Miliona veta anekënd botës i festojnë Krishtlindjet për arsye të ndryshme. Disa gëzojnë periudhën festive me miqtë dhe familjen. Të tjerë mendojnë për Zotin ose kalojnë kohë duke ndihmuar të varfrit a nevojtarët. Sipas tyre këto janë pa dyshim vepra të admirueshme. Megjithatë, këto vepra lidhen me aspektet negative të kësaj feste.

Së pari, shumë festues besojnë se Krishtlindjet janë festa e ditëlindjes së Jezuit. Mirëpo, mjaft historianë bien dakord se data e lindjes së tij nuk dihet. The Christian Book of Why vëren se «të krishterët e shekullit të parë nuk pranonin të veçonin një datë për lindjen e Jezuit» ngaqë donin «të ishin të ndarë nga çdo praktikë pagane». Është interesante se Bibla nuk jep asnjë të dhënë që Jezui të ketë festuar ditëlindjen e tij apo të dikujt tjetër. Përkundrazi, i urdhëroi dishepujt të përkujtonin vdekjen e tij.—Luka 22:19.

Së dyti, mjaft studiues janë dakord se shumica e traditave të Krishtlindjeve e kanë origjinën te zakonet jo të krishtere dhe pagane. Ndër to janë: Plaku i Vitit të Ri, përdorimi i veshtullës dhe i pemës së Krishtlindjeve, shkëmbimi i dhuratave, qirinjtë e ndezur, djegia e kërcurit, kurora e luleve dhe këngët e Krishtlindjeve. Duke folur për disa nga këto zakone, libri The Externals of the Catholic Church komenton: «Kur marrim ose japim dhurata për Krishtlindje dhe kur varim kurora lulesh në shtëpitë tona ose në kishë, sa prej nesh e dinë se ndoshta po ndjekim zakone pagane?»

Por ti mbase mendon se nuk ka ndonjë të keqe t’i ndjekësh këto zakone në dukje të pafajshme. Arsyeja e tretë na jep përgjigje. Perëndia nuk e miraton përzierjen e zakoneve pagane me adhurimin e pastër. Me anë të profetit Amos, Perëndia Jehova u tha adhuruesve të Tij të pabindur në Izraelin e lashtë: «Unë i urrej, nuk i miratoj festat tuaja. . . . Ma largoni zhurmën e këngëve tuaja!»—Amosi 5:21, 23.

Pse këto fjalë kaq të forta? Mendoni pak për atë po bënin banorët në mbretërinë veriore të Izraelit të lashtë. Mbreti i tyre i parë, Jeroboami, vuri viça të artë në qytetin e Danit dhe të Bethelit dhe i nxiti të adhuronin viçat në vend se të adhuronin siç duhej Perëndinë Jehova, në tempullin e tij në Jerusalem. Mbreti organizoi edhe festa dhe caktoi priftërinj që të ndihmonin popullin t’i festonin.—1 Mbretërve 12:26-33.

Në pamje të parë ajo që bënë izraelitët dukej qëllimmirë. Në fund të fundit, a nuk po e bënin gjithë këtë që të adhuronin Perëndinë e ta kënaqnin? Fjalët e forta të Zotit nëpërmjet Amosit dhe profetëve të tjerë tregojnë qartë si ndihej Ai për këto praktika. Me anë të profetit Malakia, Zoti tha: «Unë jam Jehovai, dhe s’kam ndryshuar.» (Malakia 3:6) A nuk e kuptojmë nga kjo si ndihet Ai për festimet e shumta të Krishtlindjeve?

Pasi kanë shqyrtuar faktet që sapo thamë, miliona njerëz kanë vendosur të mos i festojnë Krishtlindjet. Ata gjejnë gëzim e kënaqësi të vërtetë duke kaluar kohë me miqtë e familjarët e tyre dhe duke ndihmuar të varfrit e nevojtarët kurdoherë që duan gjatë gjithë vitit.