İNSAN yaşamını mümkün kılan birçok mekanizmadan biri de vücudumuzun yaraları iyileştirme ve zarar görmüş dokuları yenileme yeteneğidir. Bu süreç yaralanmanın gerçekleştiği ilk andan itibaren başlar.

Şunu düşünün: İyileşme süreci bir dizi karmaşık hücresel fonksiyondan oluşur.

• Trombositler yaranın çevresindeki dokularda toplanır ve pıhtılaşmayı başlatarak zarar görmüş kan damarlarını kapatırlar.

• İltihaplanma yaralı bölgeyi enfeksiyona karşı korur ve yaralanmanın yol açtığı ölü dokuları vücuttan atar.

• Birkaç gün içinde vücut yarayı küçültmeye, zarar görmüş kan damarlarını onarmaya ve yaralı dokuyu yenilemeye başlar.

• Son olarak, meydana gelen yara dokusu zarar görmüş bölgeyi yeniden şekillendirir ve güçlendirir.

Araştırmacılar kanın pıhtılaşma sürecinden yola çıkarak, zarar görünce kendi kendini onarabilen plastikler geliştiriyorlar. Bu malzemeler iki farklı kimyasal içeren ve birbirine paralel duran küçük tüplerden oluşur ve malzeme herhangi bir zarar gördüğünde kimyasallar açığa çıkar. İki kimyasal karıştığında bir jel oluşturarak zarar görmüş bölgeye yayılır, böylece çatlaklar ve delikler kapanır. Jel katılaştıkça, sert bir madde meydana getirir ve malzemenin eski sağlamlığına kavuşmasını sağlar. Kimya profesörü Jerry S. Moore, geliştirilmekte olan bu yapay iyileşme sürecinin doğada zaten var olduğunu kabul ediyor.

Ne dersiniz? İnsan vücudunun yaraları iyileştirme yeteneği evrimle mi oluştu? Yoksa tasarım ürünü mü?