Brezilya’da yaşayan Maria Lúcia, genetik bir bozukluk olan Usher sendromuyla mücadele ediyor. Bu hastalık birçok insanda işitme kaybı ya da sağırlık ve ilerleyen görme kaybına neden oluyor. Maria Lúcia sağır doğdu ve çocukken işaret dili öğrendi. Sonra yaklaşık 30 yaşındayken görme yetisini kaybetmeye başladı. Maria Lúcia yaşadığı zorluklara rağmen kendini soyutlamadı. O şimdi 70 yaşın üstünde ve mutlu ve anlamlı bir hayat yaşamaya devam ediyor.

 Maria Lúcia görme yetisini kaybetmeden önce 1977’de Yehova’nın Şahitleriyle karşılaştı. Şöyle anlatıyor: “Eski okul arkadaşım Adriano’yla karşılaştım. O yakın zamanda Şahit olmuştu. Benimle gelecekte tüm insanların kusursuz bir sağlığa kavuşacağı cennet yeryüzüyle ilgili Tanrı’nın vaadini paylaştı. Bana söylediklerinden o kadar etkilendim ki Kutsal Kitabı incelemeyi kabul ettim. Kısa süre sonra Rio de Janeiro’daki bir cemaatin ibadetlerine katılmaya başladım; burada bazı ibadetler işaret diline çevriliyordu. Yehova’nın yardımıyla ruhen ilerledim ve Temmuz 1978’de vaftiz edildim.”

 Bir süre sonra Maria Lúcia işaret dili bilen Şahitlerin olmadığı bir cemaate taşındı. Başta çok zorlandı, çünkü ibadetlerde söylenenleri anlayamıyordu. Sonra iki iman kardeşi ona yardım etti. Onlar ibadetlerde Maria Lúcia’nın yanına otururdu ve söylenenleri yazardı. Maria Lúcia şöyle diyor: “Evde anlayabilmek için notları tekrar tekrar okurdum. Daha sonra bu iki hemşire işaret dilini öğrendi ve benim tercümanlarım oldu.”

 Maria Lúcia’nın gözleri kötüleşti ve artık tercümanların işaretlerini göremez oldu. Bu yüzden dokunsal işaret dili kullanmaya başladı. Bunun nasıl bir dil olduğunu şöyle açıklıyor: “Ellerimi tercüme yapan kişinin ellerinin üzerine koyuyorum. Bu şekilde tercümanın işaretlerini anlayabiliyorum.”

 Maria Lúcia kendisi için tercüme yapan kardeşlerin çabalarından dolayı çok minnettar. Şöyle diyor: “Onlar Yehova’dan çok değerli birer hediye. Onların yardımıyla cemaat ibadetlerinden, ayrıca çevre ve bölge ibadetlerinden yararlanabiliyorum.”

 Maria Lúcia hizmette de aktif. Dokunsal işaret dilini kullanarak sağırlara şahitlikte bulunuyor. Onlar Maria Lúcia’nın kendilerine iyi haberi duyurmak için gösterdiği çabaları çok takdir ediyor. COVID-19 salgını sırasında Maria Lúcia, kendisi de işitme engelli ve kör olan erkek kardeşi José Antônio’yla birlikte işitme engelli kişilere çok sayıda mektup yazdı. a

 Bunu nasıl yaptığını şöyle anlatıyor: “L şeklinde plastik bir araç kullanıyorum. Bu, satır ve paragrafları düz bir şekilde yazmama yardım ediyor. José Antônio’nun harika bir hafızası var. O farklı konular ve ayetler öneriyor, ben de bunları mektuplara yazıyorum. Mektupları işitme engelli insanların anlayabileceği bir tarzda yazmaya çalışıyorum. Bazı işitme engelliler yazı diline alışık değil.”

 Maria Lúcia şimdi tamamen kör olsa da hâlâ çok çalışkan. Onun için tercüme yapan hemşirelerden biri olan Karoline şöyle diyor: “Maria Lúcia tüm ev işlerini kendisi yapıyor ve evini her zaman temiz ve düzenli tutuyor. Yemek yapmayı ve bunları arkadaşlarıyla paylaşmayı seviyor.”

 Maria Lúcia’nın cemaatinde ihtiyar olarak hizmet eden Jefferson birader şöyle diyor: “Maria Lúcia, Yehova’ya derin bir sevgi duyuyor ve insanları da çok seviyor. Her zaman başkalarına iyilik yapıyor. O çok özverili biri” (Filipililer 2:4).