VÄL Jemeenten lieren, daut et sea wichtich es, woo eena sikj hanstalt toom bäden ooda waut vonne Wieed eena brukt. Oba de Bibel halpt ons to vestonen, waut doa opp iernst wichtich es, wan wie bäden.

De Schreft rät von true Deena von Gott, waut sikj veschieden hanstalden toom bäden un uk opp veschiedne Städen bäden. Dee bäden opp stelles ooda uk opp ludes. Eenje kjikjten no Hecht, wan see bäden, un aundre buagen dän Kopp rauf. Un dee deeden uk nich to Aufjetta ooda Bilda bäden. Un dee brukten uk nich Jebädskjäden un Jebädbieekja. Dee deeden eefach von Hoaten bäden met äare ieejne Wieed. Wuahäa horcht Gott no dee äare Jebäda?

Soo aus wie en dän väajen Artikjel jeseenen haben, deeden dee bloos to eenen Gott bäden, un daut wia to Jehova. Daut jeft noch eenen Grunt, wuarom Gott no dee äare Jebäda horchen deed. De Schreft sajcht: “Wie kjennen ons secha sennen, daut hee ons hieren deit, wan wie am no waut froagen, daut no sienem Wellen es” (1. Johanes 5:14, PB; von ons dunkel jemoakt). Onse Jebäda motten met daut tooppaussen, waut Gott sien Wellen es. Waut es doa krakjt met jemeent?

Wan wie soo bäden wellen, daut et met Gott sienen Wellen tooppaust, dan mott wie uk weeten, waut Gott sien Wellen es. Un doatoo mott wie de Schreft studieren un uk weeten, om waut wie bäden kjennen. Es doamet dan jesajcht, daut wie de Schreft motten gaunz kjanen, om daut Gott no ons horchen woat? Nä. Oba Gott well haben, daut wie ons daut sellen unjastonen, waut sien Wellen es un dan uk doano haundlen, waut wie lieren (Matäus 7:21-23). Wie motten soo bäden, daut et met daut tooppaust, waut wie jelieet haben.

Wan wie mea von Jehova un sienen Wellen lieren, dan woat ons Gloowen jrata. Un de Gloowen es uk een wichtjet Dinkj, wan wie bäden. Jesus säd: “Om aules, waut jie bäden, woa jie kjrieen, wan jie Gloowen haben” (Matäus 21:22, PB; von ons dunkel jemoakt). Gloowen meent nich, daut eena aun waut jleeft, wua kjeen Bewies fäa es. Daut meent, daut wie aun waut jleewen, waut wie nich seenen kjennen, wua daut oba väl Bewies fäa jeft (Hebräa 11:1). De Schreft es voll Bewies, daut Jehova werkjlich es, wan wie am uk nich seenen kjennen, un daut hee opp to veloten es un daut hee no dee äare Jebäda horcht, waut met Gloowen bäden. Un dan uk noch, wie kjennen Jehova emma om Gloowen bäden un hee well ons wellich daut jäwen, waut ons fält (Lukas 17:5; Jakobus 1:17).

Doa es noch eene aundre wichtje Sach, waut wie motten em Denkj hoolen, wan daut om bäden jeit. Jesus säd: “Kjeena kjemt nom Voda buta derch mie” (Johanes 14:6, PB). Bloos derch Jesus kjenn wie no dän Voda, Jehova, komen. Doawäajen säd Jesus to siene Nofolja, daut dee sullen en sienen Nomen bäden (Johanes 14:13; 15:16). Daut meent nich, daut wie to Jesus bäden. Enne Städ daut mott wie en Jesus sienen Nomen bäden un doaraun denkjen, daut wie bloos derch am no onsen volkomnen heiljen Voda komen kjennen.

Jesus siene Apostel säden mol to am: “Har, lia ons bäden” (Lukas 11:1, PB). Dee wullen secha nich weeten, to wäm eena bäden sull ooda woo eena sikj must hanstalen, dee wisten daut aul. Oba waut dee weeten wullen wia, om waut see bäden kunnen.