Een maagdelijkheidsgelofte is een schriftelijke of mondelinge belofte om geen seks voor het huwelijk te hebben.

 Maagdelijkheidsgeloften werden populair toen de Conventie van Zuidelijke Baptisten in de Verenigde Staten in de jaren 90 ‘Ware liefde wacht’ introduceerde — een initiatief dat Bijbelse waarden combineert met positieve groepsdruk om jongeren te motiveren geen seks voor het huwelijk te hebben.

 Een soortgelijk initiatief, dat korte tijd later werd gestart, omvatte evenementen waarbij aanwezigen die de gelofte deden, een zilveren ring kregen als symbool van (en om ze te herinneren aan) hun geen-seks-voor-het-huwelijkgelofte.

 Sommigen zeggen van wel, anderen van niet.

•   Volgens de onderzoekers Christine Kim en Robert Rector ‘hebben diverse onderzoeken aangetoond dat maagdelijkheidsgeloften onder jongeren worden geassocieerd met minder seks onder jongeren en het later beginnen met seks’.

•   Uit onderzoek dat is gepubliceerd door het Guttmacher Institute blijkt dat ‘jongeren die een “maagdelijkheidsgelofte” hebben afgelegd net zo vaak seks hebben als jongeren die zo’n gelofte niet hebben afgelegd’.

 Waarom zulke tegenstrijdige resultaten?

•   In sommige onderzoeken worden jongeren die de gelofte wel hebben afgelegd, vergeleken met jongeren die dat niet hebben gedaan en een andere kijk op seks hebben.

•   In andere onderzoeken worden jongeren die de gelofte wel hebben afgelegd, vergeleken met jongeren die dat niet hebben gedaan maar wel dezelfde kijk op seks hebben.

 Wat bleek uit die laatstgenoemde onderzoeken? Janet Rosenbaum, specialist op het gebied van gezondheidsproblemen onder jongeren, zegt dat er na vijf jaar ‘geen verschil meer bestaat tussen het seksuele gedrag van jongeren die de gelofte wel hebben afgelegd en jongeren die dat niet hebben gedaan’.

 De maagdelijkheidsgelofte is met de beste bedoelingen in het leven geroepen. Maar jongeren krijgen niet per se de waarden mee die ze nodig hebben om zich aan de gelofte te houden. De meesten die beloven maagd te blijven, ‘maken zich de gelofte niet eigen’, zegt dr. Rosenbaum. ‘De keuze om geen seks voor het huwelijk te hebben, moet gebaseerd zijn op een persoonlijke overtuiging en niet onderdeel zijn van een initiatief.’

 De Bijbel moedigt aan tot zo’n persoonlijke overtuiging, niet door iemand een schriftelijke of mondelinge gelofte te laten afleggen, maar door hem te helpen ‘zijn waarnemingsvermogen te oefenen om zowel goed als kwaad te onderscheiden’ (Hebreeën 5:14). Het gaat bij maagdelijkheid ten slotte niet alleen om het voorkomen van ziekte en zwangerschap; het is een manier om de Insteller van het huwelijk te eren (Mattheüs 5:19; 19:4-6).

 De normen in de Bijbel zijn goed voor ons (Jesaja 48:17). Iedereen — op welke leeftijd maar ook — kan de vastbeslotenheid ontwikkelen om Gods gebod om zich te onthouden van seksuele immoraliteit, te gehoorzamen (1 Korinthiërs 6:18). Als personen trouwen, kunnen ze genieten van de intimiteit die bij het huwelijk hoort, zonder de zorgen en spijt die zo vaak het gevolg zijn van seks voor het huwelijk.