Taun 1913 pun bapa, John Mills, dibaptis di New York City basa umur 25 taun. Sadérék Russell nu nepikeun hutbah baptisanana. Teu lila, Bapa pindah ka Trinidad tuluy kawin jeung Constance Farmer, Siswa Alkitab nu sumanget. Bapa ngabantu babaturanana William R. Brown pikeun nyetél ”Drama-Foto Penciptaan”. Éta terus dilakukeun nepi ka pasangan Brown ditugaskeun ka Afrika Barat taun 1923. Bapa jeung Mamah, nu boga harepan hirup di sawarga, tetep di Trinidad.

Kolot abdi boga salapan budak, nu cikal dingaranan Rutherford, sarua jeung ngaran présidén Watch Tower Bible and Tract Society. Waktu lahir tanggal 30 Désémber 1922, abdi dibéré ngaran nu sarua jeung Clayton J. Woodworth, éditor The Golden Age (ayeuna Éling!). Urang kabéh diasupkeun ka sakola dasar, tapi kolot abdi utamana ngajurung barudakna pikeun ngudag cita-cita rohani. Mamah pinter pisan ngayakinkeun batur ngeunaan Kitab Suci. Bapa resep nyaritakeun kisah Alkitab bari maké gerak awak, jadi kisahna téh asa hirup.

Upaya maranéhna aya hasilna. Tilu ti lima budak lalakina miluan Sakola Giléad. Tilu budak awéwéna mangtaun-taun naratas di Trinidad jeung Tobago. Kolot abdi saolah-olah melak barudakna ”di gedong PANGERAN” ku pangajaran jeung tuladan maranéhna. Maranéhna ogé ngajurung barudakna pikeun tetep aya jeung tumuwuh ”di Bait-Na Allah urang”.​—Jab. 92:14.

Imah abdi jadi pusat kagiatan pangwawaran. Para panaratas sok ngumpul di imah jeung sering ngobrolkeun Sadérék George Young, misionaris ti Kanada nu nganjangan Trinidad. Kolot abdi sering nyaritakeun babaturanana, pasangan Brown, nu harita aya  di Afrika Barat. Hal-hal ieu ngajurung abdi jadi pawarta waktu umur sapuluh taun.

Harita, majalah urang blak-blakan ngabolékérkeun agama palsu, sistim dagang nu sarakah, jeung pulitik nu licik. Tungtungna, taun 1936, para pendéta ngadesek pamaréntah Trinidad ngalarang sakabéh publikasi urang. Publikasi mémang disumputkeun, tapi terus dibagikeun nepi ka béak. Urang ngawawar maké pelang nu dipasangkeun dina awak jeung ngabagikeun selebaran bari leumpang atawa numpak sapédah. Bareng jeung kelompok nu maké mobil nu dipasangan sepéker ti kota Tunapuna, urang ngawawar nepi ka tempat nu pangmencilna di Trinidad. Mani resep pisan! Abdi jadi kajurung pikeun dibaptis basa umur 16 taun.

Warisan rohani jeung pangalaman-pangalaman tadi ngagedurkeun hasrat abdi pikeun jadi misionaris. Hasrat ieu tetep aya waktu abdi pindah ka Aruba taun 1944 pikeun maturan Sadérék Edmund W. Cummings. Urang bungah pisan waktu bisa ngumpulkeun sapuluh jalma ka acara Pangéling-ngéling taun 1945. Taun hareupna, sidang nu mimiti diadegkeun di éta pulo.

Teu lila, abdi ngawawar teu resmi ka batur gawé nu ngaranna Oris Williams. Oris keukeuh ngabéla kapercayaanana. Tapi lantaran diajar Alkitab, manéhna jadi nyaho naon nu sabenerna diajarkeun Alkitab tuluy dibaptis tanggal 5 Januari 1947. Ka dieunakeun, abdi duaan bobogohan tuluy kawin. Oris mimiti naratas bulan Nopémber 1950. Saterusna, abdi jeung Oris ngalaman rupa-rupa hal nu nyugemakeun.

