GEORGE zag het niet meer zitten. Hij kon niet aan genoeg eten komen voor zijn gezin. Hij zag dat zijn buren ziek werden, en sommige leken dood te gaan van de honger. Een paar honderd kilometer naar het zuiden lag een rijker land. Hij dacht: ’Daar ga ik wonen. Ik zoek er werk en laat dan mijn gezin overkomen.’

Patricia droomde ook van een nieuw leven in een ander land. Ze had geen werk en weinig mogelijkheden. Ze besloot vanuit Nigeria via Algerije naar Spanje te gaan, maar ze wist niet hoe zwaar de reis door de Sahara zou zijn. Ze zegt: „Ik was zwanger en ik wilde mijn kind per se een beter leven geven.”

Rachel wilde in Europa opnieuw beginnen. Ze had in de Filippijnen geen werk meer, en familieleden hadden haar verzekerd dat ze in het buitenland makkelijk werk kon krijgen als hulp in de huishouding. Dus leende ze geld voor een vliegticket en nam ze afscheid van haar man en dochtertje. Ze beloofde: „We zien elkaar snel weer.”

In de afgelopen tientallen jaren zijn naar schatting ruim 200 miljoen mensen zoals George, Patricia en Rachel naar een ander land verhuisd. Sommigen zijn gevlucht vanwege oorlog, natuurrampen of onderdrukking, maar de meesten zijn om economische redenen vertrokken. Met welke problemen krijgen ze in hun nieuwe land te maken? Krijgen ze allemaal het leven waar ze van dromen? Wat doet het met kinderen als een van hun ouders weggaat om ergens anders meer te verdienen?

De eerste uitdaging van verhuizen naar een ander land is vaak de reis zelf. De eerder genoemde George reisde honderden kilometers terwijl hij heel weinig te eten had. Hij vertelt: „De reis was een nachtmerrie.” Veel vluchtelingen komen niet eens op hun bestemming aan.

Patricia wilde in Spanje gaan wonen. Ze reisde in een open vrachtwagen door de Sahara. „De reis van Nigeria naar Algerije kostte een week, en we zaten met 25 mensen opeengepakt. Onderweg zagen we veel lijken, en ook mensen die wachtend op hun dood maar een beetje in de woestijn rondzwierven. Sommige vrachtwagenchauffeurs waren blijkbaar zo harteloos dat ze hun passagiers daar gewoon achterlieten.”

Voor Rachel was het eenvoudiger. Ze ging met het vliegtuig naar Spanje, waar ze huishoudelijk werk zou gaan doen. Maar ze had zich nooit gerealiseerd hoe erg ze haar dochtertje van twee zou missen. „Elke keer dat ik een moeder met een kindje zag, werd ik erg verdrietig”, zegt ze.

George vond het moeilijk om zich aan zijn nieuwe omgeving aan te passen. Er gingen maanden voorbij voordat hij geld naar huis kon sturen. Hij zei: „Vaak lag ik ’s nachts te huilen omdat ik zo eenzaam en gefrustreerd was.”

Na een paar maanden in Algerije kwam Patricia bij de grens met Marokko. „Daar werd mijn dochter geboren. Ik moest me verstoppen voor mensenhandelaars die vrouwen zoals ik ontvoeren en ze dwingen de prostitutie in te gaan. Uiteindelijk had ik genoeg geld voor de gevaarlijke overtocht naar Spanje. De boot was in slechte staat en niet geschikt voor het grote aantal passagiers. We moesten hozen met onze schoenen! Toen we aankwamen in Spanje, had ik niet eens meer de kracht om het strand op te lopen.”

Natuurlijk moet iemand die overweegt in een ander land te gaan wonen niet alleen rekening houden met de risico’s van de reis. Hij moet ook de mogelijke problemen met de taal en de cultuur in zijn nieuwe land in aanmerking nemen, en de kosten en de juridische rompslomp die komen kijken bij het krijgen van een verblijfsvergunning. Personen die het niet lukt wettelijke status te krijgen, zullen er meestal niet in slagen een goede baan, geschikte huisvesting, scholing of gezondheidszorg te krijgen. Ook kan het lastig zijn om een rijbewijs te halen of een bankrekening te openen. Maar al te vaak worden illegalen uitgebuit, soms als goedkope arbeidskrachten.

