അമ്മയുടെ വയറ്റിൽനിന്ന്‌ പുറത്തു​വ​രുന്ന ഒരു കുഞ്ഞ്‌ പുതിയ ചുറ്റു​പാ​ടു​മാ​യി ഇണങ്ങി​ച്ചേ​രുന്ന ആദ്യത്തെ ഒരു മണിക്കൂർ വളരെ നിർണാ​യ​ക​മാണ്‌. എന്തു​കൊണ്ട്‌? കാരണം ഈ സമയത്ത്‌ ഒരു അമ്മ നവജാ​ത​ശി​ശു​വി​നോട്‌ കാണി​ക്കുന്ന അടുപ്പം കുഞ്ഞിന്റെ വളർച്ച​യെ​യും വികാ​സ​ത്തെ​യും വളരെ​യ​ധി​കം സ്വാധീ​നി​ക്കു​ന്നു. a

നവജാത ശിശു​വി​നെ ആർദ്ര​മാ​യി പരിപാ​ലി​ക്കാൻ ഒരു അമ്മയെ പ്രേരി​പ്പി​ക്കു​ന്നത്‌ എന്താണ്‌? പ്രസവ​കാ​ല​ത്തോട്‌ അനുബ​ന്ധിച്ച വിവരങ്ങൾ അടങ്ങിയ ഒരു ഇംഗ്ലീഷ്‌ മാസി​ക​യിൽ പ്രൊ​ഫസ്സർ ജെനെറ്റ്‌ ക്രെൻഷോ വിശദീ​ക​രി​ക്കു​ന്നത്‌, ഉയർന്ന അളവി​ലുള്ള ഓക്‌സി​റ്റോ​സിൻ ഹോർമോൺ “പ്രസവാ​ന​ന്തരം അമ്മ നവജാ​ത​ശി​ശു​വി​നെ സ്‌പർശി​ക്കു​മ്പോ​ഴും നോക്കു​മ്പോ​ഴും മുലയൂ​ട്ടു​മ്പോ​ഴും മാതൃ​വി​കാ​രങ്ങൾ ഉണർത്തു​ന്നു” എന്നാണ്‌. ഈ സമയത്തു​ണ്ടാ​കുന്ന മറ്റൊരു ഹോർമോൺ കുഞ്ഞു​മാ​യി അടുത്തി​ട​പ​ഴ​കാ​നും ‘കുഞ്ഞിന്റെ ഓരോ ചലനങ്ങ​ളോ​ടും പ്രതി​ക​രി​ക്കാ​നും അമ്മയെ സഹായി​ക്കു​ന്നു.’ എന്തു​കൊ​ണ്ടാണ്‌ ഇത്‌ ഇത്ര പ്രധാ​ന​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്നത്‌?

അമ്മയും കുഞ്ഞും തമ്മിൽ ഇത്തരത്തിൽ ഒരു അടുത്ത ബന്ധം വരാൻ ഇടയാ​ക്കി​യത്‌ സ്‌നേ​ഹ​വാ​നായ സ്രഷ്ടാ​വും ദൈവ​വും ആയ യഹോ​വ​യാണ്‌. b തന്നെ ‘ഗർഭപാ​ത്ര​ത്തിൽനിന്ന്‌ പുറത്ത്‌ കൊണ്ടു​വ​ന്ന​തി​നും’ അമ്മയുടെ കൈക​ളിൽ സുരക്ഷി​ത​ത്വം തോന്നാൻ ഇടയാ​ക്കി​യ​തി​നും ദാവീദ്‌ രാജാവ്‌ ദൈവത്തെ സ്‌തു​തി​ച്ചു. അദ്ദേഹം ഇങ്ങനെ പ്രാർഥി​ച്ചു: “അങ്ങയുടെ കൈയി​ലേ​ക്കാ​ണു ഞാൻ പിറന്നു​വീ​ണത്‌. അമ്മയുടെ ഉദരം​മു​തൽ അങ്ങാണ്‌ എന്റെ ദൈവം.”—സങ്കീർത്തനം 22:9, 10.

ചിന്തിക്കൂ: കുഞ്ഞിന്റെ ഓരോ ചലനവും അമ്മ സൂക്ഷ്‌മ​മാ​യി ശ്രദ്ധി​ക്കു​ക​യും പെട്ടെന്നു പ്രതി​ക​രി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യു​ന്നെന്ന്‌ ഉറപ്പു​വ​രു​ത്താൻ ദൈവം സങ്കീർണ​മായ സംവി​ധാ​ന​മാണ്‌ ഏർപ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്നത്‌. അങ്ങനെ​യെ​ങ്കിൽ, “ദൈവ​ത്തി​ന്റെ മക്കളായ” നമ്മുടെ കാര്യ​ത്തി​ലും ദൈവം വ്യക്തി​പ​ര​മായ താത്‌പ​ര്യം എടുക്കു​മെന്നു ചിന്തി​ക്കു​ന്നത്‌ യുക്തി​സ​ഹ​മല്ലേ?—പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 17:29.

