Қуяш болмиса, йәрдики һаятлиқниң қандақ болидиғанлиғини тәсәввур қилаламсиз? Қуяш нури дәл-дәрәқләр, гүл-гиялар, мевиләр вә уруқларниң өсүши үчүн күч-қувәт бериду. Йәнә қуяш нури тәсиридә дәрәқләрниң йилтизлири суни тупрақтин өзигә тартип һәрбир йопурмаққа йәткүзүп бериду вә кейин шу су һорға айлинип атмосфериға тарқилип кетиду.

Ямғур Алланиң бәргән соғити. У ямғур арқилиқ йәрдә озуқ-түлүкләрни өстүридү. Меһир-шәпқәтлик Егимиз асмандин ямғур яғдуруп, зимин мол һосулға толдурғанда түрлүк озуқ-түлүкләрниң көплигидин қәлбимиз шат-хорамлиққа чөмиду.

Нурғун аилә башчилири аилисидикиләрниң кийими пүтүн, қосиғи тоқ болуши үчүн тәр төкүп әмгәк қилиду. Муқәддәс Язмиларда: «Асмандики қушқачларға қарап беқинлар: улар теримайду, ормайду һәм амбарларға жиғмайду, лекин асмандики Атаңлар уларни бақиду. Силәр улардин баһалиғарақ әмәсму?»— дәп йезилған (Мәтта 6:25, 26, ҺЗ).

«Етиздики гүлләргә қарап үгиниңлар: улар ишлимәйду һәм тоқумайду, амма силәргә ейтимәнки, һәтта Сулайман падиша шан-шөһритиниң пәрвазида уларниң һәрбирсидәк кийинмигән еди. Әгәр Худа бүгүн бар, әтә болса очаққа ташлинидиған дала өсүмлүклирини шунчә кийиндүрсә, немишкә силәрни, етиқати аҗизлар, кийиндүрмәйду?» (Мәтта 6:28—30)

Әгәр рәһим-шәпқәтлик Алла бизни йемәк-ичмәк вә кийим-кечәк билән тәминлисә, У бизни башқа күндилик турмушимиздики керәклик нәрсиләр биләнму чоқум тәминлимәсму?! Шуңа Алланиң ирадисини биринчи орунға қойсақ, деханчилиқ ишлирида төккән қан-тәримизни бәрикәтләйду яки җан беқиш үчүн иш тепишимизға ярдәм бериду (Мәтта 6:32, 33).

Шәк-шүбһисизки, қуяш, ямғур, қушлар вә гүлләр тоғрисида ойланғанда, Яратқучиға миннәтдарлиқ билдүрүш үчүн нурғун сәвәпләрниң барлиғини чүшинимиз.