മടുത്തു​പോ​കാ​തെ പ്രാർഥി​ക്കു​ന്ന​തി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള ഒരു ദൃഷ്ടാന്തം യേശു തന്റെ ശിഷ്യ​ന്മാ​രോ​ടു നേരത്തേ പറഞ്ഞി​ട്ടു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. (ലൂക്കോസ്‌ 11:5-13) ഇപ്പോൾ യേശു ശമര്യ​യി​ലോ ഒരുപക്ഷേ ഗലീല​യി​ലോ ആയിരി​ക്കാം. മടുത്തു​പോ​കാ​തെ പ്രാർഥി​ക്കേ​ണ്ട​തി​ന്റെ ആവശ്യ​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ യേശു വീണ്ടും എടുത്തു​പ​റ​യു​ന്നു. അതു മനസ്സി​ലാ​ക്കാൻ ഒരു ദൃഷ്ടാ​ന്ത​വും ഉപയോ​ഗി​ക്കു​ന്നു:

“ഒരു നഗരത്തിൽ, ദൈവത്തെ ഭയപ്പെ​ടു​ക​യോ ആളുകളെ വകവെ​ക്കു​ക​യോ ചെയ്യാത്ത ഒരു ന്യായാ​ധി​പ​നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ആ നഗരത്തിൽ ഒരു വിധവ​യു​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. വിധവ ന്യായാ​ധി​പന്റെ അടുത്ത്‌ ചെന്ന്‌ പതിവാ​യി ഇങ്ങനെ അപേക്ഷി​ക്കും: ‘ഒരാൾക്കെ​തി​രെ എനിക്കു പരാതി​യുണ്ട്‌. ആ പ്രശ്‌ന​ത്തിൽ എനിക്കു ന്യായം നടത്തി​ത്ത​രണേ.’ ആദ്യ​മൊ​ന്നും ആ വിധവയെ സഹായി​ക്കാൻ ന്യായാ​ധി​പനു മനസ്സി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും പിന്നീടു ന്യായാ​ധി​പൻ ഇങ്ങനെ ചിന്തിച്ചു: ‘ഞാൻ ദൈവത്തെ ഭയപ്പെ​ടു​ക​യോ ആളുകളെ വകവെ​ക്കു​ക​യോ ചെയ്യു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും ഈ വിധവ എന്നെ ഏതു നേരവും ശല്യ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌ ഇവർക്കു ഞാൻ ന്യായം നടത്തി​ക്കൊ​ടു​ക്കും. അല്ലെങ്കിൽ ഇവർ എപ്പോ​ഴും വന്ന്‌ എന്റെ സ്വൈരം കെടു​ത്തും.’”​—ലൂക്കോസ്‌ 18:2-5.

ഈ ദൃഷ്ടാന്തം നമുക്ക്‌ എങ്ങനെ ബാധക​മാ​കു​ന്നെന്ന്‌ യേശു തുടർന്നു പറയുന്നു: “നീതി​കെ​ട്ട​വ​നാ​ണെ​ങ്കി​ലും ആ ന്യായാ​ധി​പൻ പറഞ്ഞതു ശ്രദ്ധി​ച്ചോ? അങ്ങനെ​യെ​ങ്കിൽ ക്ഷമ കൈവി​ടാ​തെ ദൈവ​വും, രാവും പകലും തന്നോടു നിലവി​ളി​ക്കുന്ന തന്റെ തിര​ഞ്ഞെ​ടു​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​വർക്കു ന്യായം നടത്തി​ക്കൊ​ടു​ക്കാ​തി​രി​ക്കു​മോ?” (ലൂക്കോസ്‌ 18:6, 7) ഈ വാക്കു​ക​ളി​ലൂ​ടെ പിതാ​വി​നെ​ക്കു​റിച്ച്‌ യേശു എന്താണ്‌ സൂചി​പ്പി​ക്കു​ന്നത്‌?

നീതി​കെട്ട ന്യായാ​ധി​പ​നെ​പ്പോ​ലെ​യാണ്‌ ദൈവ​മായ യഹോവ എന്ന്‌ യേശു ഒരിക്ക​ലും ഉദ്ദേശി​ച്ചില്ല. മറിച്ച്‌, നിരന്ത​ര​മായ അപേക്ഷ​ക​ളോട്‌ ഒരു നീതി​കെട്ട ന്യായാ​ധി​പൻപോ​ലും പ്രതി​ക​രി​ക്കു​ന്നെ​ങ്കിൽ, നമ്മുടെ ഇടവി​ടാ​തെ​യുള്ള അപേക്ഷ​കൾക്കു ദൈവം ഉത്തരം നൽകാ​തി​രി​ക്കില്ല എന്നു പറയു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു യേശു. അതെ, തന്റെ ജനം മടുത്തു​പോ​കാ​തെ പ്രാർഥി​ക്കു​ന്നെ​ങ്കിൽ നല്ലവനും നീതി​മാ​നും ആയ ദൈവം അവരുടെ പ്രാർഥ​ന​കൾക്കു ഉത്തരം നൽകും. ഇത്‌ യേശു​വി​ന്റെ തുടർന്നുള്ള വാക്കു​ക​ളിൽ വ്യക്തമാണ്‌: “ദൈവം അവർക്കു വേഗത്തിൽ ന്യായം നടത്തി​ക്കൊ​ടു​ക്കു​മെന്നു ഞാൻ നിങ്ങ​ളോ​ടു പറയുന്നു.”​—ലൂക്കോസ്‌ 18:8.

