WIELU ludzi uważa, że to wszystko jedno, do kogo się zwracamy, bo nasze modlitwy i tak trafią do właściwej Osoby. Taki pogląd wyznają zwłaszcza ci, którzy opowiadają się za współpracą międzywyznaniową i tolerancją dla wszystkich, nawet bardzo odmiennych religii. Ale czy mają rację?

Jak wynika z Biblii, mnóstwo osób kieruje swoje modlitwy nie tam, gdzie by należało. W czasach biblijnych często modlono się do rzeźbionych wizerunków. Bóg jednak wielokrotnie przestrzegał przed taką praktyką. Na przykład w Psalmie 115:4-6 napisano o bożkach: „Mają uszy, lecz nie słyszą”. Wniosek jest oczywisty. Po cóż miałbyś modlić się do boga, który nigdy cię nie usłyszy?

Myśl tę uwydatnia ciekawe zdarzenie opisane w Biblii. Wierny prorok Eliasz rzucił wyzwanie prorokom Baala. Mieli się oni pomodlić do swojego boga, a potem Eliasz do swojego. Eliasz oświadczył, że tylko prawdziwy Bóg zareaguje na prośby. Prorocy Baala przyjęli wyzwanie. Modlili się długo, żarliwie, z głośnymi okrzykami — lecz na próżno! W sprawozdaniu czytamy: „Nie było (...) nikogo, kto by odpowiadał, ani oznak niczyjej uwagi” (1 Królów 18:29). A co się stało, gdy pomodlił się Eliasz?

Bóg natychmiast odpowiedział. Zesłał z nieba ogień, który strawił ofiarę złożoną przez proroka. Czym modlitwa Eliasza różniła się od modłów czcicieli Baala? Ważną wskazówkę zawiera Księga 1 Królów 18:36, 37, gdzie zanotowano tę modlitwę. Chociaż była bardzo krótka, bo składała się mniej więcej z 30 hebrajskich słów, to Eliasz w tych paru zdaniach aż trzy razy wezwał imienia Bożego, Jehowa.

Baal, inaczej „właściciel” lub „pan”, był bogiem Kananejczyków. Różne społeczności miały swoich lokalnych Baalów. Tymczasem niepowtarzalne imię Jehowa odnosi się tylko do jednej Osoby we wszechświecie. Noszący je Bóg powiedział do swojego ludu: „Jam jest Jehowa. To jest moje imię; i chwały mojej nie oddam nikomu innemu” (Izajasza 42:8).

Czy modlitwa Eliasza i modlitwy proroków Baala trafiły do tej samej Osoby? Kult Baala upadlał ludzi — wiązał się z prostytucją świątynną i składaniem ofiar z dzieci. Natomiast wielbienie Jehowy uszlachetniało Jego lud i uwalniało od poniżających praktyk. Pomyśl: Gdybyś chciał, żeby twój list dotarł do przyjaciela, którego szanujesz, to czy zaadresowałbyś go do kogoś innego — kogoś o złej opinii, całkowicie przeczącej wszystkiemu,  co reprezentuje sobą twój przyjaciel? Oczywiście, że nie!

Gdy modlisz się do Jehowy *, to zwracasz się do samego Stwórcy, Ojca ludzkości. Prorok Izajasz powiedział w modlitwie: „Ty, Jehowo, jesteś naszym Ojcem” (Izajasza 63:16). Tę samą Osobę miał na myśli Jezus Chrystus, gdy rzekł do uczniów: „Wstępuję do Ojca mego i Ojca waszego oraz do Boga mego i Boga waszego” (Jana 20:17). Ojcem Jezusa jest Jehowa. Tak więc Jezus modlił się do Jehowy i do Niego polecił się modlić swoim naśladowcom (Mateusza 6:9).

A czy Biblia nakazuje modlić się też do Jezusa, Marii, świętych albo aniołów? Skądże. Mamy modlić się jedynie do Jehowy, i to z dwóch ważnych powodów. Po pierwsze, modlitwa jest formą oddawania czci, a według Biblii cześć należy się wyłącznie Jehowie (Wyjścia 20:5). Po drugie, tylko Jehowę Biblia nazywa ‛Tym, który wysłuchuje modlitwę’ (Psalm 65:2). Co prawda Bóg chętnie powierza innym odpowiedzialne zadania, lecz akurat tego nie przekazał nikomu. Obiecał wysłuchiwać naszych modlitw osobiście.

Jeżeli więc pragniesz, by twoje modlitwy trafiły do Boga, pamiętaj o biblijnej wskazówce: „Każdy, kto wzywa imienia Jehowy, będzie wybawiony” (Dzieje 2:21). Ale czy Jehowa wysłuchuje wszystkich modlitw? Czy nie stawia żadnych warunków? Jeśli chcemy, by nasze modlitwy zostały wysłuchane, musimy wiedzieć o czymś jeszcze.