‘God heeft ons zijn eigen liefde bewezen doordat Christus voor ons is gestorven terwijl we nog zondaars waren’ (Romeinen 5:8, Nieuwewereldvertaling).

 ‘God bewees ons zijn liefde doordat Christus voor ons gestorven is toen wij nog zondaars waren’ (Romeinen 5:8, De Nieuwe Bijbelvertaling).

 Jehovah a God toonde grote liefde toen hij zijn Zoon, Jezus Christus, voor zondige mensen liet sterven (Johannes 3:16). Omdat mensen zondig zijn, gaan ze in hun denken en doen vaak tegen Gods rechtvaardige normen in (Kolossenzen 1:21, 22). Maar God heeft het ‘door de dood van zijn Zoon’ mogelijk gemaakt met hem te worden verzoend (Romeinen 5:10). Daardoor kunnen we nu al een goede band met God hebben en krijgen we de hoop eeuwig te leven (Romeinen 5:11; 1 Johannes 4:9, 10).

 Paulus schreef deze woorden aan christenen in Rome. In hoofdstuk 5 legt hij uit waarom christenen gelukkig kunnen zijn, overtuigd van hun hoop (Romeinen 5:1, 2). Die hoop ‘loopt niet op een teleurstelling uit’ omdat hij gebaseerd is op de grote liefde die God toonde door zijn Zoon te geven (Romeinen 5:5, 6). Jezus bleef volmaakt gehoorzaam aan God, iets dat de eerste mens, Adam, niet was gelukt (Romeinen 5:19). Adams ongehoorzaamheid leidde tot zonde en de dood voor zijn afstammelingen (Romeinen 5:12). Maar Jezus’ volmaakte gehoorzaamheid en offerdood maakten het mogelijk dat gehoorzame mensen de hoop krijgen eeuwig te leven (Romeinen 5:21).