Raufloden:

• Eefache Nooten

1. 1. Buten aul lot zeowes, de Mon bedacht de Nacht,

   un wie setten biem Fia un doon’ sea spazier’n; doa woat uk väl jelacht.

   Wie vetal’n von scheene Dinj, Jedanken ut de Schreft,

   von de truhoatje Leew, waut Jehowa ons wees, aules, waut hee ons jeft.

   (KUA)

   Wan daut Läwen mol drock es, voll Stress un Sorjen,

   hool mol stell, nemm die Tiet un denkj no.

   Wiels toom utjejlikjt un schaftich senn’, doa fält nich väl;

   een kjlienet bät Ru

   moakt dän Kopp kloa.

2. 2. Wan ekj oppkjikj un de Stierns see, waut Jehowa aula muak,

   dan wunda un denkj ekj, woo kjlien doch de Mensch es. Woo es ons Schepfa doch huach!

   Un daut halpt mie, kloa to denkjen; ekj see dan nich bloos mie.

   Mie mol Tiet näm’ soo’s daut trakjt mie noda no Gott un de Sorjen woar’n gaunz kjlien.

   (KUA)

   Wan daut Läwen mol drock es, voll Stress un Sorjen,

   hool mol stell, nemm die Tiet un denkj no.

   Wiels toom utjejlikjt un schaftich senn’, doa fält nich väl;

   een kjlienet bät Ru

   moakt dän Kopp kloa,

   moakt dän Kopp kloa,

   moakt dän Kopp kloa.

   (KUA)

   Wan daut Läwen mol drock es, voll Stress un Sorjen,

   hool mol stell, nemm die Tiet un denkj no.

   Wiels toom utjejlikjt un schaftich senn’, doa fält nich väl;

   een kjlienet bät Ru

   moakt dän Kopp kloa.

   (SCHLUSS)

   Hast väl aum dreien? Doo vereiwen.

   Een kjlienet bät Ru …

   Hast väl aum dreien? Doo vereiwen.

   Hool stell; een kjlienet bät Ru

   moakt dän Kopp kloa.