Wakati tunasoma habari ya uumbaji yenye kuwa katika kitabu cha Mwanzo, tunaona kwamba Mungu alimuambia Adamu, mwanaume wa kwanza, maneno haya: ‘Matunda ya kila muti wa bustani unaweza kula mupaka ushibe. Lakini kuhusu matunda ya muti wa ujuzi wa mema na mabaya usikule, kwa maana siku utakapokula, utakufa hakika.’ (Mwanzo 2:16, 17) Maneno hayo yanaonyesha wazi kwamba kama Adamu angetii sheria ya Mungu, hangekufa na angeendelea kuishi katika bustani ya Edeni.

Jambo la kuhuzunisha ni kwamba, kuliko kutii ili kuishi milele, Adamu aliamua kupuuza amri ya Mungu na akakula tunda la muti wenye kukatazwa, wakati Eva, bibi yake, alimupatia tunda hilo. (Mwanzo 3:1-6) Mupaka leo tunaendelea kupata matokeo ya kukosa kutii kwao. Mutume Paulo alifasiria jambo hilo hivi: ‘Hiyo ndiyo sababu, kama vile kupitia mutu mumoja zambi iliingia katika ulimwengu na kifo kupitia zambi, na hivyo kifo kikaenea kwa watu wote kwa sababu wote walikuwa wamefanya zambi.’ (Waroma 5:12) Bila shaka ‘mutu mumoja’ huyo alikuwa Adamu. Lakini zambi hiyo ilikuwa nini, na sababu gani iliongoza kwenye kifo?

Adamu alifanya zambi kwa kuvunja ao kukataa kimakusudi kutii sheria ya Mungu. (1 Yohana 3:4) Na malipizi ya zambi ni kifo, kama vile Mungu alimuambia Adamu. Kama Adamu na watoto wenye angezaa wangeendelea kutii amri ya Mungu, hawangekuwa na zambi wala hawangeonja kifo. Mungu  hakuumba wanadamu ili wakufe lakini ili waishi​—waishi hata milele.

Kama tu vile Biblia ilisema, hatuwezi kupinga kwamba ‘kifo kimeenea kwa watu wote.’ Lakini, sehemu fulani ya mwili inaendelea kuishi kisha mutu kufa? Watu wengi wanaweza kusema kwamba sehemu fulani ya mwili wetu yenye kuitwa nafsi haikufe. Kusema hivyo, kunaweza kuonyesha kama Mungu alimudanganya Adamu. Namna gani? Kama sehemu fulani ya mwili inaendelea kuishi katika makao fulani kisha mutu kufa, tunaweza kusema kwamba malipizi ya zambi haiko kifo, kama vile Mungu alisema. Biblia inasema hivi: “Mungu hawezi kamwe kusema uwongo.” (Waebrania 6:18) Lakini kwa kweli, ni Shetani ndiye alisema uongo kwa kumuambia Eva hivi: ‘Hakika hamutakufa.’​—Mwanzo 3:4.

Hilo linaleta ulizo hili: Kama fundisho la kutokufa kwa nafsi ni la uongo, sasa, ni nini inatokea wakati mutu anakufa?

Habari juu ya uumbaji yenye kuwa katika Mwanzo inasema hivi: ‘Yehova Mungu akamufanya mutu kutoka katika mavumbi ya inchi na kupuliza katika mianzi ya pua yake pumzi ya uhai, naye mutu akawa nafsi hai.’ Maneno “nafsi hai” yanatafsiriwa kutoka katika neno la Kiebrania ne’phesh, * lenye linamaanisha kiumbe chenye kupumua.​—Mwanzo 2:7.

Kwa hiyo, Biblia inaonyesha waziwazi kwamba watu hawakuumbwa na nafsi yenye haiwezi kufa. Lakini, kila mutu ni “nafsi hai.” Ndiyo sababu, hata kama unatafuta namna gani, hauwezi kupata andiko la Biblia lenye kutumia maneno “nafsi yenye haiwezi kufa.”

Kwa sababu Biblia haiseme kama mwanadamu iko na kile watu fulani wanaita nafsi yenye haiwezi kufa, sababu gani dini nyingi zinafundisha mawazo yenye kupingana na Biblia? Turudie katika Misri ya zamani ili kupata jibu.

