„KTO nie miłuje, nie zna Boga, bo Bóg jest miłością” — czytamy w Biblii (1 Jana 4:8, Biblia Tysiąclecia). A zatem religia prawdziwa powinna pobudzać ludzi do okazywania sobie nawzajem miłości.

Wiele religii zasługuje na uznanie, jeśli chodzi o niesienie pomocy chorym, starym i ubogim. Zachęcają one wiernych do zważania na przestrogę apostoła Jana: „Jeżeli ktoś jest bogaty i widzi, że bliźni cierpi niedostatek, a mimo to zamyka przed nim serce, to jakże może twierdzić, że kocha Boga? Dzieci, nasza miłość to nie puste słowa, ale prawda i czyn” (1 Jana 3:17, 18, Współczesny przekład).

 Ale co wtedy, gdy wybucha wojna? Czy nakaz Boży: „Będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego”, obowiązuje tylko w czasie pokoju, a traci moc z chwilą, gdy rząd jednego państwa podejmuje działania wojenne przeciw drugiemu? (Mateusza 22:39, Biblia warszawska).

Jezus powiedział: „Po tym wszyscy rozpoznają, że jesteście moimi uczniami, jeśli będziecie się wzajemnie miłować” (Jana 13:35, Edycja Świętego Pawła). Odpowiadając na poniższe pytania, zastanów się: czy wyznawcy mojej religii zawsze okazują miłość wszystkim ludziom — nie poprzestając na słowach, lecz zdobywając się na konkretne czyny?

CZEGO UCZY BIBLIA: Swym uczniom Jezus polecił: „A Ja wam mówię: Miłujcie waszych wrogów i módlcie się za tych, którzy was prześladują” (Mateusza 5:44, Przekład ekumeniczny).

Gdy przyszli żołnierze z zamiarem aresztowania Jezusa, apostoł Piotr sięgnął po miecz, żeby bronić swego Mistrza. Ale Jezus nakazał: „Włóż miecz na swoje miejsce, bo wszyscy, którzy chwytają za miecz, od miecza giną!” (Mateusza 26:52, Biblia poznańska).

Apostoł Jan napisał: „Dzięki temu można rozpoznać dzieci Boga i dzieci diabła: każdy, kto postępuje niesprawiedliwie, nie jest z Boga, jak i ten, kto nie miłuje swego brata. Taka bowiem jest wola Boża, którą objawiono nam od początku, abyśmy się wzajemnie miłowali. Nie tak, jak Kain, który pochodził od Złego i zabił swego brata” (1 Jana 3:10-12, BT).

PYTANIE: Czy dana religia popiera uczestniczenie swych wyznawców w działaniach wojennych?

CZEGO UCZY BIBLIA: Widząc, że Jezus potrafi dokonywać cudów, niektórzy oczekiwali, że zaangażuje się w politykę. Jak na to reagował? „Jezus zauważył, że chcą go porwać i obwołać królem, dlatego znów oddalił się samotnie na wzgórze” (Jana 6:15, Wp).

Aresztowany i fałszywie oskarżony o podżeganie do przewrotu, Jezus wyjaśnił: „Królestwo moje nie jest z tego świata. Gdyby było z tego świata, moi słudzy walczyliby o to, żebym nie został wydany Żydom. Ale moje królestwo nie jest stąd” (Jana 18:36, Biblia Warszawsko-Praska).

W modlitwie za swoich uczniów Jezus powiedział do Boga: „Ja przekazałem im Twoją naukę, a świat ich znienawidził, gdyż nie należą do świata, podobnie jak i Ja nie należę do tego świata” (Jana 17:14, EŚP).

PYTANIE: Czy za przykładem Jezusa dana religia unika angażowania się w politykę, nawet  gdyby z tej przyczyny niektórzy politycy odnosili się wrogo do jej wyznawców?

CZEGO UCZY BIBLIA: Kiedy chrześcijanami stali się pierwsi nieobrzezani nie-Żydzi, apostoł Piotr podkreślił: „Bóg nikogo nie faworyzuje, ale kto tylko się Go boi i czyni, co słuszne, jest Mu miły, bez względu na to, z jakiego ludu pochodzi” (Dzieje 10:34, 35, Komentarz żydowski do Nowego Testamentu).

W I wieku Jakub napisał do chrześcijan: „Bracia moi, nie kierujcie się pozorami zewnętrznymi, wierząc w naszego Pana chwały, Jezusa Chrystusa. Jeśli bowiem na wasze zgromadzenie przyjdzie człowiek, noszący złoty pierścień i lśniącą szatę, i przyjdzie też ktoś biedny, w nędznej szacie, a wy spojrzycie na tego, który ma lśniącą szatę, i powiecie: Usiądź tutaj, wygodnie, do biednego zaś powiecie: Ty stań tam, lub: Usiądź przy moich nogach, to czy nie czynicie różnic między sobą i nie stajecie się przewrotnymi sędziami?” (Jakuba 2:1-4, PE).

PYTANIE: Czy dana religia uczy swych wiernych, że dla Boga wszyscy ludzie są równi i że nie wolno nikogo dyskryminować ze względu na przynależność rasową lub stan posiadania?