CZY kiedykolwiek miałeś wrażenie, że zostałeś sam ze swoimi problemami? Żyjemy w „krytycznych czasach, trudnych do zniesienia”, które mogą w nas wywoływać uczucie zniechęcenia i samotności (2 Tym. 3:1). Jednak kiedy stają przed nami jakieś wyzwania, nie musimy się z nimi mierzyć sami. Biblia podkreśla wartość prawdziwych przyjaciół, na których można polegać „w chwilach udręki” (Prz. 17:17).

W czasie podróży misjonarskich apostoł Paweł wielokrotnie korzystał z pomocy przyjaciół (Kol. 4:7-11). Kiedy był pozbawiony wolności w Rzymie, przyjaciele zajmowali się tym, czego on nie mógł zrobić osobiście. Na przykład Epafrodyt przekazał Pawłowi niezbędne rzeczy podarowane przez braci i siostry z Filippi (Filip. 4:18). Tychik dostarczył jego listy do różnych zborów (Kol. 4:7; zobacz komentarz w Biblii do studium). Dzięki wsparciu przyjaciół Paweł, pomimo aresztu domowego i późniejszego uwięzienia, nadal mógł pełnić służbę. A jak obecnie możemy okazywać się prawdziwymi przyjaciółmi?

To, na czym polega prawdziwa przyjaźń, pokazują przykłady naszych braci i sióstr. Elisabet, pionierka stała z Hiszpanii, opowiada, jak pewna siostra pomogła jej w trudnym okresie życia. Kiedy u mamy Elisabet wykryto nieuleczalny nowotwór, ta siostra wysyłała jej wiele pocieszających SMS-ów z wersetami biblijnymi. Elisabet wspomina: „Kiedy dostawałam od niej wiadomości, czułam się szczęśliwa, bo wiedziałam, że ktoś o mnie myśli. Każdego dnia dodawało mi to sił, żeby się nie poddawać” (Prz. 18:24).

Nasze przyjaźnie ze współwyznawcami możemy umacniać, gdy wspieramy ich w duchowych zajęciach. Na przykład czy mógłbyś podwieźć starszego wiekiem brata lub siostrę na zebranie lub do służby? Jeśli tak zrobisz, odniesiesz korzyść ze wzajemnej wymiany zachęt (Rzym. 1:12). Jednak niektórzy chrześcijanie w ogóle nie mogą wychodzić z domu. Jak możemy im pomagać?

Niektórzy nasi współwyznawcy nie są w stanie korzystać z zebrań osobiście z powodu problemów zdrowotnych lub innych przyczyn. W takiej sytuacji znalazł się brat o imieniu David, u którego wykryto chłoniaka. Jego chemioterapia trwała ponad pół roku. W tym czasie wraz z żoną Lidią korzystali z zebrań w trybie wideokonferencji.

Jakie wsparcie otrzymali od przyjaciół ze zboru? Po każdym zebraniu bracia i siostry, którzy byli w Sali Królestwa, starali się porozmawiać z nimi przez internet. A kiedy David i Lidia udzielali komentarzy na zebraniach,  otrzymywali później od braci zachęcające wiadomości. Dzięki temu czuli, że nie są sami.

Czy moglibyśmy umówić się do służby ze współwyznawcami, którzy nie mogą wychodzić z domu? Wprowadzając drobne zmiany w swoim planie, pokażemy, że o nich nie zapominamy (Prz. 3:27). Na przykład możemy umówić się z nimi na wspólne pisanie listów albo głoszenie przez telefon a. Starsi mogą też umożliwić takim osobom łączenie się na zbiórki do służby przez wideokonferencję. David i Lidia byli wdzięczni za taką możliwość. David wspomina: „Już samo spotkanie się z braćmi i siostrami, żeby krótko omówić praktyczne myśli i wspólnie się pomodlić, było dla nas ogromnym zastrzykiem energii”. Jeśli okoliczności na to pozwalają, mógłbyś umówić się z głosicielem, który nie opuszcza domu, że przeprowadzisz u niego kurs biblijny ze swoim zainteresowanym.

Kiedy współpracujemy z braćmi i siostrami mającymi różne ograniczenia, lepiej poznajemy ich ujmujące cechy, a wtedy stają się nam oni bliżsi. Gdy spędzamy z nimi czas w służbie i widzimy, jak umiejętnie posługują się Słowem Bożym, żeby docierać do serc ludzi, jeszcze bardziej ich cenimy i szanujemy. W ten sposób powiększamy grono swoich przyjaciół (2 Kor. 6:13).

Kiedy Paweł przeżywał trudności, bardzo go pocieszyła obecność Tytusa (2 Kor. 7:5-7). Przypomina to nam, że nasze wsparcie nie musi się ograniczać tylko do wyrażania współczucia. Możemy również poświęcać czas tym, którzy tego potrzebują, i nieść im praktyczną pomoc (1 Jana 3:18).

Piękny przykład wspierania się nawzajem dają nasi bracia i siostry w Rosji. Rozważmy przeżycia Siergieja i jego żony Tatiany. Po tym, jak policja przeszukała ich dom, zostali zabrani na przesłuchanie. Tatianę wypuszczono jako pierwszą. Siergiej opowiada: „Kiedy tylko dotarła do domu, pojawiła się tam pewna odważna siostra. Potem przyszli jeszcze inni przyjaciele i pomogli nam uprzątnąć mieszkanie”.

Siergiej dodaje: „Zawsze podobały mi się słowa z Przysłów 17:17, gdzie powiedziano: ‚Prawdziwy przyjaciel okazuje miłość przez cały czas i jest bratem, na którym można polegać w chwilach udręki’. Te słowa nabrały dla mnie nowego znaczenia w czasie prześladowań, kiedy nie można wytrwać, polegając tylko na sobie. Jehowa dał mi odważnych przyjaciół, którzy zawsze są przy mnie, gotowi pomóc w trudnych chwilach” b.

Mierzymy się z coraz trudniejszymi sytuacjami, więc potrzebni są nam przyjaciele, na których można polegać. W czasie wielkiego ucisku będziemy potrzebować ich jeszcze bardziej. Już teraz róbmy wszystko, co możemy, żeby okazywać się dla innych prawdziwymi przyjaciółmi! (1 Piotra 4:7, 8).