മറ്റാ​രെ​ക്കാ​ളും സ്രഷ്ടാ​വി​നെ അടുത്ത്‌ അറിയാ​മാ​യി​രുന്ന യേശു​ക്രി​സ്‌തു പഠിപ്പി​ച്ചു: “നിസ്സാ​ര​വി​ല​യുള്ള ഒരു നാണയ​ത്തു​ട്ടി​നല്ലേ രണ്ടു കുരു​വി​കളെ വിൽക്കു​ന്നത്‌? എങ്കിലും അവയിൽ ഒന്നു​പോ​ലും നിങ്ങളു​ടെ പിതാവ്‌ അറിയാ​തെ നിലത്ത്‌ വീഴില്ല. എന്നാൽ നിങ്ങളു​ടെ കാര്യ​മോ, നിങ്ങളു​ടെ തലയിലെ ഓരോ മുടി​യി​ഴ​യും എണ്ണിത്തി​ട്ട​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌ പേടി​ക്കേണ്ടാ. അനേകം കുരു​വി​ക​ളെ​ക്കാൾ എത്രയോ വിലയു​ള്ള​വ​രാ​ണു നിങ്ങൾ!”—മത്തായി 10:29-31.

ആകാശ​ത്തിൽ പറക്കുന്ന എല്ലാ കിളി​ക​ളെ​യും ആരും ശ്രദ്ധി​ക്കാ​റില്ല. ആ സ്ഥിതിക്ക്‌ അതി​ലേ​തെ​ങ്കി​ലും താഴെ വീഴു​മോ എന്ന്‌ ആരെങ്കി​ലും ചിന്തി​ക്കു​മോ? പക്ഷേ സ്വർഗീ​യ​പി​താവ്‌ അവയിൽ ഓരോ​ന്നി​നെ​യും ശ്രദ്ധി​ക്കു​ന്നു, താഴെ വീഴു​ന്ന​വ​യെ​പ്പോ​ലും. എന്നാൽ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ കണ്ണിൽ ഒരു മനുഷ്യൻ ഈ കിളി​ക​ളെ​ക്കാ​ളെ​ല്ലാം എത്ര വിലയു​ള്ള​വ​നാണ്‌! ഇതിൽനി​ന്നുള്ള പാഠം വ്യക്തമാണ്‌: ദൈവ​ത്തി​നു നിങ്ങളിൽ ആഴമായ താത്‌പ​ര്യ​മുണ്ട്‌. ദൈവം നിങ്ങളെ ശ്രദ്ധി​ക്കു​ന്നില്ല എന്ന ‘പേടി​യും’ വേണ്ട.

 തിരുവെഴുത്തുകൾ ഈ ഉറപ്പ്‌ നൽകുന്നു

• “യഹോ​വ​യു​ടെ കണ്ണുകൾ എല്ലായി​ട​ത്തു​മുണ്ട്‌; നല്ലവ​രെ​യും ദുഷ്ട​രെ​യും നിരീ​ക്ഷി​ക്കു​ന്നു.”—സുഭാ​ഷി​തങ്ങൾ 15:3.

• “യഹോ​വ​യു​ടെ കണ്ണു നീതി​മാ​ന്മാ​രു​ടെ മേലുണ്ട്‌; ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ചെവി സഹായ​ത്തി​നാ​യുള്ള അവരുടെ നിലവി​ളി ശ്രദ്ധി​ക്കു​ന്നു.”—സങ്കീർത്തനം 34:15.

• “അങ്ങയുടെ അചഞ്ചല​മായ സ്‌നേ​ഹ​ത്തെ​പ്രതി ഞാൻ അത്യന്തം സന്തോ​ഷി​ക്കും. എന്റെ ദുരിതം അങ്ങ്‌ കണ്ടിരി​ക്കു​ന്ന​ല്ലോ, എന്റെ പ്രാണ​സ​ങ്കടം അങ്ങ്‌ അറിയു​ന്ന​ല്ലോ.”—സങ്കീർത്തനം 31:7.

