เมื่อประมาณ 3,000 ปีที่แล้ว กวีคนหนึ่งเขียนว่า “พระองค์ทรงสร้างข้าพระองค์อย่างอัศจรรย์น่าครั่นคร้าม” (บทเพลงสรรเสริญ 139:14, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน ) คุณรู้สึกทึ่งไหมเมื่อนึกถึงเซลล์เล็ก ๆ ที่ค่อย ๆ เติบโตจนเป็นเด็กทารก? เมื่อคิดถึงวิธีที่สิ่งมีชีวิตเกิดขึ้น หลายคนจึงมั่นใจว่าการออกแบบที่ยอดเยี่ยมนี้ต้องมีผู้สร้าง—อ่านบทเพลงสรรเสริญ 139:13-17; ฮีบรู 3:4

ผู้ที่สร้างจักรวาลและโลกให้เป็นที่อยู่อาศัยของเรานั้นได้สร้างชีวิตด้วย (บทเพลงสรรเสริญ 36:9) ผู้สร้างยังติดต่อกับมนุษย์และบอกเราให้รู้เกี่ยวกับพระองค์—อ่านยะซายา 45:18

ร่างกายของมนุษย์มีลักษณะหลายอย่างที่คล้ายกันกับสัตว์ นั่นเป็นเพราะผู้สร้างออกแบบให้ทั้งมนุษย์และสัตว์มีชีวิตอยู่บนโลก พระองค์สร้างมนุษย์คนแรกจากดินไม่ใช่จากสัตว์—อ่านเยเนซิศ 1:24; 2:7

มีเหตุผลสำคัญสองอย่างที่ทำให้มนุษย์แตกต่างจากสัตว์ อย่างแรก มนุษย์มีความสามารถที่จะเรียนรู้จัก รัก และนับถือผู้สร้าง อย่างที่สอง สัตว์ไม่ได้ ถูกออกแบบให้อยู่ตลอดไป ส่วนมนุษย์ถูกออกแบบให้มีชีวิตตลอดไป แต่ที่ตอนนี้ทุกคนต้องตายก็เพราะมนุษย์คนแรกไม่เชื่อฟังคำสั่งของผู้สร้าง—อ่านเยเนซิศ 1:27; 2:15-17