PO TRZECH i pół roku głoszenia i nauczania Jezus wiedział, że jego służba na ziemi dobiega końca. Żydowscy przywódcy religijni spiskowali, by go zabić, obawiali się jednak rozruchów wśród ludu, który widział w nim proroka. Tymczasem Szatan wpłynął na Judasza, jednego z 12 apostołów Jezusa, żeby go zdradził. Przywódcy religijni zaproponowali za to Judaszowi 30 srebrników.

W ostatnią noc swego ziemskiego życia Jezus spotkał się z apostołami z okazji obchodów Paschy. Po odesłaniu Judasza ustanowił nową uroczystość — Wieczerzę Pańską. Wziął chleb, pomodlił się i podał go pozostałym 11 apostołom, wyjaśniając: „To oznacza moje ciało, które ma być dane za was. Czyńcie to na moją pamiątkę”. Podobnie postąpił z winem, mówiąc: „Ten kielich oznacza nowe przymierze na mocy mojej krwi” (Łukasza 22:19, 20).

Tamtej nocy Jezus miał swym uczniom wiele do powiedzenia. Dał im nowe przykazanie — żeby okazywali sobie nawzajem niesamolubną miłość. Oznajmił: „Po tym wszyscy poznają, że jesteście moimi uczniami, jeśli będzie wśród was miłość” (Jana 13:34, 35). Zachęcił ich też, by nie smucili się z powodu nadchodzących tragicznych wydarzeń. I żarliwie się za nich pomodlił. Gdy wspólnie zaśpiewali pieśni, wyszli do ogrodu Getsemani.

Po dotarciu na miejsce Jezus ukląkł i w gorącej modlitwie wylał przed Bogiem swoje serce. Wkrótce potem uzbrojony tłum, złożony z żołnierzy, kapłanów i innych ludzi, przybył go aresztować. Judasz wskazał im swego Mistrza, witając się z nim pocałunkiem. Kiedy żołnierze zatrzymywali Jezusa, uczniowie uciekli.

Stanąwszy przed najwyższym sądem żydowskim, Jezus powiedział, że jest Synem Bożym. Został wtedy uznany za winnego bluźnierstwa i skazany na śmierć, po czym trafił przed oblicze rzymskiego namiestnika Poncjusza Piłata. Chociaż dostojnik ten nie znalazł w nim żadnej winy, wydał go tłumowi żądnemu jego krwi.

Jezusa zaprowadzono na Golgotę, gdzie rzymscy żołnierze przybili go do pala. W południe za sprawą cudu zapadły ciemności. Gdy po południu Jezus umarł, nastąpiło potężne trzęsienie ziemi. Ciało Jezusa złożono do grobowca wykutego w skale. Następnego dnia kapłani opieczętowali grobowiec, a u wejścia postawili straż. Czy jednak Jezus na zawsze pozostał w grobie? Nie. Bóg dokonał bowiem cudu, który przyćmił wszystkie inne.

Na podstawie Ewangelii według: Mateusza, rozdziały 26 i 27; Marka, rozdziały 14 i 15; Łukasza, rozdziały 22 i 23; Jana, rozdziały od 12 do 19.