ദൈവ​ത്തി​നു നമ്മളിൽ വളരെ താത്‌പ​ര്യ​മു​ണ്ടെ​ന്നും നമ്മളെ സ്‌നേ​ഹ​പൂർവം ശ്രദ്ധി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടെ​ന്നും അറിയു​ന്നത്‌ നമ്മുടെ ജീവി​ത​ത്തിൽ എന്തെങ്കി​ലും മാറ്റം വരുത്തു​മോ? വരുത്തി​യേ​ക്കാം എന്നാണ്‌ ഇംഗ്ലണ്ടിൽ നിന്നുള്ള ഹന്നയുടെ c അനുഭവം കാണി​ക്കു​ന്നത്‌. ഹന്ന പറയുന്നു:

“പലപ്പോ​ഴും യഹോവ എന്നെ സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ന്നി​ല്ലെ​ന്നും ദൈവം എന്റെ പ്രാർഥന കേൾക്കാ​റി​ല്ലെ​ന്നും എനിക്കു തോന്നി. അത്‌ എനിക്കു ദൈവ​ത്തി​ലുള്ള വിശ്വാ​സ​ക്കു​റ​വു​കൊ​ണ്ടാ​ണെന്നു ഞാൻ കരുതി. ഞാൻ വിലയി​ല്ലാ​ത്ത​വ​ളാ​ണെ​ന്നും അതു​കൊണ്ട്‌ ദൈവ​ത്തിന്‌ എന്നിൽ താത്‌പ​ര്യ​മി​ല്ലെ​ന്നും എന്നെ ഇഷ്ടമ​ല്ലെ​ന്നും ഞാൻ വിചാ​രി​ച്ചു. ദൈവ​ത്തിന്‌ എന്നെക്കു​റിച്ച്‌ ഒരു ചിന്തയു​മി​ല്ലെന്നു ഞാൻ ഓർത്തു.”

എന്നാൽ യഹോവ തന്നെ ശ്രദ്ധി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടെ​ന്നും സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടെ​ന്നും ഹന്നയ്‌ക്ക്‌ ഇപ്പോൾ ഉറപ്പുണ്ട്‌. എന്താണ്‌ ഹന്നയെ ഇങ്ങനെ മാറി ചിന്തി​ക്കാൻ പ്രേരി​പ്പി​ച്ചത്‌? ഹന്ന പറയുന്നു: “ഈ മാറ്റം കാലങ്ങൾകൊണ്ട്‌ വന്നതാണ്‌. യേശു​വി​ന്റെ മോച​ന​വി​ല​യെ​ക്കു​റിച്ച്‌ വർഷങ്ങൾക്കു മുമ്പു ഒരു പ്രസംഗം കേട്ട​പ്പോൾ എനിക്കു വലിയ ആശ്വാ​സ​മാ​യി. അത്‌ ദൈവം എന്നെ സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ന്നു എന്ന ഉറപ്പു നൽകി. അതു​പോ​ലെ എന്റെ പ്രാർഥ​ന​കൾക്ക്‌ ഉത്തരം കിട്ടു​ന്നതു കണ്ടപ്പോൾ പലപ്പോ​ഴും ഞാൻ കരഞ്ഞു​പോ​യി. ദൈവം എന്നെ ശരിക്കും സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ന്നു​ണ്ട​ല്ലോ എന്നു ഞാൻ ഓർത്തു. കൂടാതെ, ബൈബിൾപ​ഠ​ന​വും ക്രിസ്‌തീ​യ​യോ​ഗ​ങ്ങ​ളും യഹോ​വ​യെ​ക്കു​റിച്ച്‌ കൂടുതൽ മനസ്സി​ലാ​ക്കാൻ എന്നെ സഹായി​ച്ചു; ദൈവ​ത്തി​ന്റെ വ്യക്തി​ത്വം, നമ്മെക്കു​റിച്ച്‌ ദൈവം എങ്ങനെ കരുതു​ന്നു എന്നൊക്കെ. യഹോവ നമ്മളെ എല്ലാവ​രെ​യും സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ന്നെ​ന്നും സഹായി​ക്കു​ന്നെ​ന്നും നമുക്ക്‌ ഓരോ​രു​ത്തർക്കും​വേണ്ടി കരുതാൻ മനസ്സൊ​രു​ക്ക​മു​ള്ള​വ​നാ​ണെ​ന്നും എനിക്ക്‌ ഇപ്പോൾ അറിയാം.”

പ്രോ​ത്സാ​ഹ​നം പകരുന്ന വാക്കു​ക​ളാ​ണു ഹന്നയു​ടേത്‌. എന്നാൽ ദൈവം നിങ്ങളെ മനസ്സി​ലാ​ക്കു​ന്നെ​ന്നും നിങ്ങളു​ടെ വികാ​ര​വി​ചാ​രങ്ങൾ അറിയു​ന്നെ​ന്നും നിങ്ങൾക്ക്‌ എങ്ങനെ ഉറപ്പു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കാം? ഈ ചോദ്യ​ത്തി​നുള്ള ഉത്തരം അടുത്ത ലേഖന​ത്തിൽനിന്ന്‌ കിട്ടും.