เวอร์จิเนีย​เป็น​พยาน​พระ​ยะโฮวา​คน​หนึ่ง เธอ​ป่วย​เป็น​โรค​ภาวะ​สมอง​ส่วน​ท้าย​เกิด​ความ​ผิด​ปกติ (locked-in syndrome) โรค​นี้​ทำ​ให้​เธอ​เป็น​อัมพาต เวอร์จิเนีย​ยัง​สามารถ​มอง​เห็น​และ​ได้​ยิน ลืม​ตา​และ​หลับ​ตา และ​ขยับ​หัว​ได้​เล็ก​น้อย แต่​เธอ​พูด​หรือ​กิน​อะไร​ไม่​ได้​เลย ครั้ง​หนึ่ง​เวอร์จิเนีย​เคย​มี​สุขภาพ​แข็งแรง​และ​สามารถ​ทำ​อะไร​ ๆ ​ได้ ตอน​เช้า​วัน​หนึ่ง​ใน​ปี 1997 จู่​ ๆ ​เธอ​ก็​ปวด​ที่​หลัง​หัว​ไม่​หยุด​จน​สามี​ต้อง​พา​เธอ​ไป​โรง​พยาบาล และ​ใน​เย็น​วัน​เดียว​กัน​นั้น เธอ​ก็​อาการ​โคม่า เวอร์จิเนีย​ไม่​รู้สึก​ตัว​อยู่ 2 อาทิตย์ ตอน​ฟื้น​ขึ้น​มา​ก็​พบ​ว่า​ตัว​เธอ​เอง​อยู่​ใน​ห้อง​ไอซียู เป็น​อัมพาต​และ​ต้อง​ใช้​เครื่อง​ช่วย​หายใจ สอง​สาม​วัน​แรก​เธอ​จำ​อะไร​ไม่​ได้​เลย จำ​ไม่​ได้​แม้​กระทั่ง​ว่า​เธอ​เป็น​ใคร

 เวอร์จิเนีย​เล่า​ถึง​สิ่ง​ที่​เกิด​ขึ้น​ต่อ​จาก​นั้น​ว่า “ความ​ทรง​จำ​ฉัน​ค่อย​ ๆ ​กลับ​มา ฉัน​อธิษฐาน​อย่าง​จริงจัง ฉัน​ไม่​อยาก​ตาย​และ​ทิ้ง​ให้​ลูก​ชาย​ที่​ยัง​เล็ก​ของ​ฉัน​อยู่​โดย​ไม่​มี​แม่ ฉัน​พยายาม​นึก​ถึง​ข้อ​คัมภีร์​มาก​เท่า​ที่​จะ​ทำ​ได้​เพื่อ​ช่วย​ฉัน​ให้​เข้มแข็ง​ขึ้น

 “แล้ว​ฉัน​ก็​ได้​ออก​มา​จาก​ห้อง​ไอซียู หลัง​จาก​นั้น 6 เดือน​ที่​ศูนย์​ฟื้นฟู​ใน​อีก​โรง​พยาบาล​หนึ่ง ฉัน​ก็​ได้​กลับ​บ้าน ฉัน​เป็น​อัมพาต​ทั้ง​ตัว​และ​ต้อง​ให้​คน​อื่น​คอย​ช่วย​ทุก​อย่าง ฉัน​ท้อ​มาก ฉัน​ยัง​รู้สึก​ว่า​ตัว​เอง​ไม่​มี​ค่า​ไม่​ว่า​จะ​กับ​คน​อื่น​หรือ​กับ​พระ​ยะโฮวา ฉัน​ยัง​เป็น​ห่วง​ด้วย​ว่า​จะ​ดู​แล​ลูก​ชาย​ของ​ฉัน​ยัง​ไง

 “ฉัน​เริ่ม​อ่าน​ประสบการณ์​ต่าง​ ๆ ​ของ​พี่​น้อง​ที่​ต้อง​เจอ​กับ​ปัญหา​เดียว​กับ​ฉัน แล้ว​ฉัน​ก็​ประทับใจ​มาก​ที่​พวก​เขา​ทำ​อะไร​หลาย​อย่าง​เพื่อ​พระ​ยะโฮวา​ได้ ฉัน​เลย​พยายาม​คิด​บวก​มาก​ขึ้น​โดย​มุ่ง​ความ​สนใจ​ไป​ใน​สิ่ง​ที่​ฉัน​ทำ​ได้ ก่อน​ป่วย​ฉัน​มี​เวลา​จำกัด​ใน​การ​ทำ​กิจกรรม​ที่​เสริม​ความ​เชื่อ แต่​ตอน​นี้​ฉัน​มี​เวลา​ทั้ง​วัน​และ​ทุก​วัน​ที่​จะ​ทำ​สิ่ง​เหล่า​นี้ ดัง​นั้น แทน​ที่​จะ​ท้อ​แท้ ฉัน​พยายาม​ทำ​ทุก​อย่าง​ที่​ทำ​ได้​เพื่อ​พระ​ยะโฮวา