Taun 1955, abdi duaan diondang ka Sakola Giléad. Pikeun siap-siap, Oris jeung abdi kaluar ti pagawéan, ngajual imah jeung harta banda, sarta ninggalkeun Aruba. Tanggal 29 Juli 1956, abdi duaan lulus ti kelas Giléad nu ka-27 jeung ditugaskeun ka Nigeria.

Bari nineung, Oris nyarita, ”Roh Yéhuwa bisa mantuan urang nyaluyukeun diri jeung kahirupan misionaris, boh keur susah boh keur senang. Teu siga salaki, cita-cita abdi mah lain jadi misionaris. Abdi hayang boga imah jeung budak. Pikiran abdi barobah sanggeus nyaho pentingna ngawawarkeun warta hadé. Pas lulus ti Giléad, abdi geus siap jadi misionaris di lapangan. Waktu rék indit ka tempat tugas numpak kapal Queen Mary, Worth Thornton, nu gawé bareng jeung Sadérék Knorr, nganteur abdi duaan. Manéhna ngabéjaan yén abdi duaan bakal ditugaskeun ka Bétel. Abdi rada kuciwa sih. Tapi, abdi gancang nyaluyukeun diri jeung ngarasa betah di Bétel. Abdi meunang rupa-rupa tugas, nu paling dipikaresep mah nyaéta jadi résépsionis. Abdi resep panggih jeung jalma-jalma. Lantaran tugas ieu, abdi bisa panggih langsung jeung loba dulur saiman ti Nigeria. Nu datang téh loba nu kakebulan, lalungsé, haraus, jeung lalapar. Abdi resep nyadiakeun dahareun jeung naon waé nu dibutuhkeun ku maranéhna. Éta kabéh dines suci ka Yéhuwa. Abdi puas jeung bagja.” Unggal tugas ngabantu abdi duaan tumuwuh dina organisasi.

Waktu keur ngumpul jeung kulawarga di Trinidad taun 1961, Sadérék Brown nyaritakeun pangalaman nu pikaresepeun di Afrika. Terus, abdi nyaritakeun mekarna kagiatan di Nigeria. Bari nangkeup abdi, Sadérék Brown ngomong ka Bapa, ”Johnny, manéh teu bisa nepi ka Afrika, tapi Woodworth mah bisa!” Bapa ngajawab, ”Teruskeun, Worth! Teruskeun!” Kekecapan ti sadérék-sadérék nu geus lila ngawula Yéhuwa éta ngagedurkeun hasrat abdi pikeun leuwih sapinuh haté dina palayanan.

Taun 1962, abdi narima palatihan deui di kelas Giléad ka-37 nu lilana sapuluh bulan. Sadérék Wilfred Gooch nu basa éta jadi pangawas cabang Nigeria miluan kelas nu ka-38 tuluy ditugaskeun ka Inggris. Ku kituna, abdi ngagantikeun manéhna jadi pangawas cabang Nigeria. Saperti conto  Sadérék Brown, abdi iinditan ka loba tempat. Abdi jadi wanoh jeung mikanyaah sadérék-sadérék di Nigeria. Sanajan teu boga harta banda saperti jalma-jalma di nagri nu leuwih maju, maranéhna tetep bungah jeung puas. Éta némbongkeun yén kabagjaan téh teu gumantung kana duit atawa harta banda. Sanajan kaayaanana siga kitu, waktu datang ka pasamoan maranéhna tetep bersih jeung rapih. Abdi resep ningalina. Waktu daratang ka kongrés, loba nu numpak treuk jeung bolekaja * (beus jieunan lokal nu jandelana euweuh kacaan). Biasana, beus éta téh osok ditulisan. Salah sahijina: ”Keclak-keclak cai lalaunan jadi lautan”.

Tulisan éta téh bener pisan! Upaya urang nu saeutik gé aya pangaruhna. Éta kaasup upaya Oris jeung abdi. Taun 1974, Nigeria jadi nagri mimiti salian ti Amerika Serikat nu pawartana ngaleuwihan 100.000. Kagiatan organisasi terus tumuwuh!

