യിരെമ്യ 4:1-31
4 യഹോവ പ്രഖ്യാപിക്കുന്നു: “ഇസ്രായേലേ, നീ മടങ്ങിവന്നാൽ,നീ എന്റെ അടുത്തേക്കു തിരിച്ചുവന്ന്എന്റെ മുന്നിൽനിന്ന് നിന്റെ മ്ലേച്ഛവിഗ്രഹങ്ങൾ നീക്കിക്കളഞ്ഞാൽ,നിനക്കു നാടു വിട്ട് അലയേണ്ടിവരില്ല.+
2 ഇനി, ‘യഹോവയാണെ!’ എന്നു നീ നീതിയോടും ന്യായത്തോടും കൂടെആത്മാർഥമായി സത്യം ചെയ്താൽജനതകൾ ദൈവത്തിന്റെ അനുഗ്രഹം നേടിയെടുക്കും.ദൈവത്തിൽ അവർ അഭിമാനംകൊള്ളും.”+
3 കാരണം, യഹോവ യഹൂദാപുരുഷന്മാരോടും യരുശലേമിനോടും പറയുന്നു:
“മുള്ളിന് ഇടയിൽ വിതച്ചുകൊണ്ടിരിക്കാതെനിലം ഉഴുത് കൃഷിയോഗ്യമാക്കുക.+
4 യഹൂദാപുരുഷന്മാരേ, യരുശലേംനിവാസികളേ,യഹോവയ്ക്കുവേണ്ടി നിങ്ങൾ പരിച്ഛേദനയേൽക്കുക,*നിങ്ങളുടെ ഹൃദയത്തിന്റെ അഗ്രചർമം മുറിച്ചുകളയുക.+അല്ലാത്തപക്ഷം, നിങ്ങളുടെ ദുഷ്കൃത്യങ്ങൾ കാരണംഎന്റെ കോപം തീപോലെ ആളിക്കത്തും;അതു കത്തിക്കൊണ്ടിരിക്കും, കെടുത്താൻ ആരുമുണ്ടാകില്ല.”+
5 യഹൂദയിൽ ഇതു പ്രഖ്യാപിക്കുക; യരുശലേമിൽ ഇതു ഘോഷിക്കുക.
കൊമ്പു വിളിച്ച് ദേശമെങ്ങും വിളിച്ചുപറയുക.+
ഉറക്കെ ഇങ്ങനെ ആഹ്വാനം ചെയ്യുക: “നമുക്ക് ഒരുമിച്ചുകൂടികോട്ടമതിലുള്ള നഗരങ്ങളിലേക്ക് ഓടിരക്ഷപ്പെടാം.+
6 സീയോനിലേക്കു വഴി ചൂണ്ടുന്ന ഒരു അടയാളം* സ്ഥാപിക്കുക.
അഭയം തേടി ഓടൂ; എങ്ങും നിൽക്കരുത്.”
കാരണം, ഞാൻ വടക്കുനിന്ന് ഒരു ദുരന്തം വരുത്തുന്നു,+ ഒരു വൻദുരന്തം!
7 കുറ്റിക്കാട്ടിൽനിന്ന് ഇറങ്ങിവരുന്ന സിംഹത്തെപ്പോലെ അവൻ വരുന്നു.+ജനതകളുടെ സംഹാരകൻ പുറപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.+
നിന്റെ ദേശം പേടിപ്പെടുത്തുന്ന സ്ഥലമാക്കി മാറ്റാൻ അവൻ തന്റെ സ്ഥലത്തുനിന്ന് പുറപ്പെട്ടുകഴിഞ്ഞു.
നിന്റെ നഗരങ്ങൾ ആൾപ്പാർപ്പില്ലാത്ത നാശകൂമ്പാരമാകും;+
8 അതുകൊണ്ട് വിലാപവസ്ത്രം ധരിക്കുക;+ദുഃഖിച്ച്* വിലപിക്കുക;യഹോവയുടെ ഉഗ്രകോപം നമ്മളെ വിട്ട് മാറിയിട്ടില്ലല്ലോ.
9 “അന്നു രാജാവിന്റെ ധൈര്യം ചോർന്നുപോകും;*+പ്രഭുക്കന്മാരുടെ ധൈര്യം ക്ഷയിച്ചുപോകും.*പുരോഹിതന്മാർ പേടിച്ചുവിറയ്ക്കും; പ്രവാചകന്മാർ സ്തംഭിച്ചുനിൽക്കും”+ എന്ന് യഹോവ പ്രഖ്യാപിക്കുന്നു.
10 അപ്പോൾ ഞാൻ പറഞ്ഞു: “അയ്യോ! പരമാധികാരിയായ യഹോവേ, വാസ്തവത്തിൽ വാൾ ഞങ്ങളുടെ കഴുത്തിൽ ഇരിക്കെ,* ‘നിങ്ങൾക്കു സമാധാനമുണ്ടാകും’+ എന്നു പറഞ്ഞ് അങ്ങ് ഈ ജനത്തെയും യരുശലേമിനെയും ശരിക്കും കബളിപ്പിച്ചല്ലോ.”+
11 അന്ന് ഈ ജനത്തോടും യരുശലേമിനോടും ഇങ്ങനെ പറയും:
“മരുഭൂമിയിലെ തരിശുകുന്നുകളിൽനിന്നുള്ള ഒരു ഉഷ്ണക്കാറ്റ്എന്റെ ജനത്തിൻപുത്രിയുടെ* മേൽ വീശും;പതിരു നീക്കാനോ വെടിപ്പാക്കാനോ അല്ല,
12 എന്റെ വിളി കേട്ടാണു ശക്തമായ ആ കാറ്റു വരുന്നത്.
