Handelingen van apostelen 26:1-32

26  Agrippa+ zei tegen Paulus: ‘U hebt toestemming om uzelf te verdedigen.’ Toen strekte Paulus zijn hand uit en begon zijn verdediging als volgt: 2  ‘Ik prijs me gelukkig, koning Agrippa, dat ik me vandaag in uw aanwezigheid mag verdedigen tegen alle beschuldigingen die de Joden tegen me inbrengen,+ 3  vooral omdat u heel goed op de hoogte bent van de Joodse gebruiken en strijdpunten. Daarom smeek ik u om geduldig naar me te luisteren. 4  Het leven dat ik van mijn jeugd af onder mijn volk en in Jeruzalem heb geleid, is bekend bij alle Joden+ 5  die me vroeger hebben gekend. Als ze daartoe bereid waren, zouden ze kunnen getuigen dat ik als farizeeër+ volgens de strengste richting van onze godsdienst heb geleefd.+ 6  Maar nu sta ik terecht vanwege de hoop op de belofte die God aan onze voorouders heeft gedaan.+ 7  Het is dezelfde belofte waarvan onze 12 stammen hopen de vervulling te zien door dag en nacht intensief heilige dienst voor hem te doen. Vanwege deze hoop, o koning, word ik door de Joden aangeklaagd.+ 8  Waarom is het toch zo moeilijk te geloven* dat God de doden opwekt? 9  Persoonlijk was ik ervan overtuigd dat ik hard moest optreden tegen de naam van Jezus de Nazarener. 10  En dat is ook precies wat ik in Jeruzalem gedaan heb. Ik heb met toestemming van de overpriesters+ veel heiligen in gevangenissen opgesloten.+ Als ze gedood moesten worden, heb ik mijn stem tegen hen uitgebracht. 11  En ik heb vaak geprobeerd ze te dwingen hun geloof af te zweren door ze in de synagogen te straffen. Mijn woede tegen hen was zo groot dat ik hen zelfs in andere steden vervolgde. 12  Maar terwijl ik daarmee bezig was en ik met toestemming en in opdracht van de overpriesters op weg was naar Damaskus, 13  o koning, zag ik midden op de dag onderweg een licht uit de hemel, feller dan de zon, dat mij en mijn reisgenoten omgaf.+ 14  We vielen allemaal op de grond en ik hoorde een stem in het Hebreeuws tegen me zeggen: “Saul, Saul, waarom vervolg je mij? Je maakt het jezelf moeilijk door tegen de prikkel te blijven stoten.” 15  Ik vroeg: “Heer, wie bent u?” De Heer antwoordde: “Ik ben Jezus, die jij vervolgt. 16  Kom overeind, sta op, want ik ben aan je verschenen om je uit te kiezen als dienaar en getuige van dingen die je hebt gezien en van dingen die ik je nog over mij zal laten zien.+ 17  Ik zal je beschermen tegen dit volk en tegen de heidenen,* naar wie ik je stuur+ 18  om hun ogen te openen,+ om hen van de duisternis+ naar het licht te keren+ en van de macht van Satan+ naar God, zodat hun zonden worden vergeven+ en ze een erfenis krijgen onder degenen die door hun geloof in mij geheiligd zijn.” 19  Ik ben dan ook gehoorzaam geweest aan dat hemelse visioen, koning Agrippa. 20  Ik ben eerst naar de inwoners van Damaskus+ gegaan en vervolgens naar die van Jeruzalem,+ en naar het hele gebied van Judea en ook naar de heidenen* — om ze allemaal de boodschap te brengen dat ze berouw moesten hebben en zich tot God moesten keren door werken te doen die bij berouw passen.+ 21  Dat is de reden waarom de Joden mij in de tempel hebben gegrepen en geprobeerd hebben me te vermoorden.+ 22  Maar met Gods hulp ga ik er tot op de dag van vandaag mee door getuigenis te geven aan klein en groot. Daarbij zeg ik niets anders dan wat volgens de Profeten en Mozes moest gebeuren,+ 23  namelijk dat de Christus moest lijden+ en dat hij — als de eerste die uit de dood opgewekt zou worden*+ — licht zou verkondigen aan dit volk en ook aan de heidenen.’*+ 24  Terwijl Paulus zich op die manier verdedigde, riep Festus uit: ‘U bent niet goed bij uw hoofd, Paulus! Al die geleerdheid maakt u gek!’ 25  Maar Paulus zei: ‘Ik ben niet gek, Uwe Excellentie Festus, maar wat ik zeg is waar en getuigt van gezond verstand. 26  De koning tegen wie ik zo vrijuit praat, is hier trouwens heel goed van op de hoogte. Ik ben ervan overtuigd dat niets van dit alles aan zijn aandacht ontgaat, want al die dingen zijn niet in een uithoek gebeurd.+ 27  Gelooft u de Profeten, koning Agrippa? Ik weet dat u gelooft.’ 28  Agrippa zei tegen Paulus: ‘Nog even en u overtuigt me ervan een christen te worden!’ 29  Daarop zei Paulus: ‘Of het nu even duurt of langer, ik bid God dat niet alleen u maar ook iedereen die mij vandaag hoort, zo wordt als ik — maar dan zonder deze boeien.’ 30  Toen stond de koning op, en ook de gouverneur en Berni̱ce en degenen die bij hen zaten. 31  Maar terwijl ze vertrokken, zeiden ze tegen elkaar: ‘Deze man doet niets waarvoor hij de dood of gevangenisstraf verdient.’+ 32  En Agrippa zei tegen Festus: ‘Deze man had vrijgelaten kunnen worden als hij zich niet op caesar had beroepen.’+