Nog iets om rekening mee te houden is geld op zich. Biedt geld wel enige zekerheid? De Bijbel geeft de volgende verstandige raad: „Als je je verstand gebruikt, dan tob je je niet af om rijk te worden. Want geld heeft vleugels, het verdwijnt voor je ogen als een arend die de lucht inschiet” (Spreuken 23:4, 5, Groot Nieuws Bijbel).  Bedenk ook dat onze belangrijkste behoeften — liefde, geborgenheid en eenheid in het gezin — niet met geld te koop zijn. Het is heel triest als ouders toelaten dat hun verlangen naar geld zwaarder weegt dan hun liefde voor elkaar of de „natuurlijke genegenheid” voor hun kinderen (2 Timotheüs 3:1-3).

Als mensen hebben we ook een spirituele behoefte (Mattheüs 5:3). Daarom zien verstandige ouders het als een verantwoordelijkheid die ze van God hebben gekregen om hun kinderen over Hem, zijn voornemen en zijn normen te vertellen, en die taak nemen ze heel serieus (Efeziërs 6:4).

De verhalen van immigranten variëren, maar hebben wel iets gemeen. Dat blijkt uit de eerder genoemde voorbeelden van George, Rachel en Patricia. Het is moeilijk voor het hele gezin als een ouder of een partner vertrekt en er jaren overheen gaan voordat het gezin wordt herenigd. In het geval van George duurde dat ruim vier jaar.

Rachel ging uiteindelijk na bijna vijf jaar terug naar de Filippijnen om haar dochter op te halen. Patricia bereikte Spanje samen met haar dochtertje. Ze zegt: „Ze is de enige familie die ik heb, dus ik probeer goed voor haar te zorgen.”

Veel immigranten blijven in hun nieuwe land wonen, ook al zijn ze eenzaam, hebben ze financiële problemen en leven ze langere tijd gescheiden van hun familie. Omdat ze zo veel in de verhuizing hebben geïnvesteerd, zijn er maar weinigen die bij tegenslagen hun verlies onder ogen durven te zien en teruggaan naar huis. Soms zijn ze ook bang voor gezichtsverlies en vernedering.

Iemand die wel terugging was Allan uit de Filippijnen. Hij vond in Spanje een goede baan, maar anderhalf jaar later ging hij terug naar huis. „Ik miste m’n vrouw en dochtertje te veel”, zegt hij. „Ik besloot dat ik nooit meer in het buitenland zou gaan werken tenzij we als gezin konden verhuizen. En dat hebben we uiteindelijk gedaan. Je gezin is veel belangrijker dan geld.”

Er is nog iets wat belangrijker is dan geld, zoals ook Patricia ontdekte. Ze kwam in Spanje aan met een exemplaar van het ’Nieuwe Testament’, de christelijke Griekse Geschriften. „Het boek was voor mij een soort amulet”, zegt ze. „Toen kwam ik in contact met een vrouw die een Getuige van Jehovah was. Daarvoor was ik nooit geïnteresseerd geweest in een gesprek met Getuigen. Maar nu stelde ik haar veel vragen om aan te tonen dat haar geloof niet goed was. Ik had nooit gedacht dat ze haar geloof kon verdedigen en mijn vragen rechtstreeks vanuit de Bijbel kon beantwoorden.”

Patricia kwam erachter dat blijvend geluk en een zekere hoop voor de toekomst niet afhangen van je woonplaats of van geld, maar van inzicht in Gods persoonlijkheid en wat hij voor ons gaat doen (Johannes 17:3). Ze leerde onder andere dat de ware God een naam heeft: Jehovah (Psalm 83:18). Ook las ze in de Bijbel dat God binnenkort een eind zal maken aan alle armoede via zijn Koninkrijksregering onder leiding van Jezus Christus (Daniël 7:13, 14). „Hij [Jezus] zal de arme die om hulp schreeuwt, bevrijden, ook de ellendige en al wie geen helper heeft (...) Van onderdrukking en van geweld zal hij hun ziel verlossen”, zegt Psalm 72:12, 14.

Waarom zou u niet de tijd nemen om de Bijbel eens te onderzoeken? Dit boek van goddelijke wijsheid kan u helpen de goede prioriteiten te stellen, verstandige beslissingen te nemen en eventuele beproevingen te doorstaan met vreugde en hoop (Spreuken 2:6-9, 20, 21).