Waktu loba jalma narima bebeneran, aya perang sipil di Nigeria ti taun 1967 nepi ka 1970. Mangbulan-bulan, sadérék-sadérék di daérah Biafra di peuntaseun Walungan Niger teu bisa kontak jeung kantor cabang. Geus jadi tanggung jawab urang pikeun mawakeun kadaharan rohani keur maranéhna. Sakumaha nu disebutkeun di awal, urang meuntas walungan éta sababaraha kali bari ngadoa jeung ngandelkeun Yéhuwa.

Abdi inget pisan bahayana meuntas Walungan Niger, saperti nyanghareupan pasukan nu osok sologoto némbakan batur, panyakit, jeung bahaya séjénna. Ngaliwatan pasukan pamaréntah nu curigaan waé geus bahaya, komo deui asup ka daérah Biafra nu dikawasaan ku pasukan nu barontak. Hiji waktu peuting-peuting, abdi meuntasan Walungan Niger nu arusna tarik maké kano ti Asaba ka Onitsha, tuluy nguatkeun para pangawas di Enugu. Dina waktu séjénna, abdi nguatkeun para kokolot di kota Aba. Di kota ieu, pendudukna teu diidinan ngahurungkeun lampu peuting-peuting. Di kota Port Harcourt, pasamoan buru-buru ditutup ku doa lantaran pasukan pamaréntah nyerang pertahanan Biafra di luar kota.

Nganjangan dulur-dulur saiman téh penting pisan pikeun ngayakinkeun yén Yéhuwa nyaah ka maranéhna. Urang ogé bisa méré naséhat sangkan maranéhna tetep nétral jeung ngahiji. Maranéhna tetep tabah ngaliwatan mangsa perang nu parah ieu. Kanyaahna leuwih kuat ti batan rasa ngéwa ka sélér séjén, jadi maranéhna bisa tetep ngahiji. Kahormatan pikeun abdi bisa nyarengan maranéhna dina kaayaan nu susah ieu!

Taun 1969, Sadérék Milton G. Henschel jadi pupuhu Kongrés Internasional ”Katengtreman di Dunya” di Yankee Stadium, New York. Abdi diajar loba hal waktu jadi asisténna. Ieu téh pas pisan lantaran taun 1970 aya Kongrés Internasional ”Manusa nu Kamanah ku Allah” di Lagos, Nigeria. Ieu diayakeun teu lila sanggeus perang sipil. Ku berkah Yéhuwa acarana suksés. Acara ieu luar biasa lantaran ngagunakeun 17 basa, nu hadirna gé aya 121.128. Sadérék Knorr jeung Henschel sarta sadérék séjén datang ti Amerika Serikat jeung Inggris maké pesawat séwaan. Maranéhna nyaksian salah sahiji baptisan nu panglobana ti saprak poé Pentakosta, nyaéta 3.775 murid anyar! Ngaorganisasi acara ieu téh sigana kagiatan nu pangsibukna dina hirup abdi. Jumlah pawarta di Nigeria gancang pisan nambahan, leuwih gancang ti batan di nagri-nagri séjén!

Salila 30 taun leuwih di Nigeria, abdi pernah jadi pangawas wilayah jeung pangawas zona di Afrika Barat. Para misionaris ngahargaan pisan waktu diperhatikeun jeung digedékeun haténa! Abdi resep ngayakinkeun yén maranéhna teu dipopohokeun! Tugas ieu ngajar abdi pikeun boga minat pribadi ka dulur-dulur saiman supaya maranéhna bisa tetep ngawula Yéhuwa. Ku kituna, organisasi Yéhuwa bisa kuat jeung ngahiji.

