមួយម៉ាត់ដែលពោលត្រូវពេល នោះល្អណាស់ហ្ន៎!»។—សុភ. ១៥:២៣
អ្វីដែលភីលីពធ្វើ
១. សូមមើល វីដេអូ ឬអានសកម្មភាព ៨:៣០, ៣១។ បន្ទាប់មក សូមពិចារណាសំណួរដូចតទៅ៖
តើគំរូភីលីពបង្រៀនយើងយ៉ាងណា?
២. បើយើងមានការសន្ទនាធម្មតាៗសិន នោះទំនងជាធ្វើឲ្យអ្នកដែលយើងនិយាយជាមួយមានអារម្មណ៍ស្រួលជាង ហើយគាត់អាចនឹងស្ដាប់ការផ្សព្វផ្សាយរបស់យើង។
ធ្វើតាមភីលីព
៣. ចេះសង្កេតមើល។ អ្នកអាចដឹងច្រើនពីបុគ្គលណាម្នាក់ដោយមើលកាយវិការ និងទឹកមុខរបស់គាត់។ តើគាត់ហាក់ដូចជាចង់និយាយជាមួយនឹងអ្នកទេ? អ្នកអាចប្រាប់អំពីអ្វីមួយក្នុងគម្ពីរ ដោយគ្រាន់តែសួរថា៖ «តើអ្នកដឹងទេថា . . . ?»។ បើគាត់មិនចង់បន្តសន្ទនា មិនចាំបាច់បង្ខំគាត់ទេ។
៤. ចេះអត់ធ្មត់។ កុំគិតថាអ្នកត្រូវចាប់ផ្ដើមនិយាយអំពីគម្ពីរភ្លាមៗឡើយ។ សូមនិយាយពីនេះពីនោះសិន រហូតដល់មានឱកាសល្អដើម្បីចូលសាច់រឿងក្នុងគម្ពីរ។ ជួនកាល អ្នកប្រហែលជាត្រូវរង់ចាំនិយាយអំពីគម្ពីរជាមួយនឹងគាត់នៅលើកក្រោយ។
៥. ចេះបត់បែន។ ម្ចាស់ផ្ទះប្រហែលជាចាប់ផ្ដើមនិយាយអំពីអ្វីដែលខុសពីអ្នកបានរៀបចំ។ ដូច្នេះ អ្នកគួរចេះបត់បែនដោយលើកឡើងចំណុចដែលទាក់ទងនឹងសាច់រឿងរបស់គាត់ ទោះជាចំណុចនោះផ្សេងពីអ្វីដែលអ្នកបានរៀបចំទុកក៏ដោយ។