 “ฉัน​เรียน​วิธี​ใช้​คอมพิวเตอร์ ฉัน​จะ​พิมพ์​โดย​ใช้​โปรแกรม​หนึ่ง​ที่​ตอบ​สนอง​ตอน​ที่​ฉัน​ขยับ​หัว​ไป​มา มัน​อาจ​จะ​เหนื่อย​หน่อย แต่​เทคโนโลยี​พวก​นี้​ก็​ช่วย​ให้​ฉัน​ศึกษา​คัมภีร์​ไบเบิล​และ​บอก​เล่า​ความ​หวัง​ของ​ฉัน​กับ​คน​อื่น​ ๆ ​ไม่​ว่า​จะ​ทาง​จดหมาย​หรือ​อีเมล เพื่อ​จะ​พูด​คุย​กับ​คน​อื่น​ฉัน​มี​กระดาน​ที่​ติด​ตัว​หนังสือ​อยู่​บน​นั้น คน​ที่​มา​คุย​กับ​ฉัน​จะ​ชี้​ไป​ที่​ตัว​หนังสือ​ที​ละ​ตัว ถ้า​เขา​ชี้​ผิด​ฉัน​จะ​เปิด​ตา​กว้าง แต่​ถ้า​เขา​ชี้​ถูก​ฉัน​จะ​หลับ​ตา เรา​ทำ​แบบ​นี้​จน​ค่อย​ ๆ ​ออก​มา​เป็น​คำ​และ​เป็น​ประโยค พี่​น้อง​หญิง​บาง​คน​ที่​อยู่​กับ​ฉัน​บ่อย​ ๆ ​ก็​เริ่ม​เดา​ได้​ว่า​ฉัน​อยาก​จะ​พูด​อะไร และ​บาง​ครั้ง​ถ้า​พวก​เขา​เดา​ผิด เรา​ก็​จะ​มอง​ว่า​นั่น​เป็น​เรื่อง​ตลก

 “ฉัน​ชอบ​ทำ​สิ่ง​ต่าง​ ๆ ​กับ​พี่​น้อง​ใน​ประชาคม ฉัน​มัก​จะ​เข้า​ร่วม​ประชุม​โดย​วีดีโอ​ทาง​ไกล ใน​ส่วน​ถาม​ตอบ​ฉัน​จะ​พิมพ์​คำ​ตอบ​ไว้​และ​ให้​บาง​คน​อ่าน​คำ​ตอบ​แทน​ฉัน ฉัน​ยัง​เข้า​ร่วม​กับ​กลุ่ม​ประกาศ​เพื่อ​ดู​รายการ​ทีวี JW ประจำ​เดือน​ด้วย a

 “ฉัน​เป็น​โรค​นี้​มา 23 ปี​แล้ว บาง​ครั้ง​ฉัน​ก็​รู้สึก​แย่​มาก แต่​ฉัน​ก็​สามารถ​เอา​ชนะ​ความ​รู้สึก​แบบ​นั้น​ได้​โดย​การ​อธิษฐาน อยู่​กับ​พี่​น้อง และ​ยุ่ง​อยู่​กับ​การ​รับใช้​พระ​ยะโฮวา ที่​จริง​เพราะ​พี่​น้อง​ใน​ประชาคม​ช่วย ฉัน​เลย​รับใช้​เป็น​ไพโอเนียร์​สมทบ​มามา​กก​ว่า 6 ปี​แล้ว ฉัน​พยายาม​วาง​ตัว​อย่าง​ที่​ดี​ให้​กับ​อเลสซานโดร​ลูก​ชาย​ของ​ฉัน ตอน​นี้​เขา​แต่งงาน​แล้ว​และ​เป็น​ผู้​ดู​แล​ด้วย อเลสซานโดร​กับ​ภรรยา​ก็​รับใช้​เป็น​ไพโอเนียร์​ประจำ​ด้วย​กัน

 “ฉัน​ชอบ​คิด​ถึง​สิ่ง​ที่​ฉัน​ทำ​ได้​ใน​โลก​ใหม่ สิ่ง​แรก​ที่​ฉัน​อยาก​ทำ​ก็​คือ พูด​เรื่อง​พระ​ยะโฮวา​โดย​ใช้​เสียง​จริง​ ๆ ​ของ​ฉัน ฉัน​อยาก​ไป​เดิน​ข้าง​ลำธาร​เล็ก​ ๆ ​ใน​เขต​ชนบท​เพื่อ​ไป​ดู​วิว​สวย​ ๆ และ​กว่า 20 ปี​มา​แล้ว​ที่​ฉัน​ต้อง​รับ​อาหาร​ทาง​สาย​ยาง ฉัน​เลย​อยาก​จะ​เก็บ​แอปเปิล​กิน​จาก​ต้น และ​แน่นอน​เพราะ​ฉัน​เป็น​คน​อิตาลี ฉัน​เลย​อยาก​ทำ​และ​กิน​อาหาร​อิตาลี​ที่​ฉัน​ชอบ ฉัน​อยาก​ทำ​พิซซ่า​ด้วย!

 “‘ความ​หวัง​เรื่อง​ความ​รอด’ ช่วย​ปก​ป้อง​ความ​คิด​ของ​ฉัน​มา​ตลอด (1 เธสะโลนิกา 5:8) การ​ได้​เห็น​ตัว​เอง​ใน​โลก​ใหม่​ทำ​ให้​ฉัน​มี​ความ​สุข​ถึง​แม้​ตอน​นี้​ฉัน​จะ​เป็น​อัมพาต ฉัน​มั่น​ใจ​ว่า​อีก​ไม่​นาน​ปัญหา​นี้​จะ​หมด​ไป ฉัน​รอ​คอย​ที่​จะ​มี​ความ​สุข​กับ ‘ชีวิต​แท้’ ที่​พระ​ยะโฮวา​สัญญา​ว่า​จะ​ให้​เรา​โดย​ทาง​รัฐบาล​ของ​พระองค์”—1 ทิโมธี 6:19; มัทธิว 6:9, 10