VÄLE weeten daut, daut Jesus tweschen twee Vebräakja aun eenen Pol jehongen un dootjemoakt wort (Mat. 27:35-38). Oba eenje jleewen, daut daut nich soo es, aus de Bibel daut sajcht, daut Jesus fa daut Bejrafnis reedjemoakt un en een Grauf jelajcht wort (Mar. 15:42-46).

Eenje Jelieede äwa de Evangelien haben doaraun jetwiewelt, daut se fa eenen, waut hanjerecht wort, een Bejrafnis muaken un dän en een Grauf läden. Dee jleewen, daut se met de Vebräakja aundasch omjinjen. Ariel Sabar, een Postschriewa, schreef en de Smithsonian-Post soo aus dit: “Kjriezjen wia eene Strof bloos fa de schlajchste Menschen. Eenje Jelieede hauden sikj domm äwa de Iedee, daut de Reema noch wudden fa soone Menschen een Bejrafnis moaken.” De Reema wullen de Vebräakja sea veachten un doawäajen leeten dee dee äare Kjarpasch foaken aum Pol henjen, soo daut de Tieren dee oppfräten kunnen. Daut, waut äwableef, wort en een Grauf nenjeschmäten, wua aul väle aundre bennen wieren.

De Forscha haben oppet weinichste von een poa Juden waut aundret rutjefungen, waut ea mol dootjemoakt worden. Aune 1968 fungen se Knoakes von eenen Maun, waut en daut ieeschte Joahundat wia hanjerecht worden. De Knoakes wieren en een Famieljengrauf dicht bie Jerusalem en eenen Knoaken-Kausten (Ossarium). Mank dee wia een Hak-Knoaken, waut met eenen 4,5 zoljen (11,5 cm) Noagel aun een Brat jenoagelt wia. Ariel Sabar sajcht: “Dis Hak-Knoaken von eenen Maun, Yehochanan, es een Bewies von daut, waut en de Evangelien von Jesus sien Grauf un daut Bejrafnis jeschräwen woat. Dit wiest, daut se en Jesus siene Tiet eenen Maun jekjriezicht haben, wua de Reema daut tooleeten, daut se een judischet Bejrafnis moaken kunnen.”

Daut jeft doawäajen noch veschiedne Meenungen doaräwa, woo Jesus krakjt aum Pol jenoagelt wort. Oba de Knoaken von Yehochanan wiest gaunz kloa, daut et eenje Vebräakja jeef, fa dee een Bejrafnis jemoakt wort un nich bloos en een Grauf nenjeschmäten worden, wua aul väle bennen wieren. Wie kjennen ons secha sennen, daut et soo es, wan de Bibel sajcht, daut Jesus sien Kjarpa en een Grauf nenjelajcht wort. De Bewies von dän Knoaken paust met daut toop, waut de Bibel sajcht.

Daut wichtichste es, daut Jehova verut säd, daut Jesus wudd en eenen rikjen Maun sien Grauf nenjelajcht woaren, un kjeena kaun daut aufhoolen, daut Gott sien Wuat sikj nich erfelt (Jes. 53:9; 55:11).