ഇപ്പോൾ ഞാൻ അവർക്കെതിരെ വിധി പ്രസ്താവിക്കും.
13 കണ്ടോളൂ! അവൻ മഴമേഘങ്ങൾപോലെ വരും.അവന്റെ രഥങ്ങൾ കൊടുങ്കാറ്റുപോലെയാണ്.+
അവന്റെ കുതിരകൾക്കു കഴുകന്മാരെക്കാൾ വേഗമുണ്ട്.+
അയ്യോ, കഷ്ടം! നമ്മൾ നശിച്ചു!
14 യരുശലേമേ, രക്ഷപ്പെടണമെങ്കിൽ നിന്റെ ഹൃദയത്തിൽനിന്ന് ദുഷ്ടത കഴുകിക്കളയുക.+
എത്ര നാൾ നീ ദുഷ്ടചിന്തകൾ മനസ്സിൽ കൊണ്ടുനടക്കും?
15 ദാനിൽനിന്ന് ഒരു ശബ്ദം ആ വാർത്ത അറിയിക്കുന്നു.+ആപത്തു വരുന്നെന്ന് എഫ്രയീംമലനിരകളിൽനിന്ന് അതു ഘോഷിക്കുന്നു.
16 ഇതു ജനതകളെ അറിയിക്കുക;യരുശലേമിന് എതിരെ ഇതു ഘോഷിക്കുക.”
“ഒരു ദൂരദേശത്തുനിന്ന് പടയാളികൾ* വരുന്നു;യഹൂദാനഗരങ്ങൾക്കു നേരെ അവർ അവരുടെ ശബ്ദം ഉയർത്തും.
17 വയലിനു കാവൽ നിൽക്കുന്നവരെപ്പോലെ അവർ അവളെ വളയുന്നു;+കാരണം, അവൾ എന്നെ ധിക്കരിച്ചു”+ എന്ന് യഹോവ പ്രഖ്യാപിക്കുന്നു.
18 “നിന്റെ വഴികൾക്കും പ്രവൃത്തികൾക്കും നീ വിലയൊടുക്കേണ്ടിവരും.+
അതു നിന്റെ ഹൃദയത്തോളം തുളച്ചുചെന്നിരിക്കുന്നല്ലോ!നിന്റെ ദുരന്തം എത്ര കയ്പേറിയത്!”
19 അയ്യോ, അതിവേദന,* അതിവേദന!
എന്റെ ഹൃദയം* കഠിനമായി വേദനിക്കുന്നു.
എന്റെ ഹൃദയം വല്ലാതെ മിടിക്കുന്നു.
എനിക്കു മിണ്ടാതിരിക്കാൻ വയ്യാ.ഞാൻ കൊമ്പുവിളി കേട്ടു;യുദ്ധാരവം* എന്റെ കാതുകളിൽ മുഴങ്ങുന്നു.+
20 ഒന്നിനു പുറകേ ഒന്നായി ദുരന്തങ്ങളെക്കുറിച്ച് കേൾക്കുന്നു.ദേശം മുഴുവൻ നശിച്ചുപോയിരിക്കുന്നു.
ക്ഷണനേരംകൊണ്ട് എന്റെ കൂടാരങ്ങൾ തകർന്നടിഞ്ഞു;നിമിഷനേരംകൊണ്ട് എന്റെ കൂടാരത്തുണികൾ നശിച്ചുപോയി.+
21 എത്ര കാലം ഞാൻ ആ അടയാളം* കണ്ടുകൊണ്ടിരിക്കും?എത്ര സമയം കൊമ്പുവിളി കേട്ടുകൊണ്ടിരിക്കും?+
22 “എന്റെ ജനം വിഡ്ഢികളായിപ്പോയല്ലോ;+ഞാൻ പറയുന്നത് അവർ ശ്രദ്ധിക്കുന്നേ ഇല്ല.
അവർ മണ്ടന്മാരാണ്; വകതിരിവില്ലാത്ത മക്കൾ.
ദുഷ്ടത ചെയ്യുന്ന കാര്യത്തിൽ അവർക്കു നല്ല മിടുക്കാണ്;പക്ഷേ നന്മ ചെയ്യാൻ അവർക്ക് അറിയില്ല.”
