COVID-19 salgını sırasında kardeşlerimiz Kutsal Kitabın teselli veren mesajını başkalarıyla paylaşmak için farklı yöntemler kullanmaya başladı. Onlar halka açık yerlerde şahitlik etmek ya da insanları evlerinde ziyaret etmek yerine mesajlarını çoğunlukla telefon ve mektupla paylaşıyor. a Birçok kişi onların çabalarını takdir ediyor. Ayrıca Yehova’nın gayretlerini desteklediği açıkça görülüyor (Özdeyişler 16:3, 4). Bir ada ülkesinde yaşanan bazı tecrübelere bakalım.

 Salgından önce Helen düzenli olarak bir genç kadını ziyaret etmiş ve ona beraber Kutsal Kitabı incelemeyi teklif etmişti. Fakat kadın bu teklifi her seferinde reddetmişti. Buna rağmen COVID-19 salgını yüzünden kısıtlamalar getirilmeden bir gün önce Helen, genç kadına Kutsal Kitaptan Neler Öğrenebilirsiniz? kitabını ve Kutsal Kitabı verdi. Karantina sırasında Helen tekrar Kutsal Kitabı incelemeyi teklif etti ve bu dönemde incelemenin telefonla yapılması gerektiğini açıkladı. Bu sefer genç kadın teklifi kabul etti. Yaptıkları sohbetler çok hoşuna gitti ve kısa bir süre sonra Helen’e her gün inceleme yapmak istediğini söyledi. Ayrıca düzenli olarak telefonla ibadetlere katılmaya başladı. O, Kutsal Kitap öğretilerini hayatında uygulamanın yanı sıra öğrendiklerini başkalarıyla da paylaşmaya başladı.

 Bir cemaatteki kardeşler, polis memurlarına yaptıkları değerli hizmet için duydukları minnettarlığı dile getiren mektuplar yazdı. Mektuplar polis memurlarını çok şaşırttı. Bir memur cemaatte ihtiyar olarak hizmet eden Jefferson’a şunları söyledi: “Yehova’nın Şahitlerinin polislere karşı olduğunu sanıyordum.” Jefferson bunun doğru olmadığını açıkladı. Memur mektuplardaki olumlu tarzın onları etkilediğini ve mektupları polis karakolunun girişine astıklarını söyledi. Başka bir memur da şöyle dedi: “Bu başkalarının bize karşı olumlu tutuma sahip olmasına yardımcı olabilir.”

 Edna ve Ednalyn daimi öncü olarak hizmet ediyor. b Onlar evlerinde internet bağlantısı olmadığı için video konferans yoluyla yapılan cemaat ibadetlerine katılamadılar. Bu nedenle internet bağlantısına erişip erişemeyeceklerini sormak üzere Şahit olmayan bir komşularını aradılar ve internet masraflarına katkıda bulunmayı teklif ettiler. Bu komşu ödeme yapmadan internete bağlanmalarına izin verdi. Edna ve Ednalyn onu ibadete davet etti ve kadın ibadete katıldı. Şimdi bu komşu, kızı ve iki torunu Şahitlerle Kutsal Kitabı inceliyor ve ibadetlere düzenli olarak katılıyor.

 Yerel kardeşler komşularını, iş arkadaşlarını ve başkalarını video konferans yoluyla yapılan halka yönelik bir konuşmaya davet etti. O bölgede bulunan bir hastanede çalışan Ellaine başta iş arkadaşlarını davet etmekte tereddüt etti. Bazı doktorların Şahitler hakkında olumsuz bir görüşe sahip olabileceklerini düşündü. Buna rağmen hastanedeki doktorlara mesaj yazarak onları davet etti. Ellaine özellikle de doktorlar arasında evli olan bir çiftten çekiniyordu. Konuyu düşündükten ve dua ettikten sonra mesaj atarak onları da davet etti. Kadın şöyle cevap verdi: “Yani dinine katılmamı mı istiyorsun?” Ellaine toplantının sadece Yehova’nın Şahitlerine değil herkese açık olduğunu açıkladı. Sonraki gün Ellaine, bu çiftin toplantıya erkenden bağlandığını görünce çok şaşırdı. Şöyle diyor: “Toplantı bitmeden kadından şöyle bir mesaj aldım: ‘İlk kez Yehova’nın Şahitlerinin bir toplantısına katıldım. İyiydi, çok hoşuma gitti. Beni davet ettiğin için teşekkür ederim.’”

 Ellaine davet ettiği 20 doktordan 16’sının toplantıya katıldığını gördüğünde çok sevindi. Elçi Pavlus’un sözlerini alıntılayarak şunu söyledi: “‘Cesaretimi toplayıp’ ‘Tanrı’nın iyi haberini’ iş arkadaşlarımla paylaştığım için çok mutluyum” (1. Selanikliler 2:2).

 Bu salgın herkes için birçok zorluğa neden oldu. Fakat bu ada ülkesinde ve başka yerlerde bulunan kardeşlerimiz başkalarına yardım ederek olumlu tutumlarını ve sevinçlerini koruyabiliyor (Elçiler 20:35).