സാധു​ക്കൾക്കും ദരി​ദ്രർക്കും മിക്ക​പ്പോ​ഴും നീതി കിട്ടാ​റില്ല. സമ്പന്നരു​ടെ​യും സ്വാധീ​ന​മു​ള്ള​വ​രു​ടെ​യും പക്ഷത്താ​യി​രി​ക്കും മിക്കവ​രും. എന്നാൽ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ രീതി അതല്ല. സമയമാ​കു​മ്പോൾ, ദുഷ്ടരാ​യ​വർക്കു ശിക്ഷ കിട്ടു​ന്നെ​ന്നും തന്റെ ദാസർക്കു നിത്യ​ജീ​വൻ ലഭിക്കു​ന്നെ​ന്നും ദൈവം ഉറപ്പാ​ക്കും.

ആ വിധവയ്‌ക്കു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​തു​പോ​ലുള്ള വിശ്വാ​സം ആർക്കാ​ണു​ള്ളത്‌? ദൈവം “അവർക്കു വേഗത്തിൽ ന്യായം നടത്തി​ക്കൊ​ടു​ക്കു​മെന്ന്‌ ” എത്ര പേർ യഥാർഥ​ത്തിൽ വിശ്വ​സി​ക്കു​ന്നുണ്ട്‌? മടുത്തു​പോ​കാ​തെ പ്രാർഥി​ക്കാൻ സഹായി​ക്കുന്ന ഒരു കാര്യം യേശു ഇനി പറയുന്നു, അതായത്‌ പ്രാർഥ​ന​യു​ടെ ശക്തിയിൽ ഒരാൾക്ക്‌ ഉണ്ടായി​രി​ക്കേണ്ട വിശ്വാ​സം. അതെക്കു​റിച്ച്‌ യേശു ഇങ്ങനെ ചോദി​ക്കു​ന്നു: “മനുഷ്യ​പു​ത്രൻ എത്തു​മ്പോൾ ഭൂമി​യിൽ ഇത്തരം വിശ്വാ​സം കണ്ടെത്തു​മോ?” (ലൂക്കോസ്‌ 18:8) ക്രിസ്‌തു വരു​മ്പോൾ അത്തരത്തി​ലുള്ള വിശ്വാ​സം കാണുക പ്രയാ​സ​മാ​യി​രി​ക്കും എന്നാണ്‌ ഈ വാക്കുകൾ സൂചി​പ്പി​ക്കു​ന്നത്‌.

യേശു​വി​നെ ശ്രദ്ധി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രുന്ന ചിലർ, തങ്ങൾക്ക്‌ ഉറച്ച വിശ്വാ​സ​മു​ണ്ടെന്നു വിചാ​രി​ച്ചു. അതു​കൊ​ണ്ടു​തന്നെ അവർ നീതി​മാ​ന്മാ​രാ​യി സ്വയം കണക്കാക്കി. എന്നാൽ മറ്റുള്ള​വരെ അവർ അവജ്ഞ​യോ​ടെ​യാ​ണു കണ്ടത്‌. അങ്ങനെ​യു​ള്ള​വരെ മനസ്സിൽക്ക​ണ്ടു​കൊ​ണ്ടു യേശു ഒരു ദൃഷ്ടാന്തം പറയുന്നു:

“രണ്ടു പേർ പ്രാർഥി​ക്കാൻ ദേവാ​ല​യ​ത്തിൽ ചെന്നു. ഒരാൾ പരീശ​നും മറ്റേയാൾ ഒരു നികു​തി​പി​രി​വു​കാ​ര​നും. പരീശൻ നിന്നു​കൊണ്ട്‌ ഇങ്ങനെ മനസ്സിൽ പ്രാർഥി​ച്ചു: ‘ദൈവമേ, ഞാൻ മറ്റെല്ലാ​വ​രെ​യും​പോ​ലെ പിടി​ച്ചു​പ​റി​ക്കാ​ര​നോ നീതി​കെ​ട്ട​വ​നോ വ്യഭി​ചാ​രി​യോ ഒന്നുമ​ല്ലാ​ത്ത​തു​കൊണ്ട്‌ അങ്ങയോ​ടു നന്ദി പറയുന്നു. ഞാൻ ഈ നികുതി പിരി​വു​കാ​ര​നെ​പ്പോ​ലെ​യു​മല്ല. ഞാൻ ആഴ്‌ച​യിൽ രണ്ടു പ്രാവ​ശ്യം  ഉപവസി​ക്കു​ന്നു. ഞാൻ സമ്പാദി​ക്കുന്ന എല്ലാത്തി​ന്റെ​യും പത്തി​ലൊ​ന്നു കൊടു​ക്കു​ന്നു.’”​—ലൂക്കോസ്‌ 18:10-12.

