Jambo moja linaloweza kutusaidia sana kukabiliana na hali ngumu ni faraja tunayopata kutoka kwa watu wa familia yetu, marafiki, na waamini wenzetu.

Maneno ya fadhili na upendo tunayoambiwa na rafiki yanaweza kuwa kama dawa inayoponya na kuburudisha. (Met. 16:24; 18:24; 25:11) Hata hivyo, Wakristo wa kweli hawataki tu kufarijiwa na wengine. Wanachukua hatua ya ‘kuwafariji wale walio katika namna yoyote ya dhiki kupitia faraja ambayo wao wenyewe wanafarijiwa na Mungu.’ (2 Kor. 1:4; Luka 6:31) Antonio, mwangalizi wa wilaya nchini Mexico, alijionea hilo.

Ilipogunduliwa kwamba ana kansa ya damu inayoitwa limfoma, Antonio alishuka moyo sana. Hata hivyo, alijitahidi kabisa kudhibiti hisia hizo zisizofaa. Jinsi gani? Alijitahidi kukumbuka nyimbo za Ufalme na kuziimba huku akitafakari maneno ya nyimbo hizo. Pia, alifarijika sana aliposoma Biblia na kusali kwa sauti.

Hata hivyo, sasa Antonio anatambua kwamba waamini wenzake walimsaidia sana pia. Anasema: “Mimi na mke wangu tulipolemewa na mahangaiko, tulimwomba mtu wa ukoo ambaye ni mzee wa kutaniko atutembelee na kusali pamoja nasi. Jambo hilo lilitufariji na kututuliza.” Anaongezea hivi: “Kwa kweli, familia yetu na ndugu zetu wa kiroho walitusaidia sana kushinda hisia zisizofaa baada ya muda mfupi tu.” Alithamini kama nini kuwa na marafiki hao waliompenda na kumjali kwelikweli!

Roho takatifu ambayo Mungu alituahidi inaweza pia kutusaidia wakati wa taabu. Mtume Petro alisema kwamba roho takatifu ya Mungu ni “zawadi ya bure.” (Mdo. 2:38) Bila shaka ndivyo ilivyokuwa wengi walipotiwa mafuta wakati wa Pentekoste ya 33 W.K. Roho takatifu ni zawadi ambayo sote tunaweza kuipata. Mungu hutupatia zawadi hiyo bila kipimo, basi kwa nini usiombe kwa wingi roho hiyo?—Isa. 40:28-31.

Mtume Paulo alivumilia dhiki nyingi, mara kadhaa akikabili hatari ya kuuawa. (2 Kor. 1:8-10) Lakini, Paulo hakuogopa kifo kupita kiasi. Kujua kwamba Mungu alikuwa akimtegemeza kulimfariji. Aliandika hivi: “Abarikiwe Mungu na Baba ya Bwana wetu Yesu Kristo, Baba ya rehema nyororo na Mungu wa faraja yote, ambaye hutufariji katika dhiki yetu yote.” (2 Kor. 1:3, 4) Paulo hakujihurumia kupita kiasi. Badala yake, majaribu aliyovumilia yalimsaidia kusitawisha hisia-mwenzi, na hivyo aliweza kuwafariji wengine walipokuwa na uhitaji.

Baada ya kupona, Antonio aliendelea na mgawo wake akiwa mwangalizi anayesafiri. Kwa kawaida alipendezwa kibinafsi na waamini wenzake, lakini yeye na mke wake walijitahidi hata zaidi kuwatembelea na kuwatia moyo wagonjwa. Kwa mfano, baada ya kumtembelea Mkristo mmoja aliyekuwa na ugonjwa mbaya sana, Antonio aligundua kwamba ndugu huyo hakutaka kuhudhuria mikutano. Antonio anasema, “Si kwamba hakumpenda Yehova au akina ndugu, lakini ugonjwa ulimwathiri sana kihisia na kumfanya ajione hafai.”

Ili kumtia moyo ndugu huyo mgonjwa, Antonio alimwomba atoe sala katika tafrija waliyokuwa nayo. Ingawa ndugu huyo alijihisi hastahili, alikubali kutoa sala. Antonio anasema hivi: “Alitoa sala nzuri sana, na baadaye, akabadili kabisa mtazamo wake. Alihisi tena kwamba anafaa.”

Naam, sote tumewahi kukabili mateso makubwa au madogo. Lakini kama Paulo alivyosema, jambo hilo linaweza kutuwezesha kuwafariji wengine wanapokuwa na uhitaji. Basi, acheni tuonyeshe kwamba tunawajali Wakristo wenzetu wanaoteseka, na hivyo kumwiga Mungu wetu, Yehova, kwa kuwa chanzo cha faraja kwa wengine.