តើសាក្សីព្រះយេហូវ៉ាជឿលើគម្ពីរសញ្ញាចាស់ឬទេ?

លេង

ជឿ។ សាក្សីព្រះយេហូវ៉ាជឿថាគម្ពីរទាំងមូល«បានត្រូវសរសេរក្រោមការដឹកនាំរបស់ព្រះ ហើយមានប្រយោជន៍សម្រាប់បង្រៀន»។ (ធីម៉ូថេទី២ ៣:១៦) នេះរួមបញ្ចូលគម្ពីរសញ្ញាចាស់និងសញ្ញាថ្មី ជាអ្វីដែលគេនិយមហៅ។ តាមធម្មតា សាក្សីព្រះយេហូវ៉ាហៅផ្នែកនៃគម្ពីរនោះថាបទគម្ពីរភាសាហេប្រឺ ហើយបទគម្ពីរគ្រិស្តសាសនិកជាភាសាក្រិច។ ដោយហៅបែបនេះ យើងជៀសវាងពីពាក្យរិះគន់ដែលថាគម្ពីរគឺហួសសម័យហើយ ឬមិនទាក់ទងនឹងសម័យយើងទេ។

ហេតុអ្វីគ្រិស្តសាសនិកត្រូវការទាំងសញ្ញាចាស់និងសញ្ញាថ្មី?

ក្រោមការដឹកនាំរបស់ព្រះ គ្រិស្តសាសនិកម្នាក់ដែលជាសាវ័កប៉ូលបានសរសេរថា៖«អ្វីៗទាំងអស់ដែលបានត្រូវសរសេរទុកជាមុន បានត្រូវសរសេរទុកដើម្បីណែនាំយើង»។ (រ៉ូម ១៥:៤) ហេតុនេះ មានព័ត៌មានដ៏សំខាន់សម្រាប់យើងក្នុងបទគម្ពីរហេប្រឺ។ ក្នុងចំណោមអ្វីៗជាច្រើន បទគម្ពីរមានកំណត់ហេតុប្រវត្ដិសាស្ត្រនិងការណែនាំដែលមានប្រយោជន៍សម្រាប់យើង

កំណត់ហេតុប្រវត្ដិសាស្ត្រ។ បទគម្ពីរហេប្រឺរួមបញ្ចូលកំណត់ហេតុល្អិតល្អន់ស្តីអំពីការបង្កើតរបស់សព្វសារពើ និងមនុស្សជាតិធ្លាក់ទៅក្នុងភាពខុសឆ្គង។ បើគ្មានព័ត៌មានទាំងនោះទេ យើងនឹងមិនអាចទទួលចម្លើយដែលនាំឲ្យអស់ចិត្តពីសំណួរដូចនេះទេ គឺ: តើមនុស្សយើងមកពីណា? ហេតុអ្វីមនុស្សយើងស្លាប់? (លោកុប្បត្តិ ២:៧, ១៧) បន្ថែមទៅទៀត បទគម្ពីរហេប្រឺកត់ទុកអំពីអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើចំពោះរាស្ត្រដ៏មានអំណររបស់លោក និងអំពីកាលៈទេសៈផ្សេងៗស្រដៀងនឹងយើងដែរ។—យ៉ាកុប ៥:១៧
ការណែនាំដែលមានប្រយោជន៍។ សៀវភៅគម្ពីរសុភាសិតនិងសាស្ដាជាសៀវភៅដែលមានក្នុងបទគម្ពីរហេប្រឺ មានរៀបរាប់ច្រើនដងអំពីប្រាជ្ញាសម្រាប់ការរស់នៅ។ សៀវភៅទាំងនោះផ្ដល់ការណែនាំអំពីរបៀបទទួលបានសុភមង្គលក្នុងក្រុមគ្រួសារ (សុភាសិត ១៥:១៧) របៀបមានទស្សនៈត្រឹមត្រូវចំពោះការងារ (សុភាសិត ១០:៤; សាស្ដា ៤:៦) និងរបៀបដែលប្អូនៗយុវវ័យអាចប្រើគ្រាយុវវ័យរបស់គាត់តាមរបៀបដែលនាំឲ្យមានសុភមង្គលខ្លាំងបំផុត (សាស្ដា ១១:៩–១២:១)

ជាងនោះទៅទៀត យើងអាចទទួលប្រយោជន៍ពីការសិក្សាអំពីច្បាប់ម៉ូសេដូចកត់ទុកក្នុងគម្ពីរថូរ៉ា (សៀវភៅប្រាំដំបូងក្នុងគម្ពីរ) ទោះជាគ្រិស្តសាសនិកមិនធ្វើតាមច្បាប់នោះក្ដី តែច្បាប់ទាំងនោះមានគោលការណ៍ដ៏មានតម្លៃជាច្រើនដែលអាចជួយយើងមានសុភមង្គលក្នុងជីវិត។—លេវីវិន័យ ១៩:១៨; ចោទិយកថា ៦:៥-៧