മറ്റുള്ള​വ​രു​ടെ മുമ്പിൽ തങ്ങൾ നീതി​മാ​ന്മാ​രാ​ണെന്നു കാണി​ക്കാ​നും അവരിൽ മതിപ്പു​ള​വാ​ക്കാ​നും പരീശ​ന്മാർ കിട്ടുന്ന അവസര​ങ്ങ​ളെ​ല്ലാം ഉപയോ​ഗി​ച്ചു. അതിനാ​യി അവർ ചില പ്രത്യേക ഉപവാ​സ​രീ​തി​ക​ളും ഏർപ്പെ​ടു​ത്തി. ചന്തയിൽ നല്ല തിരക്കുള്ള ദിവസ​ങ്ങ​ളാ​യി​രുന്ന തിങ്കളാഴ്‌ച​യും വ്യാഴാഴ്‌ച​യും ആയിരു​ന്നു അവർ സാധാരണ ഉപവസി​ച്ചി​രു​ന്നത്‌. അങ്ങനെ​യാ​കു​മ്പോൾ വരുന്ന​വ​രെ​ല്ലാം അവർ ഉപവസി​ക്കു​ന്നത്‌ കാണു​മ​ല്ലോ! കൂടാതെ അവർ കൃഷി ചെയ്യുന്ന ചെറിയ ചെടി​ക​ളു​ടെ​പോ​ലും പത്തി​ലൊന്ന്‌ വളരെ ശ്രദ്ധാ​പൂർവം കൊടു​ത്തി​രു​ന്നു. (ലൂക്കോസ്‌ 11:42) “നിയമം അറിഞ്ഞുകൂടാത്ത ഈ ജനം (പരീശ​ന്മാ​രു​ടെ വീക്ഷണ​ത്തി​ലാണ്‌ ഇത്‌.) ശപിക്ക​പ്പെ​ട്ട​വ​രാണ്‌ ” എന്നു സാധാ​ര​ണ​ക്കാ​രെ​ക്കു​റിച്ച്‌ അവജ്ഞ​യോ​ടെ അവർ പറഞ്ഞതു കുറച്ച്‌ മാസങ്ങൾക്കു മുമ്പാ​യി​രു​ന്നു.​—യോഹ​ന്നാൻ 7:49.

യേശു ദൃഷ്ടാന്തം തുടരു​ന്നു: “എന്നാൽ നികു​തി​പി​രി​വു​കാ​രൻ സ്വർഗ​ത്തി​ലേക്കു നോക്കാൻപോ​ലും മടിച്ച്‌ ദൂരെ നിന്നു​കൊണ്ട്‌ നെഞ്ചത്ത​ടിച്ച്‌, ‘ദൈവമേ, പാപി​യായ എന്നോടു കൃപ തോ​ന്നേ​ണമേ’ എന്നു പറഞ്ഞു. ഈ നികു​തി​പി​രി​വു​കാ​രൻ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ മുന്നിൽ പരീശ​നെ​ക്കാൾ നീതി​മാ​നാ​യാ​ണു വീട്ടി​ലേക്കു തിരി​ച്ചു​പോ​യത്‌ എന്നു ഞാൻ നിങ്ങ​ളോ​ടു പറയുന്നു. തന്നെത്തന്നെ ഉയർത്തു​ന്ന​വനെ ദൈവം താഴ്‌ത്തും. തന്നെത്തന്നെ താഴ്‌ത്തു​ന്ന​വ​നെ​യോ ദൈവം ഉയർത്തും.”​—ലൂക്കോസ്‌ 18:13, 14.

അങ്ങനെ, താഴ്‌മ​യു​ള്ള​വ​രാ​യി​രി​ക്കേ​ണ്ട​തി​ന്റെ ആവശ്യം യേശു വ്യക്തമാ​ക്കു​ന്നു. ഈ ഉപദേശം യേശു​വി​ന്റെ ശിഷ്യ​ന്മാർക്കു പ്രയോ​ജനം ചെയ്യു​മാ​യി​രു​ന്നു. കാരണം അവർ വളർന്നു​വ​ന്നത്‌ സ്ഥാനമാ​ന​ങ്ങൾക്കു പ്രാധാ​ന്യം കൊടു​ത്തി​രുന്ന, സ്വയം നീതി​മാ​ന്മാ​രാ​യി കണക്കാ​ക്കി​യി​രുന്ന പരീശ​ന്മാ​രു​ടെ ഇടയി​ലാ​യി​രു​ന്നു. യേശു​വി​ന്റെ എല്ലാ അനുഗാ​മി​കൾക്കും ഈ ഉപദേശം മൂല്യ​വ​ത്താണ്‌.