Voetnoten

^ Of ‘wordt het bij jullie ongeloofwaardig geoordeeld’.
^ Lett.: ‘als eerste uit opstanding van de doden’.

Aantekeningen

richting van onze godsdienst: Of ‘sekte van onze vorm van aanbidding’. (Zie aantekening bij Han 24:5.)

heilige dienst voor hem te doen: De basisbetekenis van het Griekse werkwoord latreuo is ‘dienen’. In de Bijbel duidt het meestal op dienst voor God, dienst die verband houdt met de aanbidding van hem (Mt 4:10; Lu 2:37; 4:8; Han 7:7; Ro 1:9; Fil 3:3; 2Ti 1:3; Heb 9:14; 12:28; Opb 7:15; 22:3) of dienst in het heiligdom of de tempel (Heb 8:5; 9:9; 10:2; 13:10). In sommige contexten kan de term dus ook worden weergegeven met ‘aanbidden’. In enkele gevallen wordt de term gebruikt in verband met valse aanbidding — het dienen of aanbidden van dingen die geschapen zijn (Han 7:42; Ro 1:25). In sommige vertalingen van de Griekse Geschriften in het Hebreeuws (in App. C4 J14-17 genoemd) staat ‘Jehovah te dienen (aanbidden)’.

de Nazarener: Zie aantekening bij Mr 10:47.

mijn stem (...) uitgebracht: Lett.: ‘een kiezelsteen (...) geworpen’, dat wil zeggen een kiezelsteen die werd gebruikt bij het stemmen. Het Griekse psefos duidt op een steentje en is in Opb 2:17 met ‘kiezelsteen’ vertaald. Kiezelstenen werden bij rechtbanken gebruikt om een vonnis te vellen of om iemand schuldig of onschuldig te verklaren: de zwarte kiezelstenen om iemand schuldig te verklaren of te veroordelen, de witte om iemand onschuldig te verklaren of vrij te spreken.

in het Hebreeuws: Zie aantekening bij Jo 5:2.

tegen de prikkel te blijven stoten: Een prikkel is een stok met een scherpe punt die wordt gebruikt om een dier aan te porren (Re 3:31). ‘Tegen de prikkel stoten’ is een uitdrukking uit de Griekse literatuur en is gebaseerd op het beeld van een koppige stier die zich tegen het porren met de prikkel verzet door ertegenaan te stoten, waarbij hij zichzelf alleen maar verwondt. Saulus gedroeg zich op een vergelijkbare manier voordat hij christen werd. Door tegenstand te bieden aan Jezus’ volgelingen, die Jehovah’s steun hadden, liep Paulus het risico ernstig letsel op te lopen. (Vergelijk Han 5:38, 39; 1Ti 1:13, 14.) In Pr 12:11 worden ‘ossenprikkels’ in figuurlijke zin gebruikt voor de woorden van een wijze, omdat ze de luisteraar aansporen raad op te volgen.

berouw: Het Griekse woord dat hier wordt gebruikt kan letterlijk worden weergegeven met ‘van gedachten veranderen’, wat een verandering in denken, instelling of doel kan inhouden. In deze context wordt de aansporing om berouw te hebben in verband gebracht met zich tot God keren en wordt dus gedoeld op iemands band met God. Iemand die echt berouw heeft, moet werken doen die bij berouw passen. Met andere woorden, uit zijn daden moet blijken dat er echt een verandering van denken of instelling heeft plaatsgevonden. (Zie aantekeningen bij Mt 3:2, 8, Lu 3:8 en Woordenlijst.)

een christen: Zie aantekening bij Han 11:26.

caesar: Of ‘de keizer’. In die tijd regeerde Nero als keizer van Rome. Zijn bestuur begon in 54 en eindigde in 68, toen hij zelfmoord pleegde op de leeftijd van ongeveer 31 jaar. Alle verwijzingen naar caesar in Handelingen 25-28 slaan op Nero. (Zie aantekeningen bij Mt 22:17, Han 17:7 en Woordenlijst.)

Media

NIEUWEWERELDVERTALING VAN DE BIJBEL (STUDIE-UITGAVE)
Handelingen 26
Nederlands
Lees de Bijbel online.
https://cms-imgp.jw-cdn.org/img/p/1001070103/univ/art/1001070103_univ_sqr_xl.jpg
nwtsty