23 ഞാൻ ദേശത്തെ നോക്കി; അതാ! അതു പാഴും വിജനവും ആയി കിടക്കുന്നു.+
ഞാൻ ആകാശത്തേക്കു നോക്കി; അവിടെ പ്രകാശം ഇല്ലാതായിരിക്കുന്നു.+
24 ഞാൻ മലകളിലേക്കു നോക്കി. അതാ! അവ കുലുങ്ങുന്നു;കുന്നുകളിലേക്കു നോക്കി. അതാ! അവ വിറയ്ക്കുന്നു.+
25 ഞാൻ നോക്കിയപ്പോൾ അവിടെയെങ്ങും ഒറ്റ മനുഷ്യനില്ല;ആകാശത്തിലെ പക്ഷികളും ഒന്നൊഴിയാതെ പറന്നുപോയിരിക്കുന്നു.+
26 ഫലവൃക്ഷത്തോപ്പു മരുഭൂമിയായതും* ഞാൻ കണ്ടു.അവിടത്തെ നഗരങ്ങളെല്ലാം നിലംപതിച്ചിരിക്കുന്നു.+
ഇതെല്ലാം യഹോവയുടെ കൈയാൽ സംഭവിച്ചു,ദൈവത്തിന്റെ ഉഗ്രകോപമായിരുന്നു ഇതിനു പിന്നിൽ.
27 കാരണം, യഹോവ ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: “ദേശം മുഴുവൻ പാഴിടമാകും;+പക്ഷേ ഒരു സമ്പൂർണനാശം ഞാൻ വരുത്തില്ല.
28 ഇതുമൂലം ദേശം ദുഃഖിക്കും;+ആകാശം ഇരുണ്ടുപോകും.+
കാരണം, ഞാൻ പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു; ഞാൻ തീരുമാനിച്ചിരിക്കുന്നു;ഞാൻ മനസ്സു മാറ്റില്ല;* ഇതിൽനിന്ന് പിന്മാറുകയുമില്ല.+
29 കുതിരപ്പടയാളികളുടെയും വില്ലാളികളുടെയും ശബ്ദം കേട്ട്നഗരത്തിലുള്ളവരെല്ലാം ഓടിപ്പോകുന്നു.+
അവർ കുറ്റിക്കാട്ടിൽ ഒളിക്കുന്നു;പാറക്കെട്ടുകളിൽ വലിഞ്ഞുകയറുന്നു.+
നഗരങ്ങളെല്ലാം ഉപേക്ഷിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു;അവിടെയെങ്ങും ജനവാസമില്ലാതായി.”
30 നീ ഇപ്പോൾ നശിച്ചല്ലോ; ഇനി നീ എന്തു ചെയ്യും?
നീ കടുഞ്ചുവപ്പുവസ്ത്രം ധരിച്ചുംസ്വർണാഭരണങ്ങൾ അണിഞ്ഞും നടന്നിരുന്നു.നീ മഷിയെഴുതി കണ്ണിനു ഭംഗി വരുത്തിയിരുന്നു.
പക്ഷേ നീ അണിഞ്ഞൊരുങ്ങിയതെല്ലാം വെറുതേയായിപ്പോയി.+കാരണം, നിന്നെ കാമിച്ച് പുറകേ നടന്നവർ നിന്നെ ഉപേക്ഷിച്ചിരിക്കുന്നു.അവർ ഇപ്പോൾ നിന്റെ ജീവനെടുക്കാൻ നോക്കുന്നു.+
31 അസുഖം വന്ന സ്ത്രീയുടേതുപോലുള്ള ഒരു ശബ്ദമാണു ഞാൻ കേൾക്കുന്നത്;ആദ്യമായി പ്രസവിക്കുന്ന സ്ത്രീയുടെ കരച്ചിൽപോലൊന്ന്;ശ്വാസം കിട്ടാതെ വിഷമിക്കുന്ന സീയോൻപുത്രിയുടെ ശബ്ദം.
കൈകൾ വിരിച്ചുപിടിച്ച് അവൾ പറയുന്നു:+
“അയ്യോ, എന്റെയൊരു ദുരവസ്ഥ! കൊലയാളികൾ കാരണം ഞാൻ തളർന്നു!”
അടിക്കുറിപ്പുകള്
^ അഥവാ “കൊടിമരം.”
^ അഥവാ “നെഞ്ചത്ത് അടിച്ച്.”
^ അക്ഷ. “ഹൃദയം തളരും.”
^ അക്ഷ. “ഹൃദയം തളരും.”
^ അഥവാ “വാൾ ഞങ്ങളുടെ പ്രാണനോളം എത്തിയിരിക്കെ.”
^ വ്യക്തിത്വം കല്പിക്കുന്ന കാവ്യശൈലി ഉപയോഗിച്ചിരിക്കുന്നത് അനുകമ്പയോ സഹതാപമോ കാണിക്കാനാകാം.
^ അക്ഷ. “നിരീക്ഷിക്കുന്നവർ.” അതായത്, ആക്രമിക്കേണ്ട സമയം നിശ്ചയിക്കാൻ നഗരത്തെ നിരീക്ഷിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നവർ.
^ അക്ഷ. “എന്റെ കുടൽ.”
^ അക്ഷ. “ഹൃദയഭിത്തികൾ.”
^ മറ്റൊരു സാധ്യത “പോർവിളി.”
^ അഥവാ “കൊടിമരം.”
^ അഥവാ “ഖേദിക്കില്ല.”