Hérodote, mwanahistoria Mugiriki, mwenye aliishi katika miaka ya 400 mbele ya kuzaliwa kwa Yesu, alisema kama Wamisri walikuwa “watu wa kwanza kutetea fundisho la kutokufa kwa nafsi.” Katika desturi ya zamani ya Babiloni, watu waliamini fundisho la kutokufa kwa nafsi. Wakati Alexandre Mukubwa alikamata sehemu yote ya Mashariki ya Kati katika mwaka wa 332 mbele ya kuzaliwa kwa Yesu, wanafilozofia Wagiriki walifanya fundisho hilo lijulikane sana, na bila kukawia fundisho hilo likaenea katika Utawala wa Ugiriki.

Katika kipindi kati ya mwaka wa 1 mupaka mwaka wa 100 kisha kuzaliwa kwa Yesu, vikundi viwili vya Wayahudi vyenye kujulikana sana, Waesene na Mafarisayo, vilifundisha kwamba nafsi inaendelea kuishi kisha mwili kufa. Kitabu kimoja kinasema hivi: “Imani ya kutokufa kwa nafsi iliwafikia Wayahudi kupitia wazo la Wagiriki na zaidi sana kupitia filozofia ya Plato.” (The Jewish Encyclopedia) Vilevile, Josèphe, mwanahistoria Muyahudi wa kile kipindi, alionyesha kwamba fundisho hilo haliko la Maandiko Matakatifu, lakini ni la “imani ya watoto wa Ugiriki,” imani yenye aliona kuwa mukusanyo wa hadisi za kuwazia-wazia.

Kadiri desturi ya Wagiriki iliendelea kuenea sana, watu wenye kujiita Wakristo walikubali pia fundisho hilo la kipagani. Kulingana na mwanahistoria Jona Lendering, “wazo la Plato la kwamba nafsi yetu ilikuwa kwanza katika nafasi nzuri, na sasa inaishi katika ulimwengu mubaya, ilifanya ikuwe mwepesi kuchanga filozofia ya Plato na Ukristo.” Kwa hiyo, fundisho la kipagani la kutokufa kwa nafsi lilikubaliwa katika kanisa la  “Kikristo” na likafikia kuwa kati ya mafundisho ya musingi ya kanisa.

Wakati wa mitume, mutume Paulo alitoa angalisho hili: “Neno lililoongozwa na roho linasema kwa hakika kwamba katika vipindi vya nyakati za mwisho wengine wataanguka kutoka kwenye imani, wakisikiliza maneno yaliyoongozwa kwa roho yenye kupotosha na mafundisho ya roho waovu.” (1 Timotheo 4:1) Ni maneno ya kweli kabisa! Lakini fundisho la kutokufa kwa nafsi ni moja tu kati ya “mafundisho ya roho waovu.” Biblia haiunge mukono fundisho hilo, lakini linatoka katika filozofia na dini za kipagani za zamani.

Jambo la kufurahisha ni kwamba, Yesu alisema hivi: ‘Mutajua kweli, nayo kweli itawaweka ninyi huru.’ (Yohana 8:32) Kwa kujifunza kujua kweli ya Biblia, tunakuwa huru kutoka katika mafundisho yenye kumushushia Mungu heshima na katika matendo mabaya yenye kukubaliwa na dini zenye kuwa katika dunia. Zaidi ya hilo, kweli ya Neno la Mungu inatuweka huru kutoka katika utumwa wa desturi na imani ya uongo kuhusu kifo.​—Ona sehemu “ Wafu Wako Wapi?”

Muumbaji wetu hakupenda wanadamu waishi miaka 70 ao 80 tu duniani na kisha waende kuishi milele katika makao mengine. Kusudi lake la kwanza ni hili: Wanadamu waishi milele katika dunia wakiwa watoto watiifu. Kusudi hilo nzuri sana linaonyesha kwamba Mungu anatupenda, na hakuna kitu kitamuzuia kutimiza mapenzi yake. (Malaki 3:6) Muandikaji mumoja wa zaburi alituhakikishia jambo hilo kwa kusema hivi: “Waadilifu wenyewe wataimiliki dunia, nao watakaa milele juu yake.”​—Zaburi 37:29.