Mun lain ku bantuan Yéhuwa mah urang moal bisa nyanghareupan masalah lantaran  perang sipil jeung panyakit. Loba bukti yén Yéhuwa ngaberkahan urang. Oris nambahkeun:

”Urang duaan keuna malaria sababaraha kali. Sakali waktu, Worth nu keur kapaéhan dibawa ka rumah sakit. Abdi dibéjaan, meureun manéhna moal salamet, tapi untungna teu kitu! Sanggeus sadar, manéhna nyaritakeun Karajaan Allah ka pangrawat nu ngajaga manéhna. Tuluy, abdi jeung Worth ngadatangan pangrawat éta, nu ngaranna Nwambiwe, pikeun ngahudang minatna kana Alkitab. Manéhna narima bebeneran jeung ahirna jadi kokolot di Aba. Abdi ogé geus mantuan loba jalma jadi hamba Yéhuwa, kaasup urang Muslim nu soléh. Nu ngabungahkeun pisan mah bisa wanoh jeung nyaah ka urang Nigeria, kabudayaan, kabiasaan, jeung basana.”

Palajaran séjénna nyaéta: Sangkan bisa suksés ngajalankeun tugas di nagri asing, urang kudu diajar mikanyaah dulur-dulur saiman teu sual sakumaha béda kabudayaanana ti urang.

Sanggeus ngawula di Bétel Nigéria, taun 1987 abdi duaan narima tugas nu anyar nyaéta jadi misionaris di pulo nu éndah, St. Lucia di Karibia. Abdi resep pisan kana tugas ieu, tapi tetep aya tangtanganana. Teu siga di Afrika nu lalakina bisa boga loba pamajikan, di St. Lucia mah awéwé lalaki hirup bareng tapi teu kawin sacara sah. Kawasa Firman Allah ngajurung loba palajar Alkitab pikeun nyieun parobahan.

Beuki ngolotan, abdi beuki ripuh. Ku nyaahna, Badan Pingpinan mindahkeun abdi duaan ka kantor pusat di Brooklyn, New York, AS, taun 2005. Unggal poé, abdi nganuhunkeun ka Yéhuwa lantaran masihan Oris. Manéhna maot taun 2015. Abdi kaleungitan pisan, parasaan éta teu bisa diungkabkeun. Manéhna téh pamajikan nu panghadéna jeung nyaahan. Geus 68 taun urang hirup bareng. Abdi nyaah pisan ka manéhna. Abdi duaan geus manggihan konci kabagjaan, boh dina perkawinan boh di sidang, nyaéta ngajénan kapala urang, gancang ngahampura, tetep rendah haté, jeung némbongkeun buah roh.

Waktu keur kuciwa atawa leutik haté, urang miharep Yéhuwa ngaberkahan pangorbanan abdi. Bari terus nyaluyukeun diri, urang ningali yén organisasi jadi leuwih hadé. Urang gé ngarep-ngarep mangsa kahareup nu jauh leuwih hadé!​—Yes. 60:17; 2 Kor. 13:11.

Di Trinidad jeung Tobago, Yéhuwa ngaberkahan upaya kolot abdi jeung nu séjénna. Numutkeun laporan panganyarna, aya 9.892 jalma nu ngagabung jeung ibadah sajati. Loba nu satékah polah pikeun nguatkeun sidang abdi nu mimiti di Aruba. Ayeuna, aya 14 sidang gedé di dinya. Di Nigeria, pawartana jadi loba pisan nyaéta 381.398 pawarta. Sarta, di Pulo St. Lucia, aya 783 jalma nu ngadukung Karajaan Yéhuwa.

Ayeuna umur abdi 90-an. Jabur 92:15 nyebutkeun ngeunaan jalma nu dipelak di gedong Yéhuwa, ”Nepi ka kolotna ge masih keneh buahan, tetep subur hejo ngemploh.” Sukur abdi bisa ngagunakeun hirup abdi pikeun ngawula Yéhuwa. Warisan rohani nu ditarima ngajurung abdi pikeun ngawula Yéhuwa sapinuhna. Ku asih satia-Na, Yéhuwa ngabantu abdi suksés ”di Bait-Na Allah [abdi]”.​—Jab. 92:14.