Evet, Şeytan gerçekten var. O ‘bu dünyanın hükümdarıdır.’ Kötü olmayı sonradan seçen ve Tanrı’ya isyan eden bir ruhi varlıktır (Yuhanna 14:30; Efesoslular 6:11, 12). Kutsal Kitabın Şeytan için kullandığı şu ifadeler onun kişiliğini ortaya koyar:

•   Karşı gelen anlamına gelen Şeytan (Eyüp 1:6).

•   İftiracı anlamına gelen İblis (Vahiy 12:9).

•   Kutsal Kitapta hilekâr anlamında kullanılan “yılan” (2. Korintoslular 11:3).

•   Ayartıcı (Matta 4:3).

•   Yalancı (Yuhanna 8:44).

İnsanın içindeki kötülük değildir

 Bazıları İblis Şeytan’ın sadece içimizdeki kötülük olduğunu düşünür. Fakat Kutsal Kitapta Tanrı ile Şeytan arasında geçen bir konuşma kayıtlıdır. Tanrı kusursuzdur, onda kötülüğün zerresi bile yoktur, dolayısıyla kişiliğinin kötü tarafıyla konuşmuş olamaz (Tekrar 32:4; Eyüp 2:1-6). Başka bir defasında da Şeytan İsa’yı ayartmaya çalıştı. İsa günahsız olduğundan onu da içindeki kötülük ayartmaya çalışmış olamaz (Matta 4:8-10; 1. Yuhanna 3:5). Dolayısıyla, Kutsal Kitaba göre Şeytan içimizdeki kötülük değil, gerçek biridir.

 Birçok kişi Şeytan’ın gerçek olduğuna inanmıyor. Peki bu bizi şaşırtmalı mı? Aslında şaşırtmamalı, çünkü Kutsal Kitap Şeytan’ın kötü amaçlarına ulaşmak için insanları kandırdığını söyler (2. Selanikliler 2:9, 10). En çok başvurduğu yöntemlerden biri de varlığına inanmamaları için insanların zihnini köreltmektir (2. Korintoslular 4:4).

  İddia: Tanrı, Şeytan’ı insanları sınamak için kullanıyor.

 Gerçek: Şeytan Tanrı’nın hizmetçisi değil, düşmanıdır. İblis Şeytan, Tanrı’ya ibadet eden kişilere düşmandır ve onlara iftira atar (1. Petrus 5:8